«از وقتی شیرهای آب چشمه را برداشتند، خوشبختانه از ترافیک خیابان فرعی حاشیه رودخانه به سمت محله امین الضرب هم کم شده است. هرچند هنوز خیلی ها برای برداشتن آب از پله های کنار رودخانه پایین می آورند.» این را یکی از اهالی محله زرجوب می گوید که نزدیک به چشمه آب موسوم به«شیرین سو» سکونت دارد. او می گوید: «درست است که اهالی محله از گذشته های دور از آب چشمه شیرین برای مصرف روزانه آب برمی داشتند، ولی از سال 1395 که شهرداری آب چشمه را با ایجاد مخزن و پمپاژ بالا آورد، آرامش محله هم بهم ریخته است.» وی، به رودخانه زرجوب اشاره می کند که در گرمای هوا، بوی نامطبوعش در تمام محله پیچیده است و می افزاید: «می بینید که آب چقدر آلوده شده! معلوم است که چشمه‌ای که نزدیک به چنین رودخانه ی آلوده‌ای باشد، آب آن هم قابل شرب نیست. حتی اگر مزه‌اش خوب باشد، بازهم آلودگی میکروبی دارد.»
شهروند دیگری می گوید: «از وقتی شهرداری با نصب شیر، برداشت آب چشمه را سهل الوصول کرد، روزانه شاهد مردمی بودیم که با مخزن‌های آب از دیگر نقاط رشت به اینجا می آمدند تا آب بردارند. اما بدتر از همه، اینجا کارواش شده بود. خیلی ها می آمدند و ماشین های خود را با آب همین چشمه می شستند، آب شستشوی ماشین هم در خیابان راه می افتاد و گل و لای سرتاسر محله را برمی داشت.»
روزگاری نه چندان دور، آب شرب شهر رشت از چشمه‌هایی تامین می شد که در محلات مختلف وجود داشت و آب گورایی را برای ساکنان شهر در محلات مختلف تامین می کرد. وجود همین چشمه‌ها در هرمحله، سکونت‌های اولیه رشت قدیم را نشان می‌دهد. محله زرجوب یکی از همین محلات قدیمی است که در حاشیه رودخانه زرجوب شکل گرفته و چشمه آبی دارد که بعدها به واسطه سکونت مهاجران ترک زبان در این محدوده، چشمه«شیرین سو» نام گرفت. این چشمه،آب شرب محلات زرجوب و امین الضرب را تامین می کرد.
این چشمه هنوز هم از دل زمین می جوشد. تا پیش از سال 1395، اهالی محله زرجوب، برای برداشت آب، از شیب رودخانه زرجوب به سمت بستر چشمه می رفتند. مدیریت شهری، در سال یاد شده فضای چشمه را بهسازی نمود و با احیای چشمه و نصب اتاقک و پمپاژ آب در یک مخزن، با نصب چند شیر آب، دسترسی برای برداشت آب را برای اهالی تسهیل نموده و اعلام کرداین اقدام برای کاهش آلودگی بستر چشمه صورت گرفته است.همان زمان مدیریت شهری اعلام کرد،آب چشمه شیرین سو را آزمایش کرده و عاری از آلودگی میکروبی است و شهروندان می توانند بدون دغدغه از این آب برای خوردن مصرف نمایند.
اما سال گذشته، مدیریت شهری اعلام کرد، با انجام آزمایش‌های دوره ای متوجه شده بار میکروبی آب چشمه محله زرجوب، افزایش یافته است و آب این چشمه قابل شرب نمی باشد و با نصب بنر این موضوع را اطلاع رسانی نمود. با این حال، شهروندان بی‌توجه به این اخطار، همچنان از آب چشمه مصرف می‌کردند. درنهایت شهرداری رشت ناچار شد، شیرهای آب مخزن را بکند تا برداشت آب ممکن نباشد.
نزدیک به چشمه شیرین سو می‌روم، از همینجا هم می‌شود، شدت آلودگی رودخانه را دید. کمی بعد،خودرویی پارک می کند و مردی با یک دبه سفید رنگ، از پله‌های قدیمی نزدیک رودخانه، به سمت محل خروج آب چشمه می‌رود. کمی بعد دبه پرشده از آب، پشت ماشین و به سمت خانه‌ای می‌رود که اهالی اش چشم به راه آب شرب هستند.
با گرما شدن هوا، از دبی آب رودخانه ها کاسته شده و خدمات شهری شهرداری رشت، مدتی است لایروبی فصلی 2 رودخانه رشت را آغاز کرده است. متاسفانه فاضلاب های شهری به رودخانه‌ها متصل شده و در بسیاری از محلات قدیمی اگوی خروجی فاضلاب، مستقیما و بدون حتی تصفیه اولیه در محل خروج، وارد رودخانه های «گوهر رود» و «زرجوب » شهر رشت می‌شود.
بیل زنجیری درون رودخانه، ته نشست کف بستر را می‌کند، و من نظاره‌گر آبی هستم که از شدت آلودگی شبیه پس آب فاضلاب است. آبی که به گفته راننده بیل، بقدری اسیدی است که پس از لایروبی رودخانه، موجب آسیب شدید به چرخ های بیل زنجیری می شود و مدیریت شهری ناچار است برای تعمیر خودروی سنگین، هزینه هنگفتی نماید.
شهر رشت 5 چشمه جوشان آب شیرین در محلات مختلف دارد که سده‌هاست در تنش‌های آبی، شهروندان را تشنه لب نگذاشته است. حالا با گرم شدن هوا، بار میکروبی این چشمه‌ها هم افزایش یافته و شهروندان بی‌توجه به توصیه های بهداشتی، راهی را می‌روند که نیکانشان می‌رفتند.
انتهای پیام
