مطلوبِ نقش‌آفرینی موثر و کسب پیروزی در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، مدت ها است تکاپوی سیاسی را در میان تشکل‌ها و احزاب به جریان انداخته است. در دو ماه باقی‌مانده تا انتخابات، انتظار می‌رود این تکاپو شکل و شمایل جدی‌تر و متراکم‌تری به خود بگیرد و سایر ساحات حیات اجتماعی را بیش از پیش از خود متاثر کند.
دراین میان نگرانی‌های زیادی درمورد برخی بی اخلاقی‌ها و سوء رفتارهای سیاسی با اهداف انتخاباتی در میان ناظران وجود دارد؛ بی اخلاقی‌هایی که سابقه آن نه تنها به این دوره، بلکه به ادوار پیشین انتخابات برمی‌گردد و جامعه هرگز تبعات منفی و تجربه تلخ چنین ضدتبلیغ‌هایی را از خاطر نمی‌برد.
این در حالی است که بر اساس بیانات رهبر انقلاب در نخستین روز سال، انتخابات باید نماد وحدت ملی باشد، نه نماد دودستگی و تفرقه و دوقطبی‌گری.
رهبر انقلاب در سخنرانی تلویزیونی خود در روز نخست فروردین با تأکید بر اینکه تقسیم بندی‌های غلط چپ و راست باید کنار گذاشته و فقط آینده کشور و نظام اسلامی در نظر گرفته شود، خاطرنشان کردند: اختلاف در سلیقه و بینش سیاسی و قومیت و مذهب اشکالی ندارد اما این مسائل نباید برهم زننده وحدت ملی باشند.
به رغم اینکه ناظران و دلسوزان نظام دست‌کم در یک سال گذشته بارها و بارها بر لزوم رعایت اخلاق سیاسی به ویژه همزمان با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری تاکید کردند، ولی هنوز نگرانی‌های جدی دراین زمینه وجود دارد.
بی‌اخلاقی‌های سیاسی و تبعات ادامه‌دار آن
بی‌اخلاقی سیاسی از آفت‌های جدی انتخابات، به عنوان مهمترین سازوکار تحقق مردم‌سالاری در نظام‌های دموکراتیک محسوب می‌شود؛ نظامی که مشروعیتش به واسطه انتخابات آزاد و رقابت سالم میان نامزدهای متکثر و مشارکت پرتعداد شهروندان تضمین می‌شود.
رقابت سالم انتخاباتی ولی در مواردی فدای حرص کسب قدرت از سوی برخی جریان‌ها یا چهره‌های سیاسی می‌شود و آنچه به جای رقابت برنامه‌ها و طرح‌ها برای بهبود وضعیت کشور مبنای مناسبات انتخاباتی قرار می‌گیرد، تخریب است و تقبیح جریان رقیب. چه بسا سیاه‌نمایی‌ها، وارونه‌نمایی واقعیات، نادیده‌انگاری نقاط قوت عملکرد رقیب، فرافکنی مسئولیت همه مشکلات موجود بر دوش طرف مقابل، ورود به عرصه زندگی شخصی و متهم‌سازی‌های بی‌مبنا علیه نامزدهای دیگر و ... که در آستانه انتخابات، افکار عمومی را هدف قرار می‌دهد اما با فروکش کردن تب انتخابات با به جا گذاشتن تاثیری منفی، وحدت و انسجام ملی را هدف می‌گیرد.
دوقطبی‌سازی‌های نادرستی که از سوی برخی جریان‌های سیاسی با اهداف سلبی پیگیری می‌شود، مانع از ارتقای رقابت انتخاباتی بر مبنای تمرکز بر ضرورت‌ها و اولویت‌های کشور و بهره‌گیری از ظرفیت‌های ملی برای عبور از چالش های موجود می‌شود.
رقابت برآمده از سوء رفتار انتخاباتی، درفردای انتخابات، به جای تقویت وحدت و استفاده از ظرفیت‌های فراجناحی برای پیاده‌سازی برنامه‌هایی مدون برای بهبود وضعیت کشور، به طور طبیعی به تداوم و بازتولید دعوای جناحی نه تنها در سطح کلان سیاسی بلکه درسطح جامعه هم دامن خواهد زد. تجربه دوقطبی‌سازی‌های کاذبی که در جریان رقابت‌های انتخاباتی سال ۸۸ ایجاد شد و چالش‌هایی که پس از آن به وجود آمد، نمونه‌ای روشن از تاثیر منفی و پردامنه بی اخلاقی سیاسی را پیش روی ما قرار می‌دهد.
این در حالی است که در صورت پایبندی همه نامزدها و جناح‌ها و نهادهای متولی به قوانین، اخلاق و عرف سیاسی،انتخابات می‌تواند به تجربه‌ای برای تقویت عنصر وحدت و انسجام ملی و هم‌افزایی ظرفیت همه گروه‌های سیاسی و اجتماعی تبدیل شود.
مخاطرات دوقطبی‌سازی کاذب در جریان رقابت انتخاباتی ۱۴۰۰
دولت روحانی و شخص رئیس‌جمهوری و وزیران چند ماهی است درمعرض حملات طوفانی و بی وقفه طیف تندروی جناح رقیب قرار گرفته‌اند. این هجمه‌ها به اندازه‌ای گسترده است که ناظران آن را به تلاش گروهی برای تخریب دولت با هدف ناامیدی مردم از مشارکت در انتخابات و در نتیجه دست‌یابی به برتری انتخاباتی از سوی طرفداران این گروه‌ها متهم می‌کنند. کاهش مشارکت، پیش از این، نتایجش را در یازدهمین دوره انتخابات مجلس نشان داد. طیف نسبتا گسترده ای از بهارستان‌نشینان درماه‌های اخیر به موجب عملکرد تقابلی خود دربرابر دولت، بارها مورد خطاب رهبری قرار گرفتند. رهبری بارها درخصوص پرهیز از بی حرمتی و هتک حرمت مسئولان دولتی و پرهیز از بداخلاقی‌های سیاسی هشدار دادند.
با این حال، این جریان همزمان با افزایش احتمال گفت و گو با طرف‌های برجام وایجاد تغییر وضعیت برجام، و البته همزمان با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات، به دوقطبی‌سازی‌های کاذب خود ادامه می‌دهند و بدون توجه به توصیه‌های رهبری و تبعات منفی چنین رفتارهایی، فقط پیروزی انتخاباتی به هر قیمتی را در دستورکار خود قرار داده‌اند. این در حالی است که بسیاری از تصمیم‌ها درحوزه سیاست خارجی و اتفاقا توافق هسته‌ای فراجناحی بوده و در چارچوب سیاست‌ها و تصمیمات نظام قرار می‌گیرد و تخطی بردار نیست.
چنین بداخلاقی‌های سیاسی برای کشورمان آن هم در شرایط حساس فعلی پیامدهای بین‌المللی گسترده‌ای به همراه دارد. حال که دولت و ملت و مجموعه نظام با مقاومت و همیاری، سیاست سخت و یکجانبه آمریکا علیه ایران را با ناکامی مواجه کرده و در مسیر تحقق خواسته‌های برحق ملی در تلاش و تکاپو است، نوبت آن رسیده که گروه‌های رقیب، با وحدت و انسجام و البته افزایش امید و مشارکت، دولت را در عبور از چالش‌های موجود بر سر رفع تحریم‌ها پشتیبانی کنند، نه آنکه برای چند صباحی تکیه زدن بر کرسی قدرت، منافع ملی را فدای منافع گروهی خود کنند.
