عصر ایران؛ مهرداد خدیر- هر چند انتخابات پیش رو کلکسیونی از شگفتیهاست اما یک شگفتی، دیگر خیلی شگفتی است!
این که شورای نگهبان به جز رییس جمهوری پیشین ایران که به خاطر سرکشی دور قبل هم کنار گذاشته شد، رییس محافظه کار سه دورۀ مجلس شورای اسلامی و معاون اول کنونی ریس جمهوری - که در غیاب رییس جمهوری ادارۀ مملکت و برگزاری همین انتخابات به او سپرده میشود - همه را شگفت زده کرد اما یک شگفتی یا شگفتانۀ دیگر هم هست.
نمی خواهم به رد هر دو نایب رییس قبلی مجلس اشاره کنم که به معنی آن است که در نگاه شورای نگهبان کل مدیریت قوۀ مقننه در گذشته صلاحیت نداشتهاند و تازه اینان را نمایندگانی برگزیده بودند که از غربال همین شورای نگهبان گذشته بودند چون احتمالا دو توجیه میآورند: ما صلاحیت عضو خودمان را که یک بار برای ریاست جمهوری صالح دانستیم هم رد کردیم! دوم این که چون منافذ غربال این بار ریزتر بوده و علی لاریجانی و اسحاق جهانگیری و مسعود پزشکیان هم عبور نکردهاند.
آن شگفتی که خیلی شگفتی است اما این است که از بام تا شام مرگ بر آمریکا میگویند ولی حاضر نیستند بخشی از مشکلات سه سال اخیر را گردن ترامپ و آمریکا بیندازند و چنان سرگرم متهم کردن کسانی هستند که 40 است چشم در چشم اند که کاری به ترامپ ندارند.
در این روزها تا توانسته اند به دولت تاخته اند اما از ترامپ نمی گویند که چه بلایی بر سر اقتصاد ایران آورد و متوسط درآمد سالانه 45 میلیارد دلار در سال را به 7 میلیارد دلار برای بانک مرکزی کاهش داد.
داستان اصولگرایی ایرانی و آمریکا به ماجرای «کوسۀ ریش پهن» بدل شده و نمی دانیم آن همه «مرگ بر آمریکا» و تقبیح هر گونه گفت و گو با آمریکا و برجام کوبی را باور کنیم یا تطهیر و مبرا دانستن ترامپ را؟!
حداقل به خاطر آن که فرمان ترور سردار سلیمانی را صادر کرد یک کلمه از ترامپ هم بگویید. شاید هم وقتی سفره روی فرش می تکاندند زیر لب نفرینی فرستادند و نشنیدیم. یا در کنار وعده های آن چنانی از خزانه خالی یا ادعای معجزه بی تعامل با جهان گفتند و نشنیدیم...
