خبرگزاری مهر، گروه استانها: در هفته حمل و نقل که ۲۶ آذرماه، نقطه آغازین این مناسبت است، بهانه کوچکی است برای قدردانی از قامتهای بزرگی که هر روز، سفری را آغاز میکنند. از این رو جمعی از رانندگان محلهای از مهرشهر در حرکتی خودجوش مردمی دعوت شدهاند تا بدانند همبستگی، قویترین رسم همسایگی است.
قرارشان در مسجد خاتمالانبیاء (ص) مهرشهر است تا در مراسمی با عنوان «جشن خانوادگی مرام و همدلی» گرد هم آمده و از خوشی و ناخوشیهایشان سخن بگویند، اما قبل از اذان خودشان را به مسجد رساندهاند تا از برکات معنوی نماز اول وقت جا نمانند، همانگونه که رازهای سر به مهرشان در مسیر جادهها را در موعد مقرر با خداوندگارشان بازمیگویند.
یکی تنها، یکی با خانواده و دیگری با شاگرد آمده است. چهرهها، قد و قامت و نگاهشان متفاوت اما حرفهشان یکی است. رانندگانی که فارغ از دشواریهای شغلشان، مسیر جاده را پیش میگیرند تا بار امید را به مقصد برسانند.
گویی جاده برایشان فقط یک راه نیست، جایی است که زندگی در جریان است. به راستی که آنها قهرمانان ناشناسی هستند که چرخ تولید، اقتصاد و معیشت را میچرخانند بدون اینکه کسی آنها را به خاطر بسپارد. فقط رد چرخهایشان روی آسفالت میماند.
محفلی فراتر از تقدیر
این مراسم که گویی با حضور گسترده رانندگان به صورت خانوادگی و با شناسایی دقیق آنها از طریق دانشآموزان مدارس محله برگزار شده، نشاندهنده عمق ارتباط این قشر زحمتکش با نهادهای مردمی منطقه بود. از این رو رانندگان ماشینهای سنگین، که ستون فقرات جابهجایی و اقتصاد منطقه هستند، در آغوش گرم مسجد خاتمالنبیین (ص) میهمان شدند.
لحظاتی بعد از نماز مغرب و عشا، مراسم از یک جشن معمولی فراتر رفت و تبدیل به فضایی صمیمی برای درد دل و همدلی شد. وقتی بلندگو به دست رانندههای قدیمی افتاد، هر کدام خاطرهای تعریف کردند.
یکی از کمک کردن به رانندهای در مسیر جاده و دیگری از شبهای طولانی رانندگی که با خواندن قرآن خواب را از سرش میپراند.
این خاطرات آرامآرام جمع میشد، مثل دانههای ریگی که کنار هم تپه میسازند. اما هر کدام دنیایی از حرف بود… دنیایی از مرام و همدلی در مسیر جادههایی طویل و گاهی کویری.
خاطرات رانندگان
خاطراتی که از طریق نظرسنجی جمعآوری شدند، نهتنها بهعنوان سندی ماندگار از انسانیت در مسیرهای سخت ثبت میشوند، بلکه بهعنوان محتوایی برای یک برنامهٔ هفتگی در صدا و سیمای استان خواهند بود تا درسهای اخلاقی رانندگان به گوش همگان برسد.
در اوج این همدلی، دعوتی متعالی مطرح میشود. دعوت به «زندگی با آیهها» … قصه از این قرار است که هر راننده با نصب آیهای کوتاه و دلخواه از قرآن کریم بر وسیله نقلیه یا در فضای کار، به «سفیران آیهها» بدل شود تا کلام نورانی حق، همراه آنان در هر مسیر، توشه راهشان باشد و برکاتش را برای دیگر رهگذران جاده نیز به ارمغان آورند.
اما خدمت، تنها به تقدیر محدود نمیشود. میز خدمت تخصصی با حضور نهادهایی مانند تأمین اجتماعی و شرکت نفت، در دل مسجد برپا میشود تا رانندگان بتوانند در کمال آرامش، دغدغههای اداری خود را حل کنند. گویی جامعه برای یک بار هم که شده، به خدمت آنان میآید.
جشنی که ماندگار شد
و اینگونه مسجد خاتمالانبیاء (ص)، برای ساعاتی، نه فقط خانه خدا، که خانه رانندگان شد. خانهای پر از خاطره، همدلی و آیههای مهربانی که از این پس، همراهشان تا انتهای جاده خواهد رفت.
این محفل، فراتر از یک تجلیل ساده بود. ادای احترامی بود به صبرشان در برابر خستگی، به دقتشان در حفظ امانت مردم، و به عزمی که هر صبح، سنگینی مسئولیت رساندن لبخندها، کالاها و دلخوشیها را بر دوش میکشد.
