به گزارش همشهریآنلاین به نقل از «یدیعوت آحارانوت»، در حالی که منطقه در پی تهدیدات رژیم صهیونیستی با تنشهای فزاینده مواجه است، این رژیم با استقرار سامانه لیزری پرتو آهنین (اور ایتان) تلاش دارد ضعفهای آشکار خود در برابر پهپادها و راکتهای مقاومت را پنهان کند و همزمان با نمایش فناوریهای جدید، معادله تهدید را در منطقه به نفع خود تغییر دهد، اقدامی که بهوضوح بر شدت مسابقه تسلیحاتی میافزاید.
رژیم صهیونیستی در تازهترین گام از روند فزاینده جنگافروزی خود در منطقه، طی مراسمی رسمی با حضور مقامهای امنیتی و نظامی، نخستین سامانه لیزری عملیاتی موسوم به «اور ایتان» (IRON BEAM) را به ارتش این رژیم تحویل داد؛ سامانهای که تلآویو آن را «انقلابی در دفاع هوایی» معرفی میکند، اما در واقع بخشی از پروژه گسترده بازآفرینی فناوریهای نظامی برای تشدید تنش در منطقه و ارسال پیام تهدیدآمیز به محور مقاومت است.
در این مراسم که در تأسیسات صنایع جنگافزاری رافائل برگزار شد، «اسرائیل کاتس»، وزیر جنگ، «امیر برعم»، مدیرکل وزارت جنگ، «دانی گولد»، رئیس سازمان توسعه تسلیحات، «تومر بار»، فرمانده نیروی هوایی، «یووال اشتاینیتز»، رئیس هیئتمدیره رافائل، «یوآو تورجمن»، مدیرعامل رافائل و جمعی از فرماندهان و طراحان نظامی حضور داشتند. این سطح از مشارکت، نشاندهنده اهمیت راهبردی پروژهای است که اسرائیل آن را «نخستین سامانه لیزری عملیاتی جهان برای رهگیری تهدیدات هوایی» میخواند.
بر اساس این گزارش، سامانه «اور ایتان» پس از مجموعهای از آزمایشهای گسترده که شامل رهگیری راکتها، خمپارهها و پهپادها بوده، اکنون وارد چرخه عملیاتی ارتش شده است. مقامات وزارت جنگ اسرائیل مدعی شدهاند این سامانه با بهرهگیری از «منبع لیزر پیشرفته و سامانه هدفگیری الکترواپتیکی ویژه»، قادر است اهداف متنوعی را با دقت بالا و هزینهای «تقریباً صفر» منهدم کند؛ موضوعی که تلآویو آن را «مزیت اقتصادی و عملیاتی بیسابقه» توصیف میکند.
این سامانه به نام «ایتان اوستر»، نظامی صهیونیستی کشتهشده در جنوب لبنان، نامگذاری شده و پدر او نیز از مهندسان پروژه بوده و در مراسم تحویل سامانه حضور داشت.
وزیر جنگ اسرائیل نیز در سخنانی آشکارا تهدیدآمیز، اعلام کرد این سامانه «معادله تهدید را تغییر خواهد داد» و پیام آن «در تهران، صنعا و بیروت» شنیده خواهد شد. این لحن، بار دیگر ماهیت جنگطلبانه رژیمی را آشکار میکند که توسعه فناوریهای نظامی را نه برای دفاع، بلکه برای گسترش دامنه تهدیدات خود در منطقه به کار میگیرد.
امیر برعم، مدیرکل وزارت جنگ، نیز مدعی شد که «اور ایتان» تنها نخستین نمونه از مجموعه سامانههایی است که در حال تولید هستند و نسلهای بعدی آن در زمین و هوا توسعه خواهد یافت. وی همچنین به «بهبود معادله اقتصادی» اشاره کرد؛ موضوعی که اسرائیل سالهاست با آن دستوپنجه نرم میکند، زیرا علاوه بر اینکه سامانه گنبد آهنین و سامانههای دیگر در جنگافروزیهای مختلف بسیار ناکار آمد بوده، رهگیری هر راکت با سامانههای فعلی با هزینه بسیاری سنگینی حدود ۵۰ هزار دلار بوده تمام شده است و همین امر اسرائیل را به سمت فناوریهای لیزری سوق داده که هزینه هر شلیک آن به ادعای مقامات امنیتی چند دلار است.
همچنین مدیرعامل رافائل در این مراسم مدعی شد که این سامانه در جریان درگیریهای اخیر با حزبالله در لبنان، در شرایط واقعی جنگ آزمایش شده و «توانمندیهای چشمگیری» از خود نشان داده است.
