قرار بود مهد آزادی باشد و بنیانگذاران اولیه آن گفته بودند ما آمریکایی را می خواهیم که مانند شهر روی تپه الگوی جهان باشد. حتی برخی اندیشمندان کلاسیک و قرن نوزدهمی در عالم سیاست، آمریکا را «چشمه امید» برای جهان معرفی می کردند، اما اکنون دو قرن بعد، آمریکا نه تنها چشمه امید جهان نیست، بلکه حتی شهروندان آمریکایی ها بویژه نسل جوان از عملکرد کشورشان ناامید هستند. این ناامیدی را بویژه در اعتراضاتی می توان دید که از هفت ماه گذشته تا کنون در شهرهای مختلف آمریکا علیه نسل کشی در غزه ادامه دارد. اعتراضات علیه جنگ غزه البته فقط محدود به خیابان‌ها نیست، بلکه بسیاری از دانشگاه‌های آمریکایی طی چند ماه گذشته صحنه حضور اعتراضی و گسترده دانشجویانی بوده است که در جستجوی عدالت، بمباران غیرنظامیان در نوار غزه و حمایت واشنگتن از جنگ را محکوم می‌کنند. اعتراضات دانشگاهی در آمریکا برای حمایت از فلسطین اکنون وارد فصل جدیدی شده و و به نظر می‌رسد گسترش این اعتراضات به دانشگاه‌های مختلف ترس بر تن حاکمان سنتی آمریکایی انداخته است.
اعتراضات دانشگاهی در آمریکا از کجا شروع شد؟
جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه پس از عملیات ۷ اکتبر حماس (در نیمه مهرماه سال گذشته) با بمباران شدید غزه شروع شد، اما خیلی زود بمباران غزه در همان مهرماه سال واکنش برخی دانشگاه‌ها در آمریکا را برانگیخت.
نخستین اعتراضات در ۱۲مین روز بمباران غزه: در دوازدهمین روز از جنگ غزه به دنبال انتشار نامه‌ای با حمایت ۳۳ گروه دانشجویی دانشگاه هاروارد که تل‌آویو را مسئول حمله حماس می‌دانستند، جرقه اعتراضات دانشگاهی حمایت از فلسطین در آمریکا زده شد.
شکل گیری کمیته های دانشجویی حمایت از فلسطین: نخستین اعتراضات ضدجنگ در آمریکا و دانشگاه هارواد توسط دو کمیته دانشجویی و خودجوش «همبستگی هاروارد با فلسطین» و گروه «دانشجویان فارغ التحصیل هاروارد برای فلسطین» ساماندهی شد. این دو کمیته راهپیمایی از محوطه اصلی هاروارد را شروع کردند.
گسترش اعتراضات دانشگاهی: در ۲۳مین روز جنگ غزه اعتراضات و تظاهرات ضدجنگ به سایر دانشگاه‌های آمریکایی کشیده شد و نام حداقل ۹ دانشگاه شامل دانشگاه جورج واشنگتن، دانشگاه هاروارد، دانشگاه پرینستون، دانشگاه براون، دانشگاه دارتموث، دانشگاه کرنل، دانشگاه پنسیلوانیا، دانشگاه کلمبیا و دانشگاه ییل که در مجموع دانشگاه های «آیوی لیگ» نامیده می‌شود، در میان دانشگاه‌های ضدجنگ غزه قرار گرفت.
