بخش هایی از مصاحبه با عبدالواحد موسویلاری، فعال سیاسی اصلاحطلب را می خوانید؛
احمدینژادبا استفاده غیرمسئولانه از واژگان و کلمات موردقبول مردم مسیر جدیدی را متفاوت با محتوای اصلی آن واژهها گشود. در مقطع سال۱۳۸۴ مردم احساس میکردند پس از یک دوره که مرحوم هاشمیرفسنجانی زمام امور را در دست داشته است، اگر دوباره انتخاب شود، نوسازی ویژهای در جامعه رخ نخواهد داد. علاوه برآن تکثر در میان اصلاحطلبان هم مزید بر علت شد تا فردی مانند احمدینژاد زمام امور را بهدست گیرد که همه داشتهها و عملکرد گذشته کشور را زیر سؤال برد و فرصتهای زیادی را هم به تهدید تبدیل کرد.
تا این لحظه حضور یا عدمحضور ظریف و سید حسن خمینی قطعی نیست، بلکه پالسهایی که ازسوی سیدحسن خمینی مشاهده شده، نشان میدهد وی درحال بررسی شرایط است و تاکنون اظهار نکرده است که قطعا کاندیدا نمیشود.
درمورد ظریف هم موضوع این است که بهنظر میرسد وی در شرایطی که جریان رقیب درحال سنگاندازیهای گستردهای است، قصد دارد برای پیشبرد مطلوبتر اقداماتی که وزارت امورخارجه درحال انجام آن است، از فشار مخالفان کم کند و اینکه اعلام کرده کاندیدا نمیشود، قطعی نیست.
بهشخصه همواره در زمینه انتخابات ریاستجمهوری یک شاخص مهم را درنظر میگیرم؛ اینکه رییسجمهوری جایگاه ویژهای در ارکان حاکمیت دارد و بعد از رهبری، نفر دوم قدرت در کشور است؛ بنابراین همه افرادی که اعلام کاندیداتوری میکنند، باید توجه ویژهای به این جایگاه داشته باشند. با توجه به اینکه اجرای قانون اساسی در کل حاکمیت برعهده رییسجمهور است، فردی که خود را درمعرض انتخاب برای تصدی این پست قرار میدهد، باید این توانایی و نفوذ کلام را داشته باشد که از جایگاه مجری قانون اساسی به تعامل با قوای دیگر بپردازد.
هویت عارف، اصلاحطلبی است و از آن فاصله نگرفته، اما او از اصلاحطلبان گلهمند بوده و معتقد است اگر بخشی از فعالان این جریان سیاسی نسبت به عملکرد او در فراکسیون امید مجلس قبل انتقاداتی دارند، باید در جلسهای توضیحاتش را میشنیدند و بعد داوری میکردند که به اعتقاد من گلایه درستی است.