به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، شبکه سی. جی. تی. ان چین در تحلیلی درباره پیش برد دیپلماسی در روابط تهران-واشنگتن در راستای احیای توافق هسته ای با مورد توجه قرار دادن برگزاری نشست این هفته وین با حضور اعضای کمیسیون مشترک برجام و آمریکا نوشت: مسئله این است که آیا این دو دشمن بزرگ(آمریکا و ایران) می توانند از طریق میانجی ها درباره یک نقشه راه برای همگام سازی اقدامات مورد نیاز برای احیای این توافق بین المللی مذاکره کنند یا نه. این موضوع شامل لغو تمام تحریم های آمریکا است که از سال ۲۰۱۸ (پس از خروج دولت دونالد ترامپ از توافق هسته ای) بر ایران اعمال شدند، همچنین در برگیرنده کاهش فعالیت هسته ای صلح آمیز ایران تا حد تعیین شده در برجام است.
این شبکه ادامه داد: این که ایران حاضر است با وجود پابرجا بودن تحریم های اقتصادی و محدودیت های بانکی آمریکا در مذاکرات وین شرکت کند، خودش یک مزیت است. سوال این است که آیا دولت بایدن هم در مواجهه با فشارهای داخلی، به ویژه از سوی کنگره بازگشت به توافق اصلی را خواهد پذیرفت یا درخواست توافقی سفت و سخت تر را خواهد کرد که برای تهران قابل قبول نخواهد بود که به طور مثال می تواند شامل پایان دادن به برنامه موشکی ایران و فعالیت های منطقه ای اش باشد.
در ادامه این گزارش آمده است: این فقط یک بخش از مشکل است. به کار بستن تحریم ها یک ابزار مهم در سیاست خارجی آمریکا است و لغو تمام تحریم های ایران اگر هم تحقق یابد، زمان خواهد برد. این تحریم ها توسط دفتر کنترل دارایی های خارجی(OFAC) وزارت خزانه داری آمریکا اجرایی می شوند که تحریم ها علیه ایران را کنترل و اجرایی می کند. هدف تبیین شده اوفک که تحت نظارت کنگره است، به کار بستن بلوکه کردن دارایی ها و محدودیت های تجاری برای مقابله با ایران در منطقه در راستای اهداف امنیت منطقه و بین المللی است.
تحلیل منتشر شده در س. جی. تی. ان همچنین مطرح می کند: دولت بایدن همچنین می تواند فقط به طور موقت معافیت از تحریم ها یا لغو تحریم ها را اعمال کند اما هنوز باید برای انجام دادن این، مجوز کنگره را داشته باشد که به وضوح اعلام کرده است تحریم های مرتبط به فعالیت های منطقه ای ایران، حقوق بشر و برنامه موشکی آن پابرجا خواهند ماند. در نتیجه، اگر بایدن و دولتش بخواهند در مذاکرات هفته بعد وین به دنبال لغو تحریم ها باشند، کارشان آسان نخواهد بود. بایدن برای بازگشت به توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ ابراز تمایل کرده است اما با وجود کنگره و عوامل دیگر، مسیری چالش برانگیز خواهد داشت.
همچنین در این گزارش آمده است: در این میان، ایران هم شرایط دلخواهش را برای بازگشت به برجام مطرح کرده است که شامل لغو فوری «تمام تحریم های اعمال شده» است. از این رو، در حالی که هیچ چیزی وجود ندارد که به لحاظ فنی مانع لغو تمام تحریم ها از جانب بایدن شود، هنوز موانعی سیاسی وجود دارند که اول باید آن ها را با کنگره و در داخل آمریکا حل و فصل کرد. این به معنای آن است که آمریکا همیشه می تواند اگر کنگره بگوید یا تحت فشار گروه های لابی گر ضد ایرانی باشد، تحریم هایی علیه ایران اعمال کند. این یک پدیده جدید نیست. تصویب قانون بازبینی توافق هسته ای ایران نقش کنگره را در محدود کردن توان دولت آمریکا در به کار گرفتن اختیارات تحریمی اش علیه ایران، احراز کرده است. کنگره همیشه پذیرای این نقش بوده است و حالا می تواند پیامی را که دولت بایدن در زمینه لغو تحریم ها به ایران فرستاده است، پیچیده کند. همچنین می تواند اگر بایدن بخواهد سیاست تحریم ها را تغییر دهد، این مصوبه را به یک فرمان اجرایی تبدیل کند. در حال حاضر، بدون توجه به هرگونه پیشرفت در مذاکرات وین، در کنگره آمریکا درباره کاربردی بودن تحریم های اقتصادی در زمینه جلوگیری از منابع مالی مورد نیاز ایران برای حمایت از برنامه موشکی اش یا تداوم فعالیت های منطقه ای اش، اتفاق نظر وجود دارد.
در بخش آخر این تحلیل، با ذکر این مثال که کنگره در واقع مانند «فیلی در تاریکی» در بحبوحه احیای برجام است، مطرح شد: از طرف دیگر، یک رویکرد هماهنگ تر نسبت به کنگره می تواند به دولت بایدن در فرستادن سیگنال ها به ایران در وین کمک کند. تمام این ها نشان می دهند، کنگره ای که تحریک شده تا موضع تندتری بگیرد، می تواند تلاش ها برای رسیدن به توافقی جدید در وین را که به نفع صلح منطقه و امنیت جهانی است، دچار پیچیدگی کند.
