به گزارش ایرنا آخرین و تازه ترین موضع گیری کره شمالی مبنی بر اینکه اصلا نیازی به نشستن دور یک میز برای مذاکره با آمریکا نیست و مذاکره برای مذاکره به هیچ نتیجه ای نمی رسد در واقع مصداق ریختن آب پاکی روی دستان مقام های واشنگتن است.
بن بستی که امروز آمریکا گرفتار آن شده است و ناموفق بودن این کشور در انجام دوباره گفت و گو با کره شمالی، معلول تحریم های سرسختانه و فشارهای بی امان اقتصادی، سیاسی و حقوق بشری این کشور بر کره شمالی است.
کیم جونگ اون رهبر کره شمالی سه بار رسمی و غیررسمی با دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا رایزنی و گفت و گو کرد و مهمترین آن نشست سنگاپور بود، ولی تنها نتیجه ای که برایش داشت تحریم های بیشتر و البته بی سابقه آمریکا علیه پیونگ یانگ بود.
امروز کره شمالی شاهد بیشترین فشارهای اقتصادی آمریکا است به شکلی که این کشور هرگز در طول چند دهه گذشته در هیچ دوره ای از دولت های آمریکا با چنین شرایطی مواجه نشده بود و در واقع دولت ترامپ در لوای گفت و گو، شدیدترین ضربات را به پیکره اقتصادی کره شمالی وارد کرده است.
«لی سو هیونگ» از موسسه سی جونگ در کره جنوبی بر این باور است که وضعیت خوشبینانه ای در مناسبات وجود ندارد روابط میان دو کره هم پرتنش شده است.
او می افزاید شاید در روزهای گذشته تا اندازه ای از این تنش ها کاسته شد اما وقتی روابط طرفین تیره می شود، نمی توان به دلیل یک اقدام یا چند اقدام مشخص مدعی شد که اوضاع بسیار خوشبینانه است و همه چیز بخوبی جلو می رود.
کارشناسان بر این باورند که وضعیت همچنان در تنش است روابط دو کره متوقف شده است. کره شمالی دفتر ارتباطی مرزی را منفجر کرده است می گوید به کره جنوبی اعتماد ندارد و در بیانیه ای صراحتا از توقف گفت و گو با آمریکا خبر داده است زیرا دیگر حاضر به مذاکره برای هیچ نیست.
از هر منظری که نگاه شود روابط آمریکا و کره شمالی در دوران ترامپ بدترین حالت را در میان دولت های دیگر داشته است شاید ظاهرا گفت و گوهایی میان طرفین صورت گرفت ولی هیچ دولتی در آمریکا این مقدار فشار و تحریم علیه کره شمالی اعمال نکرده بود.
بدبین تر شدن پیونگ یانگ به واشنگتن و لغو نشدن بلکه تشدید شدن تحریم ها، ادامه رزمایش های مشترک این کشور با کره جنوبی، جلوگیری از هر نوع فعالیت اقتصادی کره شمالی، تحت فشار قرار دادن شورای امنیت و سازمان ملل برای تحریم بیشتر کره شمالی، مجازات کشورهای درگیر همکاری اقتصادی با پیونگ یانگ و بسیاری از موضوعات دیگر از جمله دلایل امروز بن بست در روابط دو کشور است.
در خوشبینانه ترین حالت شاید بتوان مدعی شد که در صورت کنار رفتن دولت ترامپ و روی کار آمدن یک رییس جمهوری دیگر و در صورتی که واشنگتن در مسیر کاهش تحریم ها و فشارها گام بردارد شاید امیدی برای از سرگیری گفت و گوها میان دو کشور وجود داشته باشد در غیر این صورت کره شمالی هر گفت و گویی با ترامپ را دادن نوعی امتیاز به او برای عبور از بحران های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی می داند که تاکنون هیچ دولتی در آمریکا با آنها مواجه نشده بود.
از طرف دیگر آمریکا ظاهرا نمی خواهد به شکست خود اعتراف کند استفان بایگون نماینده این کشور این هفته به کره جنوبی می رود تا درباره این بن بست با مقام های کره ای گفت و گو کند اما جالب اینجاست که روابط دو کره نیز در شرایط اصلا خوبی نیست و الان کره جنوبی خود به میانجیگری و ابزارهای کمکی برای برون رفت از بحران در روابط با همسایه شمالی نیاز دارد.
کره جنوبی که زمانی واسطه ای فعال میان دو کشور بود خود به این نتیجه واقف است که بدون برداشتن تحریم ها و دادن امتیاز به کره شمالی دیگر امیدی به بهبود روابط با این کشور و برگزاری مذاکرات پیونگ یانگ - واشنگتن نیست و از همین الان شکست این ماموریت بایگون نیز برای همه طرف ها مشخص است و تلاش های آمریکا برای خام کردن کره شمالی برای گفت و گوی بی نتیجه این بار نیز به در بسته خواهد خورد.
حتی جان بولتون مشاور تندرو سابق امنیت ملی آمریکا هم بر این باور است و اعتراف می کند که قبل از انتخابات ترامپ می خواهد به یک شگفتی دست بزند و آن هم دیداری که با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی داشته باشد اما فعلا برای همه طرف ها نتیجه این انتخابات اهمیت دارد و بسیاری روی این موضوع متمرکز شده اند و کره شمالی هم فعلا به این شرایط با سیاست حفظ وضع موجود نگاه می کند و در راهبردش برای توقف گفت و گوها با دولت ترامپ تغییری نخواهد داد.
ترامپ و کیم اولین بار دو سال قبل در سنگاپور و یک سال بعد در ویتنام و سپس در مرز دو کره دیدار کردند و نتیجه این دیدارها بیشترین و شدیدترین تحریم ها و فشارهای اقتصادی برای کره شمالی و کسب اعتبار سیاسی برای ترامپ بود.
امروز سیاست کره شمالی تعریف شده است مبنی بر اینکه این کشور دیگر هیچ بسته دستاورد و امتیازی را بدون آنکه چیزی از طرف مقابل (آمریکا) بگیرد، به واشنگتن تسلیم نخواهد کرد و در چنین بن بستی تقلای آمریکا مصداق فرو رفتن بیشتر این کشور در باتلاق خودساخته است.
