برترین‌ها: به تازگی ماجرای عجیبی در شبکه‌های اجتماعی افشا شده است که در زمان هیتلر، زنانی با ویژگی‌های خاص جسمانی انتخاب می‌شدند تا برای هیتلر بچه بیاورند! موضوعی که باعث بحث و جدل گسترده در میان کاربران شده است. در طی ۱۲ سال حکومت رایش سوم، در آلمان و نروژ برنامه عجیبی اجرایی شد، این برنامه به تازگی در کتاب جالبی که ۱۰۰ رخداد جالب تاریخی ۲۰ قرن را در ۶ قاره دنیا نقل کرده، فهرست شده است. یکی از چیز‌هایی جالبی که در این کتاب به آن اشاره شده است، برنامه‌ای موسوم به Lebensborn یا چشمه زندگی بود. این برنامه را اس اس پایه نهاده بود و سازمان ثبت‌شده‌ای به همین نام برای آن وجود داشت و هدف اصلی آن افزایش میزان تولد کودکانی با ویژگی‌های شاخص نژاد آریایی بود.
اکانت توئیتری «بازگشت به تاریخ» در قالب یک رشته توئیت روایت متفاوت از این رویداد تاریخی بحث برانگیز در زمان هیتلر را مطرح کرده است:
هیتلر پس از به قدرت رسیدن در ۱۹۳۳، سازمانی را با نام Lebensborn یا "چشمه‌ی زندگی" به وجود آورد. وظیفه این سازمان، انتخاب دختران مو بلوند و چشم آبی و قدبلند با نژاد خالص آریایی بود. سپس این دختران را در مکان‌های مشخصی با بهترین امکانات رفاهی نگهداری می‌کردند و در طول ماه‌ها اقامت با برگزاری مهمانی‌هایی ترتیب ملاقاتشان با افسران مو بلوند و چشم آبی و قد بلند نازی داده می‌شد. در این مهمانی‌ها دختران خودشان انتخاب می‌کردند که با کدام افسر مایل به ازدواج هستند.
سپس طبق نظر پزشکان نازی، دقیقاً ده روز پس از آخرین عادت ماهانه دختران یعنی در زمانی که بهترین شرایط فیزیولوژیک برای لقاح و حاملگی وجود دارد یک آزمایش پزشکی دیگر انجام می‌شد و بعد اجازه فرزندآوری داده می‌شد. یک افسر مو بلوند و بلند قامت و چشم آبی در این طرح بارها و بارها با دختران مختلف جهت فرزندآوری و تکثیر نژاد آریایی ازدواج می‌کرد و همه اینها به‌عنوان خدمت به رایش سوم در پرونده کاری‌اش ثبت می‌گشت. هدف از اجرای طرح چشمه زندگی، خالص‌سازی و افزایش نژاد آریایی بود که به اعتقاد نازی‌ها برترین و بهترین نژاددر بین انسان‌ها قلمداد می‌شد.
یکی از زنانی که خودش مشتاقانه در این طرح شرکت کرد دختری ۱۸ ساله و یکی از حامیان سرسخت هیتلر با نام "هیلدگارد تروتز" بود. وی تمام شاخصه‌های مدنظر سازمان از جمله پوست سفید، چشمان آبی، موی بلوند و قد بلند را به عنوان فاکتورهای اصالت نژاد آریایی دارا بود و بدین طریق پذیرفته شد. در آن زمان زنان خوب آلمانی تمایل داشتند که در روندی کاملا طبیعی زایمان کنند و تزریق مسکن به آن‌ها گناهی هم‌سنگ پذیرفتن دموکراسی غربی بود! هیلدگارد را به گفته‌ی خودش به قلعه‌ایی در باواریا بردند. در آنجا ۴۰ دختر دیگر با نام‌های جعلی زندگی می‌کردند. این قلعه بسیار لوکس و تشریفاتی و مجهز به بهترین امکانات رفاهی و خدمتکار بود.
پزشک قلعه، دختران تازه‌وارد را از نظر بیماری‌های ژنتیکی و اعتیاد به الکل معاینه می‌کرد و در صورت تایید، دختران اجازه حضور در مهمانی‌ها و آشنایی با افسران نازی جهت ازدواج را می‌یافتند. به این دختران اخطار داده می‌شد که پس از زایمان، هیچ حق قانونی‌ایی در مورد فرزندشان نخواهند داشت. هیلدگارد می‌گوید یک افسر بلندقامت و زیبارو با من و چهار نفر از دوستانم طی یک هفته ازدواج کرد. ما پس از آن هرگز دیگر آن افسر را ندیدیم. من زندگی مرفهی در قلعه داشتم و بسیار شادمان بودم که از این طریق به پیشوا خدمت می‌کردم.
وی پس از زایمان اول برای بار دوم و سوم نیز با افسرانی دیگر ازدواج می‌کرد. و هر بار بعد از تولد نوزادش و پس از آن که دو هفته به کودکش شیر می‌دهد مسئولان سازمان، کودک را از او جدا می‌کنند. هیلدگارد تروتز می‌گوید کودکان را برای تربیت به مراکز مخصوصی می‌فرستادند. تا برای خدمت به هیتلر پرورش یابند. تخمین زده شده که در طرح چشمه‌ی زندگی حدود بیست تا سی هزار کودک متولد شده‌اند. پس از فروپاشی آلمان نازی بسیاری از این کودکان توسط خانواده‌هایی که فرزندانشان را در جنگ از دست داده بودند به فرزندخواندگی پذیرفته شدند و مابقی نیز به مراکز نگهداری کودکان سپرده شدند.
تا سال ۲۰۰۶ حدود ۲۰۰۰ نفر از این کودکان که در این تاریخ میان‌سال محسوب می‌شدند از گذشته و نحوه‌ی تولد خود آگاه شدند، با این‌حال هیچ‌کدام از این افراد تا امروز نتوانسته‌اند بدانند که پدر و مادر واقعی‌شان کیست. بسیاری نیز حتی هنوز که هنوز است از پیشینه‌ی واقعی خودشان اطلاعی ندارند و نمی‌دانند که در چه شرایطی نطفه‌شان نهاده شده است.
تروتز در آن زمان از این برنامه خوش‌اش می‌آمد، نه فقط به خاطر بی‌قیدی و لذات جسمانی همراهش، بلکه برای اینکه تصور می‌کرد، چقدر در خدمات پیشوای عزیزش قرار گرفته است!
در سال‌های بعدی تروتز تلاش کرد که کودکان دیگری به دنیا آورد، او سرانجام عاشق یکی از افسران جوان شد و با هم ازدواج کردند. البته او به شوهرش گفت که در برنامه Lebensborn شرکت کرده و چقدر شگفت‌زده شد که شوهرش به اندازه او از این همکاری، خشنود نیست! البته همسرش نمی‌توانست آزادانه او را سرزنش کند، آخر او وظیفه‌اش را در قبال هیتلر انجام می‌داد! تروتز هیچگاه نفهمید که چه بر سر فرزندش آمده است.
اما در آلمان بعد از جنگ و حکومت نازی‌ها، این پیشنیه خانم تروتز همچون داغ ننگی بر روی او ماند، طوری که هیچگاه نتوانست از آن رها شود.
