آقای رییس جمهور! ترمیم کنید اما برای تقویت نه به قصد امتیاز‌دهی و عقب‌نشینی/ خوراک مردم را دریابید

 عصر ایران؛ داریوش صارمی-  آقای دکتر پزشکیان در سخنرانی اخیر خود در مجلس شورای اسلامی در مضمونی مشابه اظهار داشت نظرسنجی ها نشان داده  مردم از ما راضی نیستند و هر کسی که نمی‌تواند برای مردم کاری کند باید برود. 

 

سؤال این است که چرا مردم راضی نیستند؟ برای پاسخ باید بررسی شودکه چه توقعاتی بوده و چرا اکنون ناراضی اد؟ 

 

کاهش تورم و بهبود شرایط اقتصادی، حل و فصل مشکلات بین‏المللی و دور کردن سایه جنگ از کشور، رفع فیلترینگ و کاهش فشارهای اجتماعی بر اقشار مختلف از جمله زنان، روشنفکران و سایر اقلیت‏ها از جمله توقعات طرفداران ایشان بوده است. 

 

بررسی عملکرد یک ساله دولت نشان می دهد دولت توفیقاتی در حوزه رفع فیلتر از اینترنت داشته و انتظار می رود این دستاوردها بیشتر از قبل شود.

 

 در حوزه‏های اجتماعی و به ویژه برخورداری زنان از آزادی‏های بیشتر، منصفانه باید گفت رییس جمهور محترم توانسته‏ شجاعانه به نفعرعموم مردم ایستادگی کنند.

 

 با این حال در عرصه اقتصادی تورم موجود به مراتب بیشتر از تورم یک ساله آخر دولت قبل است به طوری که تورم نقطه به نقطه از حدود 28 درصد به 48 درصد و بیشتر رسیده است و اگر دولت نتواند روند افزایش نقدینگی را کنترل و تامین ارز مورد نیاز کالاهای اساسی را انجام دهد‏، بروز ابرتورم شاید از همه زمان‏ها به کشور نزدیک تر باشد.

 

  فقط طی دو هفته اخیر نرخ دلار و سکه آرامش روانی مردم را به کلی بر هم زده است. به ویژه که ناظرین هیچ عکس‏العملی از مقامات نمی بینند جز تهدید رییس مجلس و جلسه بعد از آن که به گفته یک نماینده بی حاصل بود و همین موضوع برجو نااطمینانی از شرایط آتی بیشتر دامن می زند. 

 

 موضوع تورم در خوراکی‏ ها که نیاز روزمره و اولیه خانوارهاست اسف بارتر و علی‏حده است. در این بخش تورم بالای 70 درصد است و برخی اقلام مانند برنج تنها در یک سال شاهد افزایش قیمت تا سه برابر سال قبل بوده است. 

 

تغییراتی در قیمت خوراکی ها اتفاق افتاده که به هیج وجه مردم انتظار آن را نداشتند. چراکه دولت‏‌ها عموما هر اتفاقی در سایر حوزه‌های اقتصادی مانند دلار، طلا و ملک می افتاد، تمام تلاش خود را می ‌کردند تا حوزه خوراکی‌‏ها کمترین نوسان را داشته باشد ولی متاسفانه در این دولت خلاف این رویه عمل شد و اتفاقا دولت بیشترین تغییرات قیمت‏ها را در این دسته از کالاها انجام داد که ناشی از اهمال در تامین ارز کالاهای اساسی در اثر غلبه این تفکر غلط بود که تامین ارز کالاهای اساسی باعث اتلاف منابع می گردد و ما به عنوان دولت ضرورتی ندارد که قیمت کالاهای اساسی را به صورت کلی با ثبات نگاه داریم بلکه  کافی است از طریق کالابرگ سه دهک پایین را مورد حمایت قرار دهیم. 

 

 متاسفانه به این واقعیت توجه نشد که فقر در کشور ما عمومیت پیدا کرده و تقریبا به غیر از یک یا دو دهک در کشور، 80 درصد مردم ایران تحت فشار تامین مخارج زندگی خود هستند. وضعیت صدک های درآمدی کشور نیز این واقعیت را تایید می کند.  

 

این اهمال در شرایطی بود که دولت از صندوق توسعه ملی برداشت های هنگفتی داشت و می توانست تامین کالاهای اساسی را  با کمک آن انجام دهد ولی ترجیح داد آنها را تبدیل به ریال کرده و به طرح های عمرانی کم فایده و بی‏ثمر تزریق کند. 

