به گزارش همشهریآنلاین، در جهانی که آمریکا تقریباً همه حتی متحدان نزدیک را زیر ذرهبین خود دارد، یک استثنا وجود دارد: اسرائیل! جان کریاکو، افسر پیشین سیا، میگوید در دوران خدمتش «جاسوسی از اسرائیل عملاً ممنوع بود». نه بهدلیل اعتماد مطلق، بلکه از ترس انفجار سیاسی در واشنگتن. اگر کوچکترین نشانهای از جاسوسی سیا از اسرائیل فاش، کنگره خواهان برکناری رئیس سیا میشود.
این رفتار، در تضاد کامل با رویکرد آمریکا نسبت به دیگر متحدانش است. افشاگریهای اسنودن نشان داد که آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) حتی تلفن همراه آنگلا مرکل و ارتباطات رهبران اروپایی را شنود کرده اما همین آمریکا، در برابر اسرائیل، دستبسته عمل میکرد.
بدتر از این، در مقابل، اسرائیل هرگز چنین ملاحظهای در برابر آمریکا نداشت. پرونده معروف جاناتان پولارد در 1987، تحلیلگر نیروی دریایی آمریکا، نمونه کلاسیک آن است وقتی که انبوه اسناد فوقمحرمانه را به اسرائیل منتقل و یکی از مخربترین ضربهها را به سیا وارد کرد. گزارشها از شنود مقامات آمریکایی، تلاش برای نفوذ فنی، و رصد مذاکرات هستهای ایران نیز نمونههای جاسوسی دولت اسرائیل از آمریکا هستند. کریاکو حتی افشا میکند که مقامات موساد میخواستند تحت پوشش هدایا، وسایل شنود وارد مقر سیا کنند.
روایت کریاکو از محدودیت حضور آمریکا در اسرائیل و سابقه جاسوسی آن از آمریکا، تصویری روشن میسازد: رابطهای نامتقارن، که در آن آمریکا کمتر میبیند و اسرائیل بیشتر میشنود.
