سرویس سیاست مشرق- رئیس ستاد انتخاباتی اصلاح طلبان تا همین چند ماه قبل اعتقاد داشت که پست ریاست جمهوری بی‌اهمیت بوده و و اختیارات آن کم‌تر از ۲۰ درصد است. بهزاد نبوی در چند مصاحبه پی در پی و با هدف گیری رفع مسئولیت از شانه اصلاح طلبان به گونه‌ای از شرایط حاکم بر توازن سیاسی در ایران تصویر سازی خیالی می‌کرد تا تلویحاً رئیس جمهور را تدارکاتچی بخواند. هدف آن بود تا در ماه‌های منتهی به انتخابات پرونده دولت اصلاحات (حسن روحانی) سفید شویی شده و اذهان عمومی برای پذیرش نامزد اصلاح طلب آماده شود.
حالا همین جریان سیاسی در اظهارنظری با ۱۸۰ درجه اختلاف نسبت به گذشته، سخنان جدیدی بر زبان آورده که بیان آن جالب‌توجه است.
غلامرضا انصاری از اعضای ارشد حزب اتحاد (شاخه سیاسی حزب منحله مشارکت) در پاسخ به روزنامه اجاره‌ای آرمان می‌گوید: اصلاح‌طلبان به دنبال رئیس‌جمهوری هستند که دکوری نباشد! انصاری با اعتراف به آنکه اصلاح‌طلبان اعتبارشان را در میان جامعه ازدست‌داده‌اند می‌گوید: «چنانچه اصلاح‌طلبان با برنامه جامع برای اصلاحات ساختاری و کسب اختیارات حداکثری برای منتخب مردم در انتخابات ۱۴۰۰ را در برنامه‌های خودشان قرار داده و در کنار نامزد اصلی ریاست‌جمهوری معاون اول، معاونین اصلی ریاست‌جمهور، سازمان برنامه‌وبودجه واداری استخدامی بانک مرکزی و وزرای اصلی کشور، خارجه، اقتصاد، نفت را در شروع کار اعلام کنند مردم و افکار عمومی اقناع شده و اعتماد ازدست‌رفته احیا می‌شود.».
نکته قابل‌تأمل آنکه رصد برخی فعالان سیاسی نشان می‌دهد این افراد روزی «مدافع رأی مردم» و اندکی بعد «دشمن رأی» مردم می‌شوند! عباس عبدی در گفت‌وگو با نامه نیوز ادعا می‌کند: مردم این سخن را که رئیس‌جمهور اختیار ندارد، می‌پذیرند ولی نتیجه‌ای که از پذیرش این جمله گرفته خواهد شد این است که طبیعتاً در انتخاباتی که بی‌اثر است و فرد فاقد قدرت را تعیین می‌کند شرکت نکنند!
حالا باید از اصلاح‌طلبان پرسید اگر رئیس‌جمهور اختیار عمل ندارد، چرا به دنبال معرفی کابینه و تیم برای آن هستید و بر چه مبنایی قرار است اصلاحات اساسی! انجام دهید.
این دست لاف‌وگزاف گویی ها و شعارهای ادامه حفظ سنگر تا ۱۴۰۸ از سوی اصلاح‌طلبان نشان می‌دهد که در پشت هیاهوی این روزهای جبهه اصلاحات، نه برنامه‌ای برای ارائه وجود دارد و نه طرحی برای اجرا. اصلاح‌طلبان همان جریانی هستند که حسن روحانی را با بدترین ادبیات مورد خطاب قرار داده و حتی عضو حزب کارگزاران درباره او گفته است که اگر یک چوب خشک را جای رئیس‌جمهور بگذاریم، بیشتر کارایی دارد. واقعیت آن است که اصلاح‌طلبان در اغلب دولت‌ها و به مدت ۳۲ سال، سکان‌دار بوده‌اند و حالا باید پاسخگو باشند، نه پرسشگر و مدعی تحول طلبی و اصلاحات اساسی! بخش مهمی از نابسامان اقتصادی، حاصل رسوبات بی‌عملی مدیران تکنو کرات همین جریان است و باید با مدد نیروهای اصیل انقلابی لایروبی شود. روی صحنه نمایش اصلاح‌طلبان آمادگی و تلاش صادقانه برای حل گرفتاری‌های مردم نیست، این جریان در اولین چالش، راهنما به سمت خیابان خروج از حاکمیت می‌زنند.
