برترینها: چند روز پیش، کاربری در توئیتر با به اشتراک یک عکس خاص خبرساز شد، عکسی از یک مبل که صاحبان آن ترجیح داده بودند پلاستیک روکش آن را برندارند و همان طور و همراه با پلاستیکی که روکش آن است از آن استفاده کنند، این عکس البته نشاندهنده یک وضعیت است و حتما همه شماها افراد زیادی را دیدهاید که اصطلاحا دلشان نمیآید از لوازم نویی که دارند به طور تمام و کمال استفاده کنند، مثلا طرف خودرویی خریده اما روکش صندلیهای خودرو را تا سالها دست نمیزند تا احیانا حین فروش خودروی تمیزتری برای عرضه داشته باشد.
این رفتارها در واقع فرآیند لذت بردن را مخدوش میکند اما خب از مردمی که همیشه ترس آینده را دارند، شاید باید چنین رفتارهایی را پذیرفت. چاره چیست؟ شاید هم واقعا این حجم از ملاحظهکاری یک بیماری و وسواس باشد، در هر صورت آن عکس بهانهای شد تا نظرات موجود در توئیتر (پیرامون این موضوع) را مرور کنیم، همراهِ ما باشید:
* صفورا به عنوان اواین کاربر در توئیتر خود نوشته است: متاسفانه این باور کمبود و بی لیاقتی بدجور تو ناخودآگاه جمعی ایرانی ها رسوخ کرده. رو مبل و فرش رو میکشن. بهترین بشقابها و خوراکیها موقع اومدن مهمون فقط استفاده میشه. یه انباری بزرگ دارن توش پر از آشغاله که برای روز مبادا ذخیره شده. وقتی چیز میخرن دلشون نمیاد استفاده کنن واقعا این رفتار نشان از چیست؟ کافیه یه مقدار فکر کنیم که زندگی کوتاهتر از آن است که فکرش و بکنیم.
* آرمین هم در مقام منتقد این رفتار که در بین برخی مردم رواج دارد میگوید: یعنی اگه همچین آدمایی دیدین فرار کنید اوج چیپ بودن همینه. مردمی که مدعی داشتن فرهنگ بالا و غنی هستن و بسیار افراد روشنفکری خودشونو معرفی میکنند اما در حقیقت در دوره غارنشینان همچنان سیر میکنند و بر خلاف شخصیت فیکی که دارند ذرهای هم رشد فکری نداشتند و پرمدعا هستند.
* مهتاب، اهل اهواز است و در دفاع از این حرکت اجتماعی توئیت زده است: بچهها توی اهواز اگه کاور وسایل رو دربیارید نصف عمرتون رو باید به شستشو و گردگیری اختصاص بدید پس نتیجه میگیریم در اهواز کلا نمیشه زندگی کرد. حالا میخوایین این کار و تائید کنین یا ازش انتقاد کنین، ولی تو شهری که گرد و خاک تمام سال زندگی مردم را فلج کرده چاره ای به استفاده از کاور برای وسایل خانه نیست.
* رضا اما در جواب توئیت مهتاب اینگونه واکنش نشان داده است که حرف شما درست! تو اهواز گرد و خاک است و محدودیت وجود دارد در شهرهای دیگه چی؟ تو شمال کشور و یا غرب و شرق و مرکز ایران هم ریزگرد وجود داره یا مردم بلد نیستن درست زندگی کنن؟ چالش هوای بد و دارند یا خسیس بودن و بهانه کردند؟
* شیرین در قامت مدافع از این چالش به میدان بحث و جدل با دیگر کاربران آمده و می گوید: ای کاش یکم شرایط کشور رو هم در نظر بگیرید. تو کشوری که حتی یدونه لباسشویی خریدن هم برای کسی که ۱۰-۱۵ سال هست داره کار میکنه یه چالش محسوب میشه، نمیشه تز زندگی کردن و لذت بردن داد. با واقعیت زندگی کنین و از عالم خیال و زندگی روتین و ادای افراد روشنفکر دست بردارین لطفا. اینجا ایرانه و ما هم ایرانی. مر بین خیال و حقیقت در مملکت ما به باریکی مو است!
* کیوان که خود را مدافع حقوق حیوانات معرفی کرده است، تجربه خود را از این چالش اینگونه بیان کرده: راستش بعد اینکه من تو خونه مامانم اینا گربه اوردم مامانم بعد کلی مقاومت مجبور شد روی مبلهای استیلش روکش بکشه و من بابت این قضیه هرروز فحش میخورم. شاید حق با منتقدان این چالش باشه اما افرادی مثل من که حیوان خانگی دارند و تعدادشون هم کم نیست چاره جز استفاده از کاور برای وسایل خود ندارند. نمیشه که به خاطر نکشیدن کاور قید حیوان خانگی خودمونو بزنیم!
* اکانت کاربری «پسر مظلوم» که کارگر یک کارگاه کوچک در جنوب تهران است نوشته که وقتی با حقوق ماهی ده میلیون تومان امکان گذران زندگی رومره هم ازم سلب شده، وقتی توان خرید یک ساندویچ را هم با این درآمد ندارم چه برسه با رفتن به رستوران، در این اوضاع اقتصادی آیا امکان تعویض وسایل را دارم؟ برای این سوال جواب قانع کننده دارین؟ من که براش هیچ پاسخی ندارم جز بی پولی و گرانی!
* عرشیا که دانشجوست با نگاه طنز به ماجرا نگاه کرده است و با کنایه زدن به مدافعان این پدیده عجیب و اما همهگیر گفت: باز اینا خوبه دهه شصتیا یادشونه رو تلویزیونهای سونی یه برچسب بود نصف صفحه یه عده اونو نمیکندن! واقعا خدا رو شکر از اون دهه عبور کردیم!
* اظهارنظر حساب کاربری «مارمولک» پایانبخش این مطلب متفاوت خواهد بود: منم خودم مخالف اینام ولی اینکه حالا یارو ماشینش روکش داره که صندلیش کثیف نشه چه ربطی به زندگی نکردن و کردن داره طرف نشسته رو صندلی دیگه اول و آخر حالا هی شما خودتونو تکه پاره کنین بگین موافقم و مخالفم!