اعتراضات دانشجویی سراسر آمریکا را فراگرفته و حتی به برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپایی نیز تعمیم یافته است. آنچه در این اعتراضات تبلور دارد، خشم و غیرت تمام‌عیاری است که در دفاع از کودکان مظلوم فلسطینی نضج یافته و آپارتاید امنیتی و علمی حاکم بر غرب را در مقابل دیده افکار عمومی دنیا به چالش کشیده است. با این حال اعتراضات دانشجویی گسترده در غرب علیه موجودیت و جنایات رژیم اشغالگر صهیونیست و حامیان آمریکایی - اروپایی تل‌آویو، یک پیام مشخص دیگر دارد و آن پایان تاریخ مصرف ساختار حقوقی حاکم بر غرب است.
واقعیت امر این است که مطابق نهادگرایی غربی، ساختارهای نظام‌یافته حقوقی در آمریکا و اروپا خدشه‌ناپذیر، مستقل و صاحب اختیار مطلق شهروندان محسوب می‌شوند. بر همین اساس هیچ‌کس حق ندارد گردش کار یک پرونده حقوقی، رفتار یک قاضی یا حتی روند صدور یک حکم ناعادلانه را در غرب زیر سوال ببرد، زیرا این ساختار (بنا بر قرائت بازیگران غربی) محق است هرگونه بخواهد قانون را تفسیر کند و دیگران نیز باید این تفسیر را به صورت ذاتی و بدون چون و چرا بپذیرند.کارگردان این نهادگرایی حقوقی اغراق‌آمیز، کانون‌های پنهان قدرت در غرب هستند؛ نهادهایی که هر گاه مطامع سیاسی آنها مورد پذیرش و اقناع جوامع غربی قرار نمی‌گیرد، بلافاصله به آن رنگ و بوی حقوقی می‌دهند و متعاقبا، مخالفت با آن را مترادف با مخالفت با قانون تلقی می‌کنند. پس از گذار بشریت به هزاره سوم، صهیونیست‌ستیزی تبدیل به پررنگ‌ترین خط قرمز امنیتی در آمریکا و اتحادیه اروپایی شد. کار به جایی رسید که توهین به برخی سران اروپایی مجاز و انتقاد از ماهیت صهیونیسم جرم شمرده شد! این آپارتاید حقوقی توسط نهادهای حقوقی غرب تئوریزه و اجرایی شد و هر فرد یا گروهی که آن را مورد انتقاد قرار می‌داد، مشمول سخت‌ترین جرایم و محدودیت‌ها می‌شد.
با وقوع جنگ غزه، نهادهای امنیتی و حقوقی غرب (این بار به صورتی کاملا آشکار و در همپوشانی اعلامی مطلق با یکدیگر) هرگونه انتقاد از نسل‌کشی کودکان غزه و جنایات تمام‌عیار رژیم اشغالگر قدس در قبال فلسطینیان را مصداق «یهودستیزی»(!) قلمداد کرده و جرم‌انگاری آن را در دستور کار قرار دادند. در ۷ ماه اخیر بسیاری از کارمندان، دانشجویان و حتی برخی سیاستمداران غربی صرفا به علت انتقاد از توحش صهیونیست‌ها در جنگ غزه، شغل خود را از دست داده و در انتظار محاکمه نهایی خود در بی‌دادگاه‌های آمریکا و اروپا هستند.
در تحلیل فرامتنی خیزش غیرتمندانه دانشجویان آمریکایی و اروپایی در دفاع از فلسطینیان، ساختار حقوقی غرب و خروجی‌های غیرمنطقی آن نیز به صورت مستقیم هدف قرار گرفته و منهدم شده است. پیام آشکار دانشجویان آمریکایی و اروپایی به ساختار حقوقی غرب مشخص است: ادغام این ساختار ظاهرا مستقل با لابی‌های کثیف قدرت در غرب جایی برای پذیرش بی‌طرفی و عظمت ادعایی آن برای شهروندان آمریکایی - اروپایی و افکار عمومی دنیا باقی نگذاشته است. ساختاری که خروجی آن، مترادف‌انگاری صهیونیست‌ستیزی با یهودستیزی و جرم‌انگاری آن باشد، قطعا نه ارزش ذاتی دارد و نه اکتسابی! نکته مهم‌تر اینکه نسل جوان آمریکا و اروپا (به طور مشخص جوانان نسل «زد» که بین 18 تا 24 سال سن دارند) نه تنها در برهه حساس کنونی این روایتگری حقوقی دروغین و بی‌بنیان را پس زده‌اند، بلکه متعاقبا در آینده نیز علیه بسیاری از گزاره‌ها، پیش‌فرض‌ها و احکام ادعایی بی‌دادگاه‌های غرب قد علم خواهند کرد. نهادگرایی سیاسی در آمریکا و اروپا مدت‌هاست به پایان رسیده و از سوی شهروندان این کشورها به چالش کشیده شده است اما نهادگرایی حقوقی در غرب، تا قبل از جنگ غزه تبدیل به یکی از خمیرمایه‌ها و محورهای حکمرانی در این کشورها شده بود. با این حال آگاهی عمومی شهروندان بویژه جوانان و دانشجویان غربی نسبت به آنچه در ماورای این نهادسازی تصنعی می‌گذرد، جایی برای استمرار حیات مسموم آن باقی نگذاشته است. اینک قرائت و تفسیر نهادهای حقوقی غرب (در قبال موضوع جنگ غزه و حتی سایر موضوعات اجتماعی و بین‌المللی)، کمترین ارزشی برای جوانان به‌پاخاسته این کشورها نخواهد داشت.
نوید مؤمن
