به گزارش رکنا، نهم اردیبهشت روز جهانی روانشناس و مشاور است که این روز را به فعالان حوزه سلامت روان تبریک می گوییم.
هرگاه صحبت از سلامت جسم می‌شود حاضریم تمام دارایی خود را برای بدست آوردن آن خرج کنیم اما وقتی به سلامت روح می‌رسیم با کمی درنگ به آن پاسخ می‌دهیم حال آنکه شاید روح ما بیش از جسم ما نیازمند مداوا باشد. اگر از ما بپرسند آیا به سلامت بدن خود اهمیت می‌دهید؟ بی‌شک پاسخ همواره مثبت است اما وقتی صحبت از سلامت روح می‌شود، با کمی درنگ سوال را در ذهن تکرار می‌کنیم.
شاید هم بی‌درنگ پاسخ مثبت دهیم اما در پس ذهن خود واقعیت را ورق می‌زنیم. مشاهدات نشان می‌دهد به جز مواردی معدود تقریبا تمام مراجعین به مشاوران، روان شناسان و روان پزشکان پس از بروز یک اختلال روانی و یا سردرگمی حاضر به مراجعه شده‌اند. این در حالیست که درمان تنها بخشی از رسالت این متخصصان است.در بسیاری از کشورها مراجعه به یک مشاور متخصص، از جمله کارهای برنامه‌ریزی شده افراد در طول هفته یا ماه است اما متاسفانه در برخی جوامع مراجعه به مشاور، روانشناس و یا روانپزشک را معادل با ابتلا به بیماری روانی می‌دانند.
حتی پس از مراجعه، از همان بدو ورود فرد در مقابل مشاور یا روان شناس قرار می‌گیرد و اغلب در ابتدای جلسه از صحبت کردن فرار می‌کنند. که علت این امر ناخود آگاه را می‌توان در نگاه جامعه و باورهای غلط جست و جو کرد. باور غلطی که شاید ناشی از تداخل سنت و مدرنیته باشد و هنوز نمی‌دانیم باید راه علم را پیش بگیریم یا باور اجدادمان را.
انسان عاقل نیازمند مشورت است و اگر در امور زندگی مشورت کنیم با مشکلات کمتری روبرو خواهیم بود.تمام مردم نیازمند مشاوره هستند اما معمولا زمانی به مشاور مراجعه می‌کنند که دچار مشکل شده‌اند و این موضوع کار را برای آنها سخت‌تر می‌کند.
روان‌شناسی یک شاخه علمی از علوم انسانی است که هدفش مطالعه رفتار انسان است. به عبارت بهتر، روان‌شناسی مطالعه رفتار و فرآیندهای ذهنی است و روان شناس کسی است که رفتار، شخصیت، روابط بین فردی، یادگیری و انگیزش را در انسان به شکل حرفه‌ای مورد بررسی قرار می‌دهد. و می‌تواند برای عملکرد صحیح فرد راهکار ارائه داده و به او کمک کند تا از چالش‌های پیش رو به درستی عبور کند.
اما روانپزشک، فردی است که ابتدا دوره پزشکی عمومی را طی کرده و برای تخصص رشته روانپزشکی یا اعصاب و روان را برمی‌گزیند. همانطور که از عنوان روانپزشک پیداست، او یک پزشک متخصص است که می‌تواند برای مراجعه‌کنندگان در صورت نیاز، دارو تجویز کند که این وجه تمایز او با روانشناس است.
مشاور همان طور که از نامش پیداست، فرد متخصصی است که با علاقه به دل مشغولی‌های شما گوش داده و به شما کمک می‌کند تا درک بهتری از آنها داشته باشید و بتوانید با راحتی و کارآمدی بیشتری با مشکلات تان مواجه شوید.
همانطور که پیش تر گفته شد، مراجعه به مشاور و مشورت با وی امری عادی تلقی می شود. همه مردم و به خصوص کسانی که دارای دغدغه ی روزانه هستند لازم است هر چند وقت یک بار با مراجعه به یک مشاور از دلمشغولی خود کاسته و درباره مسائل روزانه خود سخن بگویند. مشاوران می توانند پس از شنیدن صحبت فرد او را در امور روزانه راهنمایی کند. فرد در مسیر زندگی مانند دوران بلوغ، انتخاب همسر، تربیت فرزند، تعامل اجتماعی با افراد مختلف و همه این مراحلی که در زندگی شخص اهمیت دارد نمی تواند همه راه و مسیرها را بدون اینکه مطالعه یا اطلاعاتی داشته باشد به درستی بداند و انتخاب کند، مثلا برای انتخاب همسر و تربیت فرزند حتما باید مشاوره قبلی داشته باشد.
افرادی که دچار اختلالات خفیف نظیر اضطراب یا افسردگی خفیف یا فوبیا باشند نیازمند مراجعه به روانشناس هستند. بعضی از این موارد خفیف با روان درمانی و مشاوره هایی متناسب هر فرد، می تواند برطرف شود.
به عبارتی دیگر زمانی که فرد اختلالی غیر عادی را در روحیات خود مشاهده کند لازم است به یک روانشناس مراجعه کرده و از وی کمک بگیرد.در مواردی نیز فرد دچار روان پریشی، توهم و اختلالات شدیدی چون بدبینی های شدید، پرخاشگری های غیرقابل کنترل، وسواس های شدید، اضطراب های شدید دارد که از راه مشاوره و روان درمانی به راحتی برطرف نشده و نیاز به درمان های دارویی دارد که باید نزد روانپزشک مورد بررسی و درمان قرار گیرد.
البته گاهی افراد بدون داشتن این علائم و تنها به دلیل سردرگمی شدید در انتخاب ها و انجام کار های مهم زندگی نیازمند کمک یک روانشناس یا روان پزشک می‌شوند. این افراد نه بیمارند و نه لازم است در بیمارستان روانی بستری شوند. اما شاید فرار از این هم صحبتی کار را برای فرد دشوار تر کند.
با این توضیحات می‌توان گفت همه ما روزی نیازمند مراجعه به یکی از این متخصصان هستیم. حال اینکه در سنت باقی می‌مانیم و سعی بر حل مشکلات به صورت فردی داریم یا به علم اعتماد می‌کنیم و از آن کمک می‌گیریم، موضوعی است که نباید ساده از آن گذشت چرا که سلامت روح می‌تواند در گرو همین تصمیم باشد.
