تیم استقلال هم که از این قاعده مستثنی نیست و وقتی پس از مدتها قرار است در یک بازی خارج از خانه به میدان برود مجبور است که خودش را به شرایط مسابقه برساند و انتظار اینکه بازیکنانش با یکدیگر هماهنگ باشند و بدن هایشان توانایی دویدن در طول ۹۰ دقیقه را داشته باشد کمی دور از ذهن است.
وقتی استقلال با اشتباه دفاع حریف و گل به خودی آنها به گل برتری برسد و توانست این گل را تا پایان ۹۰ دقیقه حفظ کند و با همین یک گل فاتح میدان رفسنجان باشد دیگر گل های بیشتر برایش معنا نداشت چون اینجا همین یک گل حکم سه امتیازی به ارزش طلا را داشت. از آن گل های سه امتیازی که آخر فصل بسیار به درد بخور می شوند، امتیازهایی که می توانند نجات بخش باشند و بردهایی که حکم طلا را دارند که استقلال را از تساوی های اعصاب خورد کن فراری می دهند.
اگر لیگ بتواند دوباره روال گذشته و عادی خود را هفته به هفته ادامه دهد و دچار تعطیلی های وقت و بی وقت و بلند مدت نشود آنگاه می توان از تیم های لیگ برتری هم انتظار داشت که زیبا بازی کنند، همیشه آماده باشند و یک لیگ پر شور و گرم را رقم بزنند. اما تا زمانی که اینگونه هر چند هفته یکبار شاهد یک تعطیلی چندین هفته ای و دراز مدت می شویم قاعدتا تیم های لیگ برتری مان هم به همین بردهای اقتصادی و کم گل تن می دهند تا شانس خود را برای حضور در کورس قهرمانی از دست ندهند.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
