به گزارش همشهریآنلاین، یک سال پس از سقوط اسد، به نظر میرسد سوریه بیش از هر زمانی بهجای جشن گرفتن، شاهد چندپاره شدن و تعمیق شکافهای ملی زیر سایه جنایات حکومت انتقالی علیه اقوام و اقلیتها است.
شیخ غزال غزال، رئیس «شورای اسلامی علویان سوریه و مهاجران»، در پیامی علویها را به تحریم جشنها و اعتصاب خانگی ۵ روزه فراخوانده و حکومت جدید را «سرکوبگرتر از رژیم قبلی» و جشنهای سالگرد را «برپایه خون و رنج علویها» توصیف میکند.
بر اساس گزارشها، در حملات ماه مارس ۱۴۷۰ تا بیش از ۱۷۰۰ نفر از علویان کشته شدند. حتی کمیته حقیقتیاب حکومتی — که غزال آن را جانبدار میخواند — در ۳۳ محل، ۹۳۸ شهادت ثبت و از اعدام میدانی مردان بالای ۱۳ سال خبر داده بود. غزال تشکیل کمیته بینالمللی مستقل، آزادی بازداشتشدگان و انتقال به ساختار سیاسی غیرمتمرکز را مطالبه میکند.
در پی فراخوان او، دهها هزار علوی در لاذقیه، طرطوس، بانیاس، جبله، قرداحه و بخشهایی از حماه و حمص در «بزرگترین خیزش علویان از ۲۰۱۱» شرکت و خواستار فدرالیسم و توقف حملات به غیرنظامیان شدند.
پیش از این، کشتار دروزیها از ۴۳ کشته در جرمانا و صحنایا در آوریل ۲۰۲۵ تا ۷۱۸ کشته در سویدا در ژوئیه، بهانه اشغال جنوب سوریه توسط اسرائیلیها شد. اداره خودگردان کردها در شمالشرق سوریه هم با اشاره به «فعالیت هستههای تروریستی» تجمعات را ممنوع کرده.
اینها همه تصویری است از سوریهای چندپاره است و جشن سالگرد سقوط اسد در آن، بیش از هر چیز، چندپارگی و تداوم خشونتها را نشان میدهد.
