فرزانه فراهانی: «اجرای طرح زوج و فرد تا پایان سال از درب منازل» خبری است که از ساعات اولیه امروز در رسانهها منتشر شده و با انتقادات بسیاری روبرو شده است.
اجرای چنین طرحی آنهم در شرایط فعلی که وسایل حمل و نقل عمومی نه به لحاظ تعداد و نه به لحاظ کیفیت پاسخگوی نیاز شهروندان نیست و اولین چیزی که ذهن عموم مردم را درگیر خود میکند، جریمه ۲۰۰ هزار تومانی روزانه برای ورود به هر نقطه از شهر است جای سوال دارد، خانوادهها فرزند دانشآموز دارند، کارمند هستند یا به هر دلیلی مجبور هستند که با خودروی خود در سطح شهر تردد کنند و اعمال محدودیتهای این چنینی نتیجه مثبتی به دنبال نخواهد داشت.
طرح زوج و فرد جواب نداده است
سردار مرتضی طلایی، عضو اسبق شورای شهر و فرمانده پیشین انتظامی تهران، به خبرآنلاین میگوید: اجرای طرح زوج و فرد در عمل آنگونه که پیشبینی میشد و انتظار میرفت، تاکنون جواب نداده است؛ البته آمار و ارقام دست پلیس راهور است و آنها باید نظر بدهند؛ اما آنچه که به عنوان یک شهروندی که در جامعه در رفت و آمد هستم میگویم برای ترافیک و آلودگی هوای تهران باید یک چارهاندیشی اساسی شود. وقتی ما بیاییم و محدودیت (در تردد) اعمال کنیم ولی شهروندان به هر دلیلی (مردم کار دارند، مجبورند و ...) عمل نکنند، یک ناهنجاری اجتماعی است که پیامدهای خوبی ندارد.
او ادامه میدهد: شرایط آب و هوایی و آمار مرگ و میرهایی که به دلیل آلودگی هوا رخ میدهند آمار نگرانکنندهای است و اینها موارد مهمی هستند؛ این موضوع (آلودگی هوا) موضوعی است که سالهای سال است که تهران با آن روبرو است و البته راهکار هم دارد و بی راه حل هم نیست. آن زمانی که من در شورای شهر بودم هم آلودگی هوا با شدت کمتری از مسائل مبتلابه بود و همانزمان ایدههایی برای رفع آن مطرح شد؛ نصب اگزوز فنهای قوی در مناطقی از تهران یکی از این راهحلها بود. در مشکل آلودگی هوا سهم خودروهای شخصی مردم، در مقابل دیگر دستگاههای آلاینده، سهم خیلی ناچیزی است؛ آن بخشی هم که سهم مردم باشد ناشی از عدم واردات خودرو به قیمت مناسب و سوخت غیر استانداردی است که دست مردم میدهیم.
ما مردم را مجبور کردیم از خودروی داخلی استفاده کنند
عضو سابق شورای شهر تهران بیان میکند: ما مردم را مجبور کردیم که از تولیدات خودروهای داخلی استفاده کنند که در مورد مصرف بنزین آنها هم نظرها متفاوت است. پس بنابراین موضوع خودرو دست دولت است و مردم کاری نمیتوانند بکنند؛ مشکل سوخت هم که باز دست دولت است و سوختی که در جایگاهها به مردم عرضه میشود، استاندارد نیست؛ در این سهمی هم که مردم در آلودگی هوا به دلیل خودروهای شخصی دارند، باز مقصر نیستند. اجازه بدهید مردم خودروی خوب وارد کنند. نه اجازه میدهیم مردم خودرو وارد کنند و خودرویی که وارد میکنیم و به مردم میدهیم هم چند برابر قیمت جهانی به آنها میدهیم؛ در حالیکه باید رفت و دید که در کشورهای اطراف ما چه خودروهایی و با چه قیمتی به مردم عرضه میشود. بعضی وقتها یک خودرویی که در یک کشور خارجی مثلا به پول ما ۱ میلیارد میشود را در ایران ۵ یا ۶ میلیارد به دست مردم میرسانند؛ در طرف دیگر هم مافیای خودروی داخلی نه اجازه میدهد خودرو وارد شود نه به سمت این میرود که یک خودروی استاندارد ِ ایمن برای مردم تولید کند؛ خودروهایی مثل پراید و ... است و ما اسم آن را ارابههای مرگ گذاشتهایم.