 

البته قاچاق کالاهای اساسی و رانت خواری و فساد ممکن است در سیستم باشد ولی وجود این معضلات مربوط به دولت و بدنه فاسد آن است ومردم نباید بهای فساد در بدنه دولت را بپردازند. ضمن آنکه دولت می توانست به صورت تدریجی فاصله قیمتی ارز کالای اساسی را از ارز بازار آزاد کاهش دهد.

 

 باید توجه کرد فاصله ارز کالاهای دولتی از ارز بازار آزاد نیز مشکل دولت است که پول چاپ کرده و به بازار تزریق می کند و دوباره این سوال پیش می آید که آیا مردم باید هزینه بی انضباطی دولت در چاپ و تزریق پول پرقدرت را بپردازند؟

 

 اگر رشد پایه پولی از مرداد سال 1403 تا مرداد 1404 بیش از 31 درصد نبود، آیا تفاوت قیمت دلار کالای اساسی با بازار آزاد به این شدت می شد؟ قطعا نه. 

 

بهتر است نعل را وارونه نزنیم.  نوشتن از شرایط بد اقتصادی کمک زیادی به پیشبرد این متن نمی کند، چرا که کمتر کسی در این موضوع مناقشه دارد. حتی بسیاری از متخصصین و اقتصاددانان از ارایه راه حل طفره می روند وشرایط موجود را فاقد راه حل اقتصادی می دانند.

 

 آلودگی محیط زیست و کمبود آب و برق و گاز گرچه کم و بیش در کشور بوده است ولی کمبود با این وسعت و همیشگی شدن آن تقریبا بی سابقه است و هیچگاه در کشور اینگونه درماندگی از کمبود زیرساخت‏ها نبوده و این وضعیت نمی تواند ناشی از ناکارآمدی بدنه دولت در سطح مدیران عالی نباشد.

 

  در حوزه امنیت فاصله توقعات و واقعیات بیشتر است. توقع بر بازگشت برجام و یا یک نوع تفاهم برای برداشتن تحریم ها و نزدیک شدن به یک رابطه عادی با جامعه جهانی و یک زندگی نرمال در داخل کشور و بدون دغدغه تهاجم و جنگ بود، ولی متاسفانه تا کنون در دو مرحله در دولت فعلی به کشور حمله نظامی شده  است. این چیزی نبود که از بازدارندگی دفاعی ما توقع می رفت و البته همچنان تهدید حمله ای دیگر بر بالای سر مردم باقی است و دشمن بی رحم سایه سنگین خود را بر سر بهترین فرزندان این سرزمین گسترانیده است.

 

از مشاهده صحنه چنین دریافت می گردد که شخص رییس جمهور محترم اقدامات درخشانی دارند از جمله نپذیرفتن قوانین ضدمردمی و یا پیشبرد رفع فیلتراز اینترنت و شبکه های اجتماعی، ولی متاسفانه آنجا که مربوط به تیم کاری ایشان است نه تنها شاهد پیشرفتی نیستیم بلکه شرایط گاه بدتر نیز شده و چون جناح رقیب علم ترمیم را برداشته ممکن است برخی تصور کنند هر که از ترمیم سخن گوید هم سو با آنهاست حال آن که غرض ما از تغییر به سببی دیگر است و آن هم این است که بدنه با رییس جمهور همراه نیست.

 

این امر هم دلیل روشنی دارد.   مدیران عالی دولت یا به واسطه بده بستان‏های سیاسی انتخاب شده‏اند و یا تحت تاثیر شبکه‏های رانتی به مناصبی در دولت رسیده اند. اعلام نارضایتی آقای دکتر ظریف از افراد برگزیده، خود بهترین گواه بر این ادعاست و البته عملکرد یک سال و چهار ماه گذشته نیز نتوانسته ادعای ناکارآمدی این افراد را رد کند. 

 

در مجموع می توان به عنوان جمع بندی گفت که دولت در دو حوزه گسترش روابط بین‏المللی و اقتصاد نیاز فوری به تقویت دارد منتها نه از جنسی که برخی گفته اند.

 

 آنچه می توان گفت این است که اگر دو تیم فوق توان بالاتری در حل مسایل داشته باشند و اختیارات بیشتری به آنها داده شود شاید بتوانند مفری ایجاد کنند تا از شدت مشکلات از جمله استمرار سایه جنگ، بی ثباتی اقتصادی و کمبود امکانات زیرساختی و... کاسته شود. در پایان باید گفت که آقای دکتر پزشکیان؛ ما مردم مقصر نیستیم. این تیم شماست که باید تقویت شود البته نه این که ترمیم به معنی امتیاز بیشتر دادن باشد!