به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگ وهنر برنا ؛ این روزها شاهد پدیده ای جدید در سینمای ایران هستیم که البته نمی توانیم در خصوص آن قضاوتی داشته باشیم.
به دلیل شرایط خاص سینماها و فروش نرفتن بسیاری از فیلم ها برخی از فیلمسازان که اتفاقا تعدادشان کم نیست و البته فیلم های نامداری مانند ملاقات خصوصی نیز در همین لیست دیده می شوند برای اکران فیلم شان ظاهراً هیچ تصمیمی ندارند و این مسئله از چند زاویه قابل بررسی است.
نکته اول این که فیلم ها طبیعتا بعد از مدتی بیات شده و اصولا فضای فیلم با گذشت چند سال عملا آن جذابیت لازم را برای مخاطب نخواهد داشت.
نکته دوم اینکه مگر نگاه داشتن فیلم برای زمان اکران مناسب تضمینی است که ما مطمئن باشیم فیلم مان را می توانیم در شرایط مساعدتری در گیشه اکران کنیم و فروش بهتری را تجربه کنیم.
با نگاهی به لیست فیلم های موجود که در نوبت اکران هم نیستند و حتی علاقه ای برای اکران نشان نمی دهند به این نتیجه می رسیم که آثاری از جشنواره سال گذشته و خارج از جشنواره روی دست فیلمسازان مانده و عملا تصمیمی برای اکران آن وجود ندارد و این به آن معنی نیست که سازندگان فیلم برنامه ای مشخص و معین برای آتی داشته باشند همه چیز را سپرده اند و این یعنی یک شکست اقتصادی برای سینما به تدبیر و تعامل میان مدیران و صاحبان فیلم ها نیاز دارد.
طبیعی است که وقتی فیلمی حدود 10 میلیارد تومان هزینه تولید در سال گذشته را روی دست تیم تهیه و تولید گذاشته است به دنبال این بوده که در اقتصاد سینما نیز به بهره برداری برسد و این در حالی است که 10 میلیارد بودجه برای تولید یک فیلم که هنوز تکلیف اکران آن مشخص نیست عملا سرمایه داران دیگر را برای ورود به دنیای سینما مشوق نیست و شاید این مسئله روی تولیدات سال آتی و حتی سال جاری موثر باشد.
لیست فیلمها نشان می دهد که این آثار می تواننند در سینما درخشش داشته باشند و حتی عاملی موثر در روشن شدن چراغ سینما باشند به شرط آنکه تصمیم به اکران بگیرند و البته شرایط بهتری برای اکران به آنها پیشنهاد شود.
اما شرایط مساعد اکران چه زمانی است؟
آیا به لحاظ وضعیت اقتصادی یا به لحاظ شرایط موجود بر جامعه موقعیتی که مردم دوباره به سالن های سینما لبخند بزنند وجود دارد؟
طبیعتاً سینما می تواند وضعیت روحی و روانی مساعدی را ایجاد کند اگر به آن اعتماد شود.
نکته دیگر آنکه وضعیت فعلی سینما نشان از آن دارد که مخاطبین سبد فیلم دیدن و سریال دیدنشان را از سینما و تلویزیون به سمت شبکه نمایش خانگی سوق دادند و عملا تمام آنچه را که از سینما وتلویزیون توقع دارند در شبکه نمایش خانگی با سریال های جذاب و فیلم های دسته اول دنیا پیدا می کنند .
بدیهی است با چنین شرایطی شکست اقتصادی فیلم های مانده در صف اکران می تواند عاملی موثر در عدم حضور سرمایه گذاران در تولید فیلم های جدید باشد.
نکته جالب تر اینکه به رغم ماندن چند فیلم در صف نوبت و عدم علاقه صاحبان فیلم به اکران در شرایط فعلی مجوز آثار مختلف جهت پروانه تولید صادر می شود و این نشان از این دارد که بازار تولید کماکان گرم است اما خبری از اکران نیست.
آمار و ارقام نشان می دهد وضعیت پاییز 1401 سینمای ایران تا امروز به لحاظ گیشه نگران کننده است که این مسأله هم جریانی عجیب نیست چرا که اتفاقی نو را به سینما نیاوردیم که برداشتی داشته باشیم.
این فیلم ها کی اکران می شود؟
تعدادی از فیلم های زیر می توانند ناجی سینمای خلوت امروز باشند اگر دل به این ریسک بدهند.
«برف آخر» به کارگردانی امیرحسین عسگری
«درب» به کارگردانی هادی محقق
«شهرک» به کارگردانی علی حضرتی
«۲۸۸۸» به کارگردانی کیوان علیمحمدی و علی اکبر حیدری
«ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس
«بی مادر» به کارگردانی مرتضی فاطمی
«نگهبان شب» به کارگردانی رضا میرکریمی
«خائن کشی» به کارگردانی مسعود کیمیایی
«بی رؤیا» به کارگردانی آرین وزیردفتری
«لایه های دروغ» به کارگردانی رامین سهراب
«ضد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی
«دسته دختران» به کارگردانی منیر قیدی
با اضافه شدن چند فیلم کمدی مانند بخارست به اکران این روزها البته می توان امیدوار بود که به زودی شرایطی متفاوت در راه باشد.
انتهای پیام/