رسانههای اسرائیلی در گزارشهای تحلیلی خود، این سامانه را «آینده میدان نبرد» توصیف کردهاند؛ ابزاری برای مقابله با موج حملات پهپادی و تهدیدات ارزانقیمت که ارتشهای جهان را به چالش کشیده است. با این حال، تحلیلگران صهیونیست هشدار دادهاند که اتکای بیش از حد به سامانههای دفاعی پیشرفته، همان خطایی است که اسرائیل در سالهای گذشته با گنبد آهنین مرتکب شد؛ خطایی که باعث شد سیاستمداران این رژیم، حملات مکرر را «قابل تحمل» بدانند و در جنگهای جنایتکارانه علیه محور مقاومت و ایران شکست سنگینی را متحمل شوند.
در واقع، رونمایی از «اور ایتان» نهتنها نشانهای از پیشرفت فناوری نظامی اسرائیل، بلکه گامی تازه در مسیر تشدید مسابقه تسلیحاتی و جنگافروزی در منطقه است. تلآویو با نمایش این سامانه تلاش دارد ضعفهای آشکار خود در برابر حملات پهپادی و راکتی را پنهان کند و همزمان پیام تهدیدآمیزی به کشورهای منطقه ارسال نماید؛ پیامی که بیش از هر چیز، نگرانی این رژیم از تغییر موازنه قدرت را آشکار میکند.
محدودیت های و ضعف های پرتو آهنین
به گزارش ایرنا، اگرچه پرتو آهنین می تواند تحولی قابل توجه در حوزه تسلیحات محسوب شود، اما در عین حال باید گفت، محدودیتهای زیادی دارد:
اول؛ تأثیرپذیری از شرایط جوی: عملکرد لیزر به شدت تحت تأثیر مه، باران، ابر، گردوغبار و دود قرار میگیرد. این پدیدهها باعث پراکندگی پرتو لیزر و کاهش شدید انرژی آن بر روی هدف میشوند. این معضل میتواند در روزهای بارانی زمستان اسرائیل یا در شرایطی که دود ناشی از آتشسوزیها وجود دارد، سیستم را عملاً غیرفعال کند.
دوم؛ برد کوتاه: برد مؤثر این سیستم در حال حاضر تنها حدود ۷ تا ۱۰ کیلومتر است که در مقایسه با برد دهها کیلومتری گنبد آهنین بسیار کم است. این بدان معناست که سیستم باید بسیار نزدیک به مناطق مورد حفاظت مستقر شود و خود در معرض تهدیدات زمینی قرار گیرد.
سوم؛ درگیری با یک هدف در هر لحظه: بر خلاف گنبد آهنین که میتواند همزمان با چندین هدف درگیر شود، پرتو آهنین در هر لحظه فقط قادر به متمرکز کردن پرتو بر روی یک هدف است. برای انهدام هر هدف نیز نیاز به ثابت نگه داشتن پرتو بر روی آن برای چند ثانیه دارد. این امر در برابر حملات انبوه و همزمان میتواند یک نقطه ضعف بزرگ باشد.
چهارم؛ آسیبپذیری در برابر جنگال و سایبری: به علاوه، خود سامانه لیزر، به دلیل ماهیت الکترونیکی و حساس، میتواند هدف جنگ الکترونیک یا حمله سایبری قرار گیرد. همچنین، استقرار ثابت آن را به هدفی جذاب برای حمله تبدیل میکند.
پنجم؛ ایجاد محدودیت برای ظرفیت باتریها: برای هر شلیک (به ویژه در فواصل طولانیتر) مقدار قابل توجهی توان مورد نیاز است که ظرفیت باتریهای فعلی را به شدت محدود میکند، به خصوص برای اسلحههای دستی.
ششم؛ تجمع حرارتی: لیزرها میتوانند باعث ایجاد تجمع حرارتی شوند که نیاز به سیستم خنککننده دارد.
هفتم؛ خطر برخورد به اهداف خودی و آتش سوزی: پرتوهای لیزری شلیک شده میتوانند تقریباً بهطور نامحدود ادامه یابند، که خطر بیشتری برای اصابت به افرادخودی یا سازههای احتمالی در پشت هدف تمرینی ایجاد میکند. همچنین پوشش گیاهی موجب آتشسوزیهای ناخواسته شود.
هشتم؛ خطرناک بودن نصب سامانه بر روی کشتیها: تسلیحات لیزری نصبشده روی کشتیها به دلیل انعکاس لیزر از سطح دریا برای ملوانان خطر ایجاد میکنند.
نهم؛ شلیک در یک خط: سامانهای لیزری قادر به شلیکی که قابلیت مانور دهنده داشته باشد را ندارند و فقط میتوانند در یک خط مستقیم شلیک کنند.
