هارون یشایایی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، درمورد سینمای ایران و بحرانی که به دلیل تعطیلی سالنها دچارش شده است و کمک‌های دولتی به سینماگران گفت: «در این شرایط تمام صنوف از نظر اقتصادی لطمه دیده‌اند و موضوع تنها سینما نیست اما اینکه چطور می‌توان به سینما و اهالی آن کمک کرد، نمی‌دانم دقیقا چه‌کاری می‌شود انجام داد؟ باید تا بازگشایی دوباره سالنهای سینما منتظر ماند و فکر نمی‌کنم تا وقتی سالنها مجددا آغاز به کار نکنند کاری بتوان کرد. در این بحران باید دید مردم چطور از فیلمهای روی پرده استقبال می‌کنند و باید منتظر عکس‌العمل مردم از فیلمهای اکران شده در سینماها ماند.»
یشایایی در مورد وام‌های دولتی و تاثیر آن بر چرخه تولید فیلم گفت: «دادن وام به سینماگران توسط دولت شاید برخی از مشکلات فیلمسازان را حل کند و کمکی در جریان تولید باشد اما به سینمادار چه کمکی می‌کند؟ باید صبور بود و امیدوار تا بلکه مردم با استقبال خودشان از آثار روی پرده موجب راه افتادن دوباره این چرخه اقتصادی و فیلمسازی بشوند.»
این تهیه‌کننده درمورد هزینه تولید فیلم در شرایط کنونی گفت: «همانطور که همه‌چیز گران شده، سینما هم از این قاعده مستثنا نیست و هزینه ساخت فیلم هم بیشتر از قبل شده است. دستمزدها هم بالا رفته است، اما دستمزد بازیگران گران‌قیمت و چهره‌های شناخته شده والا دستمزد بنده سینما و کارکنان سینمایی که تغییر ی نکرده است.»
هارون یشایایی درباره شبکه نمایش خانگی هم گفت: «درمورد شبکه نمایش خانگی و محصولاتی که در این مدیوم عرضه می‌شود: آمارهایی منتشر می‌شود ولی فکر نمی‌کنم این میزان استقبال درست باشد و بیشتر تبلیغاتی‌ست. راستش چیزهایی در این مورد وجود دارد که دلم نمی‌خواهم به آن ورود کنم چرا که شایعات و واقعیت‌هایی به گوش‌مان می‌رسد ولی دوست ندارم درموردش صحبت کنم. وظیفه ما تقویت سینما است و با کمک‌های دولتی باید برایش کوشید چون حیف است سینمای ایران که به این روز بیافتد.»
این تهیه‌کننده سرشناس سینما که مدت‌‌هاست از سینما فاصله گرفته و بیش از یک دهه از آخرین فعالیت هنری‌اش می‌گذرد در آخر گفت: «هیچ‌کس نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند اما درصورت بازگشایی سالنهای سینمایی و رعایت موارد بهداشتی که از قبل اعلام شده، باید این سکوتی که پیش آمده، شکسته شود و سینما به جریان بیافتد. اصل هم همین است: جان گرفتن دوباره سینما و حضور مردم در سالنها چرا که تماشای فیلم روی پرده سینما مهجور مانده است. تنها راه بقای سینما تولید فیلمهای باکیفیت و کشاندن مردم به سالن‌‌‌هاست، همانطور که قبلا جوان‌‌ها به سینما می‌آمدند و آمارهای فروش نشان از همین ادعا دارد.»