فرمانده پیشین انتظامی تهران میگوید: مسئولین ظاهرا آنقدرها بنا ندارند مردم را در جریان موضوعات گوناگون قرار بدهند ولی ظاهرا گفته میشود در برخی از نیروگاهها مازوت استفاده میکنند؛ بروید کارخانه سیمان، پالایشگاه و میزان آلایندگی شان را ببینید؛ سهم اصلی آلودگی هوا در واقع مربوط به اینجاها است ولی ما فشارش را در شرایط اقتصادی فعلی روی مردم میآوریم. اگر طرح زوج و فرد اینگونه اجرا شود، حتما مردم به ویژه در اسفندماه که ماه آخر سال است، با مشکل بسیار زیادی مواجه میشوند. اجرای طرح زوج و فرد و ایجاد محدودیتهای این چنینی خوشایند مردم نیست و موجب افزایش نارضایتیهای عمومی میشود و مسئولان ذیربط باید بنشینند و مشکل را به طور ریشهای حل کنند و اجازه ندهند باتوجه به شرایطی که الان در کشور مواجه هستیم، بیشتر از این به مردم فشار وارد شود. دیواری کوتاهتر از مردم نیست و با کمال تاسف ما در توجه به حقوق مردم در همه زمینهها بیتوجهی داریم و موضوع اجرای طرح زوج و فرد که یک مورد جزئی است.
مسئولان نمیدانند بر مردم چه میگذرد؛ خودشان سرویس دارند
عضو اسبق شورای شهر تهران، در پاسخ به اینکه چرا مسئولان با علم به مشکلات اجرای طرح زوج و فرد، چنین تصمیماتی را میگیرند و مردم را تحت فشار میگذارند و این تصور را ایجاد میکنند که در نهایت مردم بگویند میخواهند با جریمههای دریافتی کسری بودجه را جبران کنند، میگوید: من چنین برآوردی را ندارم؛ چون اگر تامین منابع از طریق جریمه باشد فقط کافی است به طور جدی پای تخلفاتی که در تهران صورت میگیرد بایستند و اعمال قانون کنند و بیش از جریمههای زوج و فرد درآمد به همراه دارد؛ باید به این موضوع در حوزه دیگری بپردازیم. مشکل این است که مسئولان ما، حالا یک زمانی در حد سران قوا بود، بعد به وزرا و بعد هم به نمایندگان کشیده شد؛ این حلقههای حفاظتی و خدمات جانبی که برای مدیران ما پیشبینی شده و از آن استفاده میکنند، دستشان را از جامعه و از مردم کوتاه کرد و نمیدانند که به مردم چه میگذرد؛ نمیدانند مردم در چه شرایطی دارند، زندگی میکنند. من معتقدم مسئولان ما دستشان از مردم جدا شده و ارتباطشان با مردم به حداقل رسیده و در نتیجه نمیدانند در جامعه چه میگذرد و مردم در چه شرایطی هستند.
او بیان میکند: مسئولان خودشان از خدمات برخوردارند؛ ماشین و سرویس آنها را میبرد و میآورد و نمیدانند مردم چه میکنند. باید دید اگر مسئولین با مردم زندگی میکردند و در متن مردم بودند، آیا باز هم همینطور اعمال مدیریت میکردند.
سردار طلایی میگوید: باید دید که جایگاه مردم نزد مسئولان و دولتمردان کجاست؛ حقوق مردم چیست، تکالیف متقابل مرد و دولت نسبت به یکدیگر چیست؛ اگر از این منظر نگاه کنیم به یک نتیجه تاسفبار میرسیم که به قول قدیمیها دیواری کوتاهتر از مردم نیست و ما در توجه به حقوق مردم در همه زمینهها بیتوجهی داریم.
۲۳۳۲۳۳
