این صورت فلکی محبوب در آسمان اوایل عصر، هنگام اعتدالین و بهار نیمکره شمالی ظاهر می‌شود. سه کهکشان باشکوه که در صورت فلکی شیر یافت می‌شوند، به سه کهکشان شیر معروف هستند.
وقتی با تلسکوپ‌های معمولی از این منظره عکس‌برداری می‌شود، می‌توان کهکشان‌ها را به‌صورت جداگانه به‌عنوان NGC 3628 (سمت چپ)، M66 (پایین سمت راست) و M65 (بالا) معرفی کرد.
هر سه، کهکشان‌های مارپیچی بزرگ هستند، اما تمایل دارند که متفاوت به نظر برسند. زیرا قرص‌های کهکشانی آنها در زوایای مختلفی نسبت به خط دید ما کج شده است. NGC 3628 که با نام کهکشان همبرگر نیز شناخته می‌شود، به‌طور وسوسه‌انگیزی به‌صورت لبه‌به‌رو دیده می‌شود. خطوط مبهم غباری نیز روی صفحه کهکشانی پف‌کرده‌اش می‌پیچد.
دیسک‌های M66 و M65 هر دو به اندازه کافی کج هستند تا ساختار مارپیچی خود را به نمایش بگذارند. فعل و انفعالات گرانشی بین کهکشان‌های این گروه، نشانه‌های گویایی از دم جزرومدی و دیسک تاب‌دار و متورم NGC 3628 و بازوهای مارپیچی M66 را به‌جا گذاشته است.
این قاب از منظره فوق‌العاده، با طول بیشتر از 1 درجه (اندازه دو ماه کامل) در آسمان است که بیش از نیم میلیون سال نوری را در فاصله 30 میلیون سال نوری از ما پوشش می‌دهد.
