هم میهن نوشت: پیام تغییر ریاست بانک مرکزی روشن است. اینکه ما فقط وقتی تصمیم میگیریم که کارد به استخوان برسد و صدای اعتراض هم بلند شود. این، برای مدیریت سیاسی نقطه ضعف است.
سیستم باید صداها را زمانی بشنود که زمزمهای از دوردستهاست. دولتها باید گوش جغد و چشم عقاب داشته باشند تا پیش از بروز هر خطری، آن را بشنوند و ببینند و با پیشدستی خطر را رفع کنند.
این تصمیم درباره بانک مرکزی از جمله مصادیق این نوع بیتصمیمی و بدتصمیمی است. آقای پزشکیان پس از گذشت یک سال به این نقطه روشن رسیدند که گفتند: «کانونهای قدرت نمیگذارند ما کارمان را درست انجام دهیم.» این چیزی است که از ابتدا باید متوجه میشدند.
تصمیمهایی که به سود مردم باشد، با مخالفت مراکز قدرت مواجه خواهد شد. لذا باید در تصمیمگیریهای خود هم سرعت ببخشند و هم با رویکرد جدید تصمیمگیری کنند.
