به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، چین از دهه 1970 رقابت برای تبدیل شدن به بزرگترین اقتصاد دنیا را آغاز کرده است. بهبود اقتصاد این کشور پس از کرونا به این معناست که پکن می تواند در دهه فعلی با سبقت از آمریکا به عنوان برترین اقتصاد دنیا خود را معرفی کند.
در سال 2000 تولید ناخالص داخلی چین تنها 11.8 درصد از تولید ناخالص داخلی آمریکا بود. این کشور در سال 2001 به عضویت سازمان تجارت جهانی پیوست و با تبدیل شدن به بزرگترین صادر کننده کالا در دنیا رشد اقتصادی این دهه خود را آغاز کرد.
پس از بحران مالی جهانی در 2007-2008 چین سرمایه گذاری عظیم در بخش زیرساختهای خود به رشد خود تقویت بخشید و درحالیکه اقتصاد آمریکا با بحران درگیر بود زمینه رشد خود را بیش از پیش فراهم ساخت.
تا سال 2012 که شی جین پینگ به قدرت رسید رشد به دلیل کاهش تقاضای جهانی و تمرکز بر سرمایه گذاری داخلی از رشد چین کاسته شد اما بااین وجود رقابت در برابر آمریکا هرسال به سود چین خاتمه می یافت. تنها در سال 2016 بود که آمریکا توانست رشد بیشتری در برابر چین داشته باشد که دلیل آن کاهش ارزش واحد پولی چین بود.
پاندمی ویروس کرونا تازه ترین نقطه حیاتی به شمار می رود. بهبود سریع چین از این ویروس به این معناست که پکن سهم خود از تولیدات اقتصادی را با بیشترین سرعت ممکن افزایش داد.
براساس برخی پیش بینی ها اقتصاد چین احتمالا قادر خواهد بود تا سال 2028 ( دو سال زودتر از آنچه پیش از کرونا پیش بینی میشد) قادر به سبقت از اقتصاد آمریکا خواهد بود. با اینحال دراین بین چالشهایی نیز وجود دارد و کارشناسان معتقدند ضمانتی برای تحقق این پیش بینی ها وجود ندارد. به اعتقاد آنها جمعیت مسن و قرض های پکن ممکن است باعث ادامه حضور چین در رتبه دوم شوند.
