به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در دوران کرونایی و قرنطینه افراد جامعه، بسیاری از کودکان از تحصیلات، بازی و فعالیت های بدنی خارج از خانه دور شده اند. بررسی این اتفاق در روان و زندگی آینده کودکان حائز اهمیت است.
بسیاری از کودکان در چند ماه گذشته حسرت دوباره بیرون رفتن، بازی با همسالان و اقوام، خرید و تفریحات ساده روزمره خودشان را می خورند. ممکن است برای بسیاری از آن ها بیرون رفتن از خانه امری شگفت انگیز و عجیب به حساب آید. بنابراین لازم است تا خانواده هایی که صاحب فرزند هستند در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنند و با رعایت نکات بهداشتی به نیازهای مختلف کودکان شان نیز رسیدگی کنند.
شهنام ابوالقاسمی، متخصص روان شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه در مورد وضعیت روانی کودکان در دوران محدودیت های کرونایی به خبرنگار اجتماعی رکنا اظهار داشت: از اسفند 98 تاکنون تعداد مراجعینی که به دلیل نزاع بین والدین و کودک به کلینیک روان شناسی مراجعه کرده اند افزایش یافته است. به هرحال پرخاشگری، بی نظمی و درگیری از تبعات در قرنطینه ماندن خانواده هاست، اکثر خانواده ها در این وضعیت شکایت می کنند که کودک شان دچار بی نظمی شده، از نظر تحصیلی در وضع نامناسبی قرار گرفته، وقتش را به بطالت می گذراند، پرخاشگر و بی حوصله شده است، دچار پرخوری و افزایش وزن شده و... . طبیعی است که همه این موارد حاصل در قرنطینه خانگی ماندن است. در چند روز اخیر تعداد زیادی از کودکان مدرسه ای از کلاس اول گرفته تا نهم ابتدایی به مراکز مشاوره و روان شناسی مراجعه کرده اند. این معضل در شهرهای بزرگ طبیعی است اما در شهرهای کوچکی مثل نوشهر که دارای ساحل و دریا و مناطق طبیعی و باز است به نظر می رسد غیر طبیعی باشد، چرا که خانواده ها در شهرهای کوچک می توانند بچه ها را با رعایت نکات بهداشتی به فضاهای طبیعی و گسترده ببرند تا انرژی خود را تخلیه کنند و به نوعی آب و هوایشان عوض شود. خانواده ها باید برنامه ریزی کنند تا به نیازهای تفریحی بچه ها نیز رسیدگی شود، خانواده ها می بایست بچه ها را مشغول فعالیت های بدنی کنند و به نوعی احساس شادی و نشاط را در آن ها به وجود آورند.
ابوالقاسمی به محدودیت های ایجاد شده کودکان در خانه اشاره کرد و گفت: اکنون خانواده ها فرزندشان را نمی توانند به باشگاه، بازی با همسالان دیگر و کتابخانه و امثالهم بفرستند، بنابراین ممکن است در خانه مشغول دیدن تلویزیون، بازی کامپیوتری یا تلفن همراه شوند، این مسئله نیز می تواند به عنوان یک معضل دیگر به حساب آید و کودکان را با آسیب های ناشی از استفاده زیاد از بازی های موبایلی و کامپیوتری نماید. تعداد زیادی از کودکان هم اکنون دچار اختلالاتی مثل اختلال خواب شده اند، آن ها تا پاسی از شب بیدار می مانند و از طرفی تا ظهر یا بعد از ظهر می خوابند. همچنین بعضی از بچه ها در کلاس های آموزشی مدرسه شان شرکت نمی کنند و انگیزه ای برای درس خواندن ندارند، در هر حال مراجعین به مراکز روانشناسی و مشاوره با مشکلاتی چون اختلال خواب، کاهش انگیزه، پرخاشگری و اضطراب در کودکان مراجعه می کنند.
