به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، "تورم" از جمله اتفاقاتی است که در عرصه اقتصاد، تاثیر کلانی بر اقشار مختلف جامعه و مردم دارد و میتواند آثار منفی و مثبت خود را بر زندگی طبقات مختلف جامعه نمایان کند.
از آثار تورم میتوان در توزیع کالاها دانست، به گونهای که تورم سبب نفع گروههای پردرآمد جامعه و ضرر گروههای کمدرآمد جامعه میشود، به طوری که افراد با درآمدهای ثابت ضرر میکنند و در مقابل به نفع افراد با درآمدهای پولی متغیر و غیرثابت است.
در صورتی که کالاهای موجود در جامعه و نقدینگی موجود، تعادل نداشته باشد، تورم به وجود میآید. در صورت وجود تورم، هزینههای عمومی دولت افزایش مییابد و سبب اتفاقات جبرانناپذیری در اقتصاد کشور میشود.
در تورمهای شدید اقتصادی، احساس بیاعتمادی نسبت به ارزش پول ملی تقویت میشود، به گونهای که افراد جامعه به جای نگهداشت پول، آن را صرف خرید کالاها و یا سرمایهگذاری در بازارهای مختلف میکنند.
یکی از گونههای تورم، تورم نقطه به نقطه است، گونهای که تاثیربسزایی در روند زندگی اقشار کمدرآمد جامعه دارد. به درصد تغییر عدد شاخص قیمت، نسبت به ماه مشابه سال قبل، تورم نقطه به نقطه میگویند.
نرخ تورم نقطه به نقطه در اسفندماه سال 1399، عدد 48.7 درصد اعلام شد، به این معنا که خانوارهای کشور برای خرید یک مجموعه کالاها و خدمات یکسان، 48.8 درصد بیشتر از سال گذشته این زمان یعنی اسفندماه1398، هزینه کردهاند.
بنابر آمار ارائه شده برای اسفندماه 1399، بیشترین نرخ تورم نقطه به نقطه خانوارهای استان در بین استانهای کشور، مربوط به استان چهارمحال و بختیاری با 58.5 درصد است، یعنی خانوارهای استان چهارمحال و بختیاری برای خرید یک مجموعه کالاها و خدمات یکسان، 58.5 درصد بیشتر از اسفندماه1398 هزینهکردهاند.
همچین استان چهارمحال و بختیاری در تورم نقطه به نقطه خانوارهای شهری نیز در میان استانهای دیگر دارای رتبه اول با نرخ تورم58.9 درصد است.
تفاوت حدود 10 درصدی تورم نقطه به نقطه در استان چهامحال و بختیاری با میانگین کشوری، گویای این نکته است که ضرر خانوارهای کمدرآمد، حقوق بگیر و دارای درآمد ثابت، از ضرر کل خانوارهای کشور، بسیار بیشتر است.
اکنون تورم زیاد و افسارگسیخته در کنار مواردی همچون درصد بالای بیکاری و عدم توسعه، مردم استان چهارمحال و بختیاری را بیش از گذشته میرنجاند، پازلی که با وجود برخی مسئولین ناکارآمد تکمیل شده است و این استان را از هرگونه امید و نشاط خالی میکند.
مسئول اوضاع نابسامان اقتصادی را نمیتوان جز مسئولان ناکارآمد دانست، مسئولانی که درد مردم طبقات ضعیف جامعه را کمتر حس میکنند و حضورشان در بین این مردم کمرنگ است.
انتهای پیام/7540/ش