ربیعی:کمترین حق مان مساوی بود/ زورمان نمی‌رسد حق‌مان را بگیریم

به گزارش خبرگزاری فارس از رفسنجان، محمد ربیعی در نشست خبری پس از بازی پرسپولیس، اظهار داشت: به هر دو تیم خسته نباشید و به پرسپولیس تبریک میگویم. روال بازی تا قبل از اخراج سلیمان‌زاده تحت کنترل کامل ما و روی پرسپولیس مسلط بودیم. حتی اجازه نمی‌دادیم تیم حریف به محوطه ما نزدیک شود. حضور نزدیک به دروازه حریف داشتیم و یک یا دو ارسال هم کردیم. بعد از اخراج و آن پنالتی حدود ۷۰ دقیقه با احتساب وقت‌های  اضافی ۱۰ نفره بازی کردیم اما در آن حالت نیز فرصت آنچنانی به تیم پرمهره پرسپولیس ندادیم.

وی افزود : در ۱۰ دقیقه آخر فشار هم آوردیم اما برنامه ما این بود که نمی‌توانستیم در حالت ۱۰ نفره پرفشار بازی کنیم زیرا در این صورت احتمال داشت گل دوم را بخوریم و جبرانش سخت‌تر بود. مجبور بودیم انرزی خد را به این دلیل که زمان زیادی باید ۱۰نفره بازی می‌کردیم حفظ کرده و بازی را کنترل کنیم.

سرمربی مس رفسنجان خاطرنشان کرد: باید کار را به ۱۵ دقیقه آخر می‌کشاندیم و در آن لحظات فشار می‌آوردیم. مقداری هم فرصت داشتیم و اگر دقت بیشتری می‌شد شاید می‌توانستیم بازی را نبازیم. به هرحال به بچه‌های خودمان خسته نباشید و خدا قوت می‌گویم زیرا روی برنامه‌ریزی و نظم درست بسیار با رشادت بازی کردند و کمترین حق ما در این مسابقه حتی با وجود ۱۰ نفره شدن مساوی و نباختن بود. به هر حال این اتفاق رخ داد و به تیم مقابل تبریک می‌گویم.

ربیعی عنوان کرد: یک نکته را هم بگویم. بارها گفته‌ام رامتین سلیمان‌زاده از نظر من یکی از بهترین مدافعان ایران است و مورد حمایت شدید من، تیم و هواداران مس است زیرا تاکنون بازی‌های بسیار خوبی کرد‌. فکر می‌کنم اخراج او هم ‌اشتباه داوری بود و حقش نبود پنالتی گرفته شود. دیگر بیشتر از این صحبت نمی‌کنم. رامتین کارش را خیلی درست انجام می‌دهد.

وی درخصوص اینکه تیمش بارها از اشتباهات داوری متضرر شده است، گفت: درمورد داوری فعلا هیچ حرفی نمی‌زنم. مگر پیش از این که گفتیم اتفاقی افتاد که الان بگوییم اتفاقی بیفتد. به همین دلیل وقت شما و دیگران را نمی‌گیرم. این مسائل هست و هیچ صحبتی درباره‌اش ندارم.

سرمربی مس رفسنجان درخصوص اینکه آیا تداوم اشتباهات داوری علیه این تیم به اتفاقات بازی با نساجی مربوط است، توضیح داد: بعید می‌دانم. فکر نمی‌کنم. درباره داوری صحبتی ندارم. ما یک شهرستان هستیم و بچه شهرستانی. توی سرمان می‌زنند دیگر. زورمان هم نمی‌رسد و نمی‌توانیم حق‌مان را بگیریم. حرفی ندارم. اگر درباره مسائل دیگر صحبتی است در خدمت هستم.

ادامه دارد...