به گزارش ایسنا، نیروهای اشغالگر برای دویست و پنجمین روز متوالی با انجام ده‌ها حمله هوایی و توپخانه و کشتار خونین علیه غیرنظامیان و انجام جنایات هولناک در مناطق هجومی در بحبوحه یک وضعیت انسانی فاجعه‌بار در نتیجه محاصره و آواره شدن بیش از ۹۰ درصد از جمعیت غزهt به جنایت نسل‌کشی ادامه می‌دهند.
روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به سختی‌ها و دشواری‌های مردم غزه در فصل گرما می‌نویسد: «زمانی که مریم عرفات، همسرش و سه فرزند خردسالشان از خانه خود در شهر غزه از دست بمباران اسرائیل گریختند، چله زمستان بود. این خانواده که مجبور به پناه گرفتن در یک چادر کهنه و زهوار در رفته در دیرالبلح شده بودند، در شب‌های سرد زمستان می‌لرزیدند زیرا نه سوختی برای گرم کردن وجود داشت و نه لباس کافی برای گرم شدن. اکنون با تغییر فصل، شرایط آب‌وهوایی غزه شرجی و گرم شده و همان چادر به مکان غیرقابل تحمل و خفه‌کننده‌ای بدل شده است.»
خانم عرفات که ۲۳ سال دارد و یحیی فرزندنش که روی زانوی او دراز کشیده و از شدت گرما فریاد می‌کشد، می‌گوید: «انگار چادر آتش گرفته است. به قدری گرم شده که نمی‌توانید تحمل کنید؛ به خصوص کودکان.»
تقریبا دو میلیون فلسطینی در غزه مجبور شده‌اند به دلیل حملات و بمباران رژیم صهیونیستی، خانه‌های خود را به اجبار ترک کنند. آنها در فصل زمستان به دلیل نبود سوخت کافی، از سرما رنج و درد زیادی کشیده‌اند و در چادرهایی زندگی می‌کردند که صرفا نام آنها «چادر» بود و هیچ استانداردی نداشت تا در برابر سرمای زمستان محافظتی ایجاد کند. اکنون با نزدیک‌تر شدن به ماه مه و افزایش گرمای هوا تا ۳۹ درجه، نه تنها درختان کمی برای ایجاد سایه وجود دارد بلکه نبود امکانات سرمایشی، چادرها را به مکان «غیرقابل تحملی» بدل کرده است.
«اسکات اندرسون» معاون مدیر آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی (آنروا) گفت: «افزایش دما، مبارزه با شیوع بیماری را به اندازه ارسال غذا در اولویت قرار داده است.»
روزنامه نیویورک تایمز تاکید می‌کند: «افزایش دما، مشکلات وخیم ناشی از حمله اسرائیل به غزه را تشدید می‌کند. مردم به آب جهت خنک‌کردن خود پناه می‌برند و مشکل این است که مردم غزه با کمبود آب مواجه هستند. هم‌چنین گرمای هوا موجب افزایش وجود حشراتی می‌شود که به گسترش بیماری کمک می‌کند.»
خانم عرفات که از تکه مقوایی برای خنک کردن فرزندانش استفاده می‌کند و با اندک آبی که دارد، سر و صورت آنها را مرطوب و خنک نگه می‌دارد، می‌گوید: «همه چیز در این جهان دشوار شده است. آب نیست.»
این روزنامه آمریکایی هم‌چنین می‌نویسد: «همزمان با گرم‌تر شدن دمای هوا، پشه‌ها، مورچه‌ها و سایر حشرات نیز آمده‌اند. خانم عرفات و همسرش شبها بیدار می‌مانند تا یک وقت اتفاقی برای فرزندانشان رخ ندهد. از آنجایی که چادر آنها در یک مکان باز است، جانورهایی خطرناک‌تر نظیر مار جان آنها را تهدید می‌کند.»
یک مادر ۳۷ ساله دیگر که به همراه سه فرزندش در چادری در رفح زندگی می‌کنند، روزهای پیش از حمله رژیم صهیونیستی را یادآور می‌شوند که زیر باد کولر، به همراه آب خنک و یخچال در خانه‌شان زندگی می‌کردند.
او می‌گوید که توصیف وضعیت کنونی «در کلام نمی‌گنجد.»
این مادر فلسطینی از سختی‌ها و مصائبی که با آنها مواجه شده، چنین می‌گوید: «ما نه می‌توانیم داخل چادر بنشینیم و نه بیرون آن. گرمایی در غزه حاکم است که نمی‌توانم توصیف کنم. پسر سه ساله‌ام شبها از شدت گرما از خواب بیدار می‌شود و دادن آب به او تنها کاریست که می‌توانم انجام دهم. می‌دانم که تازه این شروع ماجراست و دما طی ماه‌های آینده گرم‌تر خواهد شد. ما فقط برای رحمت خداوند دعا می‌کنیم.»
انتهای پیام
