دانشمندان دانشگاه "اوزاکا سیتی" ژاپن، ماده شیمیایی سی سامینول موجود در دانه های کنجد را بر روی سلول‌های پارکینسون آزمایش کرده و آن را به موش‌ها خوراندند تا تأثیرش را بر روی سطح دوپامین و سلول‌های عصبی مغز ببینند.
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که حرکت را مختل کرده و باعث سفتی بدن می‌شود؛ همچنین می‌تواند به از دست رفتن تعادل، لرزش در دست‌ها و اختلال گفتار منجر شود.
نویسندگان این مطالعه کشف کردند که ماده سی سامینول از بدن در برابر آسیب سلول‌های عصبی که باعث بیماری پارکینسون می‌شود، محافظت می‌کند و این می‌تواند درمانی برای پارکینسون باشد.
آن‌ها دریافتند موش‌هایی که به بیماری پارکینسون مبتلا شده اند و ماده شیمیایی سی سامینول را مصرف کرده اند، شاهد بهبود سطح دوپامین، تعادل و عملکرد حرکتی هستند.
محققان ژاپنی همچنین تاثیر آزمایش خود را در کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون امیدوار کننده دانستند و اکنون برای شروع آزمایشات بالینی به سرعت در حال حرکت هستند.
بیماری پارکینسون از هر ۵۰۰ نفر ۱ نفر را درگیر می‌کند، باعث سفتی عضله، حرکت آهسته، لرزش، خواب آشفته، خستگی مزمن و کیفیت پایین زندگی می‌شود.
همچنین پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است که به سلول‌های بخشی از مغز که حرکت را کنترل می‌کند، آسیب می‌رساند. در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و هیچ راهی برای جلوگیری از پیشرفت بیماری کشف نشده است، اما صد‌ها آزمایش علمی در حال انجام است تا راهی برای درمان و پیشگیری آن پیدا شود.
روغن دانه کنجد یک ماده محبوب برای آشپزی است و با استخراج روغن‌های چرب از دانه‌ها و دور انداختن پوسته آن، درست می‌شود.
این تیم ژاپنی دریافته است که این پوسته‌های زائد حاوی مقادیر زیادی از ماده شیمیایی سی سامینول است که می‌تواند باعث محافظت در برابر بیماری پارکینسون شود.
