یک پژوهشگر و درمانگر اعتیاد گفت: دخترها نسبت به قبل در اعتیاد و مصرف موادمخدر آزادتر شده و راحتتر هم خودشان را برای درمان معرفی و به مراکز درمان اعتیاد مراجعه میکنند و بعد از این بالتبع اسمشان در سیستم میآید و مشخص میشود که دختر و مصرفکننده مواد هستند.
سعید صفاتیان، پژوهشگر و درمانگر اعتیاد، در گفتوگو با خبرنگار گروه اجتماعی آوش، در خصوص زنانه شدن اعتیاد در کشور، گفت: تا چندی پیش آمار اعتیاد زنان در کشور ۵ درصد اعلام شده بود و طی روزهای اخیر، یکی از مسئولان ستاد مبارزه با موادمخدر اعلام کرد آمار زنان معتاد به ۹ درصد رسیده است.
او تصریح کرد: آمار ۹ یا ۱۰ درصدی اعتیاد زنان به معنی دو برابر شدن آن است. شاید هماکنون بیشتر از قبل زنان معتاد را در خیابانها میبینیم که راحتتر از قبل به مصرف موادمخدر اقدام میکنند.
این پژوهشگر اعتیاد خاطرنشان کرد: به عنوان مثال خود من وقتی ۱۵ سال پیش به پارک روبروی خانهام در تهران میرفتم و ۴ نفر را میدیدم که مصرف کننده موادمخدر بودند، هر چهار نفر پسر بودند اما الان ۳ نفر پسر و ۱ نفر هم دختر است.
صفاتیان اضافه کرد: دخترها در اعتیاد و مصرف موادمخدر آزادتر شده و راحتتر هم خودشان را برای درمان معرفی و به مراکز درمان اعتیاد مراجعه میکنند و بعد از این بالتبع اسمشان در سیستم میآید و مشخص میشود که دختر و مصرفکننده مواد هستند.
او تاکید کرد: اعتیاد در ایران زنانه شده و روند زنانه شدن این آسیب اجتماعی در کشور را شاهد هستیم.
این پژوهشگر و درمانگر اعتیاد در ادامه گفت: از علل زنانه شدن اعتیاد یکی دسترسی آنها به موادمخدر است؛ یک عامل حضور زنان در گروههای زنانه است و اگر در یک گروهی ۲ نفر هم مصرفکننده موادمخدر باشند، به راحتی میتوانند بقیه را هم به سمت خودشان بکشانند و در کل تاثیر گروههای همسن و سال در زنان خیلی زیاد است.
صفاتیان تصریح کرد: عدم حمایتهای اجتماعی از زنان هم در گرایش آنها به اعتیاد خیلی تاثیرگذار است.
او افزود: مردان از زنان راحتتر به مصرف مواد اقدام میکنند؛ مثلا شاید یک مرد راحتتر و آزادانهتر از یک زن در خیابان حشیش مصرف کند و این مخفیانه و یواشکی مصرف کردن خودش در استمرار اعتیاد زنها تاثیر میگذارد.
این پژوهشگر اعتیاد گفت: یک مدت بحث مصرف شیشه در بین خانمها شایع بود و اینکه چرا زنان به سراغ مصرف مخدر شیشه میرفتند، بخش زیادی از آن در اثر تبلیغاتی بود که مثلا در آرایشگاهها، باشگاهها و ... رقم میخورد که مثلا به آنها میگفتند شیشه برای لاغری و ... خوب است.
صفاتیان یادآور شد: خیلی از خانمهایی که برای درمان اعتیاد خود به ما مراجعه میکردند، وقتی علت اعتیاد را از آنها میپرسیدیم میگفتند به آرایشگاه رفته بودیم و آنجا گفتند فلان کپسول و فلان دارو برای لاغری خوب است و کم کم به آن داروها وابسته شدم و بعدا متوجه شدم که در آن کپسول یا داروها موادمخدر وجود داشته است و این تبلیغات را برای کسب درآمد به مشتریان نشان میدادهاند.
او تاکید کرد: بیشتر دختران و زنانی که در سن نوجوانی و جوانی قرار دارند و خانمهایی که به نوعی شکست تحصیلی، اقتصادی یا عشقی خوردهاند؛ زنانی که به لحاظ جسمی دچار بیماری هستند یا آنهایی که به لحاظ روانی افسرده هستند و اضطراب دارند، زنانی که با خانواده خود اختلاف دارند، زن و شوهر با هم درگیرند، پدر و مادر با هم مشکل دارند و فشار کاری و اقتصادی روی آنها زیاد است و همچنین زنانی که ناامید هستند، بیش از دیگر زنان گرفتار اعتیاد میشوند.
این پژوهشگر و درمانگر اعتیاد در پاسخ به اینکه اقدامات دستگاههای مختلف کشور برای پیشگیری و درمان اعتیاد زنان را کافی میدانید یا خیر، گفت: نه بسیار ضعیف است اما نسبت به ۱۰ سال پیش روند بهتر است اما این اقدامات برای پیشگیری از اعتیاد زنان کافی نیست.
صفاتیان تصریح کرد: مهمترین کار در پیشگیری از اعتیاد، ارائه آموزشهای مربوط به مهارتهای زندگی است. آیا برای آموزش مهارتهای زندگی دختران و پسران جوان باید بروند و کتاب بخرند، چنین چیزی امکان ندارد؛ در هیچ جای دنیا چنین چیزی نیست. اگر به عقبتر برگردیم به آموزشوپرورش میرسیم که وظیفه دارد و باید مهارتهای زندگی را به افراد یاد بدهد.
او افزود: صداوسیما، وزارت ارشاد، وزارت علوم و دیگر دستگاهها وظایف مشخصی در پیشگیری از اعتیاد داشته و متاسفانه عملکرد ضعیفی دارند؛ اگر کتابهای درسی دانشآموزان را ببینیم هیچ مطلبی در این زمینه وجود ندارد و در دانشگاهها هم وضعیت به همین شکل است و وقتی طرف مهارتهای زندگی را نداند، نمیتواند حل مسئله کند، نمیتواند حل بحران کند، وقتی به او موادمخدر تعارف کند نمیتواند نه بگوید و مجموع اینها باعث میشوند فرد به سمت اعتیاد برود و کسی نیست به او کمک کند.
این پژوهشگر اعتیاد گفت: مشکل این است که ما اعتیاد را در کشور یک موضوع امنیتی میبینیم؛ اعتیاد در اغلب کشورهای دنیا که من حداقل ۲۶_۲۷ کشور را از نزدیک دیدهام، به عنوان آسیب اجتماعی میبینند و وقتی به عنوان آسیب به این معضل نگاه شود، برخورد و نگاه چیز دیگری به آن خواهد بود.
صفاتیان در ادامه گفت: وقتی موضوع اعتیاد را امنیتی میکنیم مثلا اگر دانشآموزی در مدرسهای گرفتار اعتیاد شده باشد، با وجود نگاه امنیتی که وجود دارد به جای درمان، او را از مدرسه اخراج میکنند.
