سید محسن طباطبایی مزدآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره ادعای مدیران شهری تهران مبنی توقف شهرفروشی اظهار کرد: حدود سالهای 82 تا 96 هزینه اداره شهر افزایش زیادی پیدا کرد و مهمترین دلیلش این بود که توجه مدیریت شهری وقت، هم در دوره 12 ساله و هم دوره دو ساله قبل از آن روی پروژه‌های عمرانی و توسعه فیزیکی شهر متمرکز شده بود زیرا قصد داشتند زیرساخت های لازم را فراهم کنند.
وی ادامه داد: گرایش به توسعه زیرساخت‌های شهر نیز چند دلیل داشت که یکی از آنها رشد جمعیت مهاجر بود؛ تهران حدود 9 میلیون جمعیت ثابت داشت که با جمعیت مهاجر به حدود 20 میلیون نفر می‌رسید از این رو توسعه زیرساخت‌های شهر ضرورت داشت.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران تصریح کرد: با افزایش هزینه‌ها، طبیعتاً باید سیستم‌های تأمین مالی جدید ایجاد شود، اگر بخواهند با سیستم‌های قدیمی شهر را اداره کنند باید از ابزارهای ناپایدار هزینه‌ها تأمین شود.
وی گفت: این در حالی است که در چند سال اخیر شاهد تورم جهشی بوده‌ایم که باعث شیفت مدیریت شهری از توسعه عمرانی شهر به حفظ و نگهداشت بوده است؛ وقتی مدیریت شهری بر حفظ و نگهداشت متمرکز شود قائدتا ضروری است که به نوعی پروژه‌های عمرانی را تعطیل یا نیمه‌تعطیل کند یا روی پروژه‌های باقی مانده تمرکز کند یعنی پروژه جدیدی کدگذاری نشود.
طباطبایی مزدآبادی خاطرنشان کرد: در این صورت میبینیم که هزینه‌های شهر در حوزه عمرانی کاهش می‌یابد اما در توسعه و نگهداشت به لحاظ جهش تورمی هزینه‌ها افزایش دارد و باز هم درآمد پایدار به معنای واقعی صورت نگرفته است به عنوان مثال فکر می‌کنم سال 96 بود که در حوزه قبوض عوارض نوسازی، کسب و پیشه و پسماند باید 600 میلیارد تومان درآمد کسب می‌شد اما عملاً این بودجه محقق نشد.
وی افزود: در واقع یکی از کدهای درآمدهای پایدار که پرداخت هزینه شارژ شهر از سوی مردم است تاکنون به عدد 1000 میلیارد تومان نرسیده و از طرفی ابزارهای تشویقی کافی مانند دوره قبل، ارائه نشده است؛ از همه مهمتر اینکه، جهش تورمی و آسیب‌های اقتصادی که به سازه‌های کسب و کار وارد شده است، در چهار سال اخیر باعث شد عملاً به درآمدهای پایدار در این حوزه یعنی عوارض نوسازی و پسماند و کسب و پیشه، به معنای وصول تمام قبوض دست پیدا نکنیم.
این کارشناس اقتصاد شهری اظهار کرد: موضوع دیگری که وجود دارد این است که سیستم های تأمین مالی در دهه قبل سعی کردند، سیستم ها را به شکل نوین تبدیل کنند و حسابداری تعهدی به معنای واقعی عملیاتی شود اما این امر محقق نشد علاوه بر این قرار شد سامانه شفافیت مالی در بسیاری از بخش‌ها مانند بهای تمام شده طراحی شود که در مقطعی اقدامات خوبی صورت گرفت اما به‌صورت جامع فعال نشد.
وی افزود: در حال حاضر نیز نتوانسته‌ایم مدیریت جامعی در بحث کمک توسعه صندوق‌های شهری به‌ویژه کمک‌هایی مانند بانک شهر که رسالتش این بود که به شهرداری تهران در پروژه‌های شهری کمک جدی کند اما به دلایل مختلف از جمله مدیریت ناکارآمد برای تأمین به موقع، سنجیده و به جا، دستیابی جامعی صورت نگرفت بنابراین وقتی در حوزه درآمدهای پایدار نتوانیم موفقیت خوبی پیدا کنیم طبیعی است که به سراغ ابزارهای ناپایدار برویم که یکی از آنها شهر فروشی است.
طباطبایی مزدآبادی گفت: فلسفه برنامه‌های توسعه شهری این است که شهر را به سمت پایداری سوق دهد اما علی‌رغم اینکه در سه دوره برنامه توسعه شهری تدوین شد اما مجریان خوبی نداشت بنابراین به دلیل اینکه برنامه‌ها عملیاتی نشد باز هم درآمدها کاملا پایدار نشد.
وی افزود: علاوه بر این قرار بود وحدتی بین دولت و شهرداری در تأمین هزینه‌ها باشد مانند پرداخت یارانه حمل و نقل عمومی و بلیت مترو و اتوبوس اما دولت سهم خود را نمی‌پرداخت و اکنون که هزینه‌ها افزایش یافته، پرداخت آن برایش سنگین‌تر شده است؛ شهرداری هم اگر بخواهد با سیستم پایداری، درآمد کسب کند و شهرفروشی انجام ندهد، نمی‌تواند به موفقیتی دست یابد آن هم در شرایطی که هنوز تأمین درآمدهای سیستم حمل و نقل عمومی دچار مشکل است.
دبیر انجمن علمی اقتصادی شهری ایران گفت: بنابراین شهرداری ناگزیر به انجام شهرفروشی است هر چند آن را مذموم می‌شماریم البته اگر سؤال شود ممکن است مدعی شوند که اینطور نیست اما بحث این است که تأمین هزینه‌های شهر در حال حاضر خیلی سخت است و دولت سهم خود را نمیپردازد، افزایش سهم شهروندان در اداره شهر نیز به دلیل فشارهای اقتصادی امکانپذیر نیست و اگر بخواهد انضباط شهری در حوزه ساخت‌و‌ساز را دنبال کند، در تأمین هزینه‌ها دچار مشکل می‌شود.
وی افزود: سامانه‌های مختلفی برای مدیریت شهر در بخش شهرسازی، حوزه‌های مالی و بخش‌های دیگر وجود دارد اما تعدد سامانه‌‌ها مشکل مدیریت شهری و شفاف‌سازی را عملاً زیر سؤال برده است؛ در این بخش هم وقتی10ها سامانه بخواهد برای مدیریت شهر به‌صورت موازی فعالیت کند، نمی‌توانیم موفقیت کافی به دست بیاوریم و اگر سامانه‌های درون شهری و سامانه‌های الکترونیکی دولت در قالب یک سرور، یکپارچگی نداشته باشد شفاف‌سازی مالی در این بخش مشهود نخواهد شد.
انتهای پیام/
