باستان شناسان یک حکاکی باستانی بر روی سنگ بازالت را در عربستان سعودی کشف کردند که متعلق به ۲ هزار و ۵۵۰ سال پیش و زمان پادشاهی «نبونعید» آخرین پادشاه امپراتوری مقتدر بابل نو است.
بنا به این گزارش، اثر باستانی کشف شده عبارت از سنگ نگاره‌های متعلق به دوران نبونعید پادشاه بابل نو است که در نیمه قرن ۶ قبل از میلاد در گستره بین‌النهرین حکمرانی می‌کرد.
بر اساس این گزارش، این کتیبه که در عربستان سعودی کشف شده، «نبونعید» آخرین پادشاه امپراتوری بابل نو را در حالی که عصای سلطنتی در دست دارد، و به وسیله چهار نماد مذهبی احاطه شده است، به تصویر می‌کشد؛ نماد‌هایی که عبارتند از: مار، هلال ماه، خورشید و گل.
اگرچه هنوز پژوهشگران در حال بررسی برای کشف معانی این نماد‌ها هستند؛ اما آن‌ها احتمال می‌دهند این نماد‌ها با خدایان بین النهرین ارتباط داشته باشد که نشان دهنده ستاره ایشتار، دیسک بالدار شمش (خدای خورشید)، سین، خدای ماه بابلیان و خدای مورد علاقه پادشاه نبونعید است.
کمیسیون گردشگری و میراث ملی عربستان در بیانیه‌ای اعلام کرد باستان شناسان همچنین مشخص کردند که محل کشف شده شامل ۲۶ خط میخی است که با این حساب، این، طولانی‌ترین کتیبه‌ای که تا کنون در پادشاهی بابل کشف شده است، می‌باشد.
به گفته باستان شناسان سنگ نگاره جدید کشف شده، گواهی بر ارتباط تمدنی و تجاری میان شبه جزیره عربستان و تمدن های باستانی بین النهرین است.
پادشاه نبونعید از ۵۵۶ قبل از میلاد تا ۵۳۹ قبل از میلاد، یعنی زمانی که بابل به دست کوروش کبیر، بنیانگذار امپراتوری هخامنشی فتح شد، بر بابل حکمرانی کرد.
