30 آوریل 2002، اخترشناسان از تصاویری از مناظر شگفت‌انگیزی که توسط دوربین پیشرفته جدید تلسکوپ فضایی هابل (ACS) گرفته شده بود، پرده‌برداری کردند.
آنها همچنین گزارش دادند که هابل پس از مأموریت خدمات‌رسانی ماه مارس، به‌طور عادی کار می‌کند و مشتاقانه منتظر عکس‌های بیشتری از دوربین تازه احیاشده NICMOS هستند.
در میان چهار تصویر علمی منتشرشده، یک شئ به نام سحابی مخروط (در NGC 2264) وجود دارد. نام آن به این دلیل مخروط است که در تصاویر زمینی شکل مخروطی دارد.
این ستون در یک منطقه متلاطم ستاره‌زایی قرار دارد. این تصویر 2.5 سال نوری بالای مخروط را نشان می‌دهد؛ ارتفاعی که برابر با 23 میلیون دور رفت و برگشت به ماه است. طول کل ستون نیز هفت سال نوری است.
تصاویر هابل آنقدر واضح بودند که اخترشناسان توانستند «بلوک‌های سازنده» کهکشان‌ها، کهکشان‌های درحال برخورد و کهکشان‌های بسیار دور را در میدان شناسایی کنند.
عکس‌های دیگر هابل شامل برخورد خیره‌کننده دو کهکشان به‌نام موش‌ها، جهان خشن و پویای کهکشان برخوردی قوچه و زایشگاه آسمانی به‌نام سحابی قو (M17) بود.
دوربین هابل وضوح پانورامایی قابل مقایسه با یک فیلم IMAX، با صفحه نمایش عریض را ارائه می‌دهد که برابر با 16 مگاپیکسل در هر عکس فوری است. در سال 2002، یک دوربین معمولی، مصرف‌کننده 2 تا 4 مگاپیکسل بود.