این متخصص روان شناسی در خصوص تغییر نگرش کودکان مبنی بر بیرون رفتن از خانه، رفتن به پارک و یا خانه اقوام و دوستان گفت: واقعیت این است که اقناع کودکان در خصوص بیرون رفتن از خانه و یک جا نشینی آن ها عملی دشوار است، اینکه به برخی کودکان بفهمانیم که در قرنطینه ماندن خوب است و اگر بیرون برود با کرونا و بیماری مواجه خواهد شد، کار آسانی نیست، اگرچه نوجوانان را می توان تا حدودی به صورت منطقی و استدلالی راضی کرد اما قانع کردن کودکان خردسال امری دشوار است. در حال حاضر به خانواده کودکان توصیه می شود تا فرزندان شان را در زمان مناسب و با رعایت ملزومات بهداشتی به پارک و فضاهای باز ببرند تا از آسیب های ناشی از در خانه ماندن کمتر بهره مند شوند، قطعاً نباید بیرون رفتن از خانه و فعالیت هایی مثل ورزش و بازی کردن برای کودکان تبدیل به عقده و آرزو شود، این صحیح است که نباید بازارها، پاساژها و مراکز عمومی را شلوغ کرد اما با برنامه ریزی و رعایت موارد بهداشتی می توان در پارک ها، مراکز باز و محیط های طبیعی به کودکان اجازه فعالیت و تخلیه انرژی داد.
شهنام ابوالقاسمی در رابطه با وظیفه رسانه ها، معلمان و سایر افراد تاثیرگذار بر روی کودکان در کمرنگ کردن اثرات منفی قرنطینه افزود: رسانه هایی مثل صداوسیما هم اکنون در حال تولید و پخش یکسری برنامه های سرگرم کننده و آموزشی هستند، این در حالی است که بعضی خانواده ها به جای هدایت کودکان برای دیدن این برنامه ها، خودشان نیز یکسری شبکه و برنامه هایی مشاهده می کنند که تاثیرات منفی روی زندگی و روان آن ها می گذارد، برخی والدین پای دیدن فیلم های خارجی نامناسب که محتوای ارزشمند و مفیدی ندارد، می نشینند و غافل از آن هستند که کودکان و نوجوانان آن ها از طریق این فیلم ها و محتواها آسیب های نسبتاً بدی خواهند دید، اگرچه از طرفی چنانچه بچه ها این فیلم ها را به همراه والدین نبینند، مجبورند به سراغ گوشی همراه، تبلت و کامپیوتر بروند و ساعت ها مشغول آن شوند. بنابراین بهتر است خانواده ها بیشتر به شبکه های داخلی، شبکه هایی مثل نهال و امید که مخصوص کودکان است توجه کنند و یا سریال های مناسب تلویزیون را دنبال نمایند. با این حال رسانه ها می توانند با آگاه سازی مردم در مورد لزوم بردن کودکان به محیط بیرون از خانه و چگونگی فرایند آن به صورت ایمن اقدام کنند. واقعیت این است که نقش رسانه ها و معلمان در مدیریت وضعیت کودکان در شرایط کرونایی بسیار حائز اهمیت است.
استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد در توصیه پایانی خویش به لزوم تغییر سبک زندگی خانواده ها تاکید کرد و گفت: به نظر می رسد خانواده ها در دوران کرونایی لازم است تا سبک زندگی خود را تا جای ممکن تغییر دهند، باید پذیرفت که محدودیت ها به نفع ماست و دیگر زمانی که کودکان به مدرسه می رفتند و از نظر روانی، جسمانی و اجتماعی ارضا می شدند، گذشته است، اکنون صحیح نیست که از کودکان انتظار داشته باشیم تا مثل گذشته رفتار کنند، در هر حال سبک زندگی بچه ها نیز تغییر یافته و همین موضوع تاب آوری و انگیزه آن ها را دگرگون کرده است. این بحران ممکن است تا چند ماه ادامه یابد و مردم چاره ای ندارند که میزان تحمل و تاب آوری خود را بالا ببرند، در نهایت باز هم تاکید می شود خانواده ها سبک زندگی و برنامه روزانه خود را تغییر دهند، ضمنآً سرگرمی ها و فعالیت های بدنی در درون خانه مثل بازی منچ و مارپله، شطرنج، ورزش های نرم و... نیز می تواند به بچه ها و خانواده شان نشاط دهد، همچنین دوری هر چه بیشتر افراد از ابزار الکترونیکی و فضای مجازی می تواند مفید باشد. آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
خبرنگار: مهدی برازنده
