همشهری آنلاین_سارا جعفرزاده: چه بسیار کسانی‌که در این زمینه خوش درخشیده و توانسته‌اند علاوه بر اینکه هنر خود را به بانوان آموزش می‌دهند، روحیه خود باوری را هم در این افراد تقویت کنند. «زهره گودرزی» یکی از بانوان کارآفرین است که توانسته با تولید سبدهای حصیری که با عنوان صنایع‌دستی از آنها یاد می‌شود، کارگاه تولیدی در سرای محله مشیریه راه‌اندازی و برای تعدادی از بانوان محله کسب و کار ایجاد کند. هر چند کسب وکار او هم از پاندمی کرونا تأثیر گرفته اما این کارآفرین هم‌محله‌ای همچنان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به کار خود ادامه می‌دهد. سری به کارگاه گودرزی زدیم و پای صحبت‌های او نشستیم.
- سرای محله، پاتوق بانوان شاغل
بوستان بنفشه مکان دنجی در محله مشیریه است که بانوان شاغل در کارگاه سبدبافی هر روز از آن عبور می‌کنند. ما هم برای رسیدن به کارگاه سبدبافی گذرمان به بوستان زیبای بنفشه در قلب محله مشیریه افتاد. هر چند مقصدمان سرای محله مشیریه بود اما با قدم زدن در بوستان روحمان تازه شد. بعد از طی مسافتی وارد ساختمان سرای محله شدیم و بعد از پرس وجو متوجه شدیم کارگاه تولیدی سبدبافی در طبقه بالای سرای محله قرار دارد.
وارد کارگاه که شدیم تعداد زیادی سبدهای رنگی دیدیم که در گوشه‌ای از سالن قرار گرفته بود. زیرانداز آبی رنگی در وسط سالن پهن شده بود و تعداد زیادی از بانوان دور تا دور زیرانداز نشسته و در مقابل هرکدام حصیرهای رنگی قرار داشت که مشغول بافتن سبد بودند. برخی به همراه فرزندانشان به کارگاه آمده بودندتا کمک حالشان باشد. بانوان هر چند با داشتن ماسک بر صورت به سختی نفس می‌کشیدند اما همچنان چهره‌هایشان شاد بود و لبخند رضایت بر لب داشتند.
- کار در خانه
پای صحبت کارآفرینان که می‌نشینیم متوجه می‌شویم بعد از آموزش‌های اولیه مدتی را برای دیگران کار کرده‌اند و در واقع کارمند شخص دیگری بوده‌اند. میل به استقلال در این افراد آنها را به سمت خودکفایی سوق داده و این موضوع در خصوص «زهره گودرزی» بانوی کارآفرین محله مشیریه هم صادق است.
او در این‌باره می‌گوید: «من در سال ۹۱ سبدبافی را آموزش دیدم و از همانجا شروع به کار کردم. ۸ سال برای شرکتی در این زمینه کار کردم و از سال ۹۸ تصمیم گرفتم برای خودم کار کنم. در واقع ایده کارآفرینی در من از زمانی آغاز شد که تصمیم گرفتم برای خودم کار کنم. ابتدا در منزل خودم شروع به آموزش بانوان کردم و بعد متوجه شدم محیط جوابگوی کار من نیست. به دلیل اجاره‌های بالا نتوانستم جای مناسبی پیدا کنم. در نهایت با مدیر سرای محله مذاکره و فضایی را در سرای محله اجاره کردم. در حال حاضر ۱۵ نفر از بانوان سرپرست خانوار و بدسرپرست نزد من مشغول به کار هستند.»
- سایه کرونا بر کسب و کار بانوان
یکی از کسب وکارهایی که بعد از کرونا رو به کسادی و رکود رفت کارگاه‌های تولیدی بود. گودرزی در این خصوص می‌گوید: «کرونا شغل من را تحت تأثیر قرار داد. تعدادی مشتری خارجی داشتیم که می‌خواستند به ایران بیایند و از ما خرید کنند اما به دلیل شرایط کرونا موفق به خرید از ما نشدند.» او در خصوص ادامه کار خود در شرایط کرونا می‌افزاید: «یکی از مزایای کار ما این است که چون در منزل هم بافت سبدها قابل انجام است، بانوان به راحتی می‌توانند در منزل به بافت سبدهای حصیری مشغول شوند. البته در کارگاه هم پروتکل‌های بهداشتی رعایت می‌شود.»
او می‌گوید: «متأسفانه شرایط اقتصادی در جامعه ما به گونه‌ای است که برخی از بانوان باید پا به پای مردان کار کنند و این درصورتی امکان‌پذیر است که بانوان خودشان را باور داشته باشند و فعل خواستن را صرف کنند. به بانوانی که به دنبال راه‌اندازی کسب و کار خودشان هستند توصیه می‌کنم ناامید نشوند و با قدرت تلاش کنند.»
- ضرورت حمایت مسئولان
حمایت از کسب و کار بانوان یکی از شعارهای مسئولان شهری و سایر ارگان‌هاست اما اینکه تاکنون چقدر این شعار به مرحله اجرا رسیده، موضوعی است که گودرزی درباره آن این‌گونه توضیح می‌دهد: «در حال حاضر سبدهای حصیری تولید شده توسط کارگاه ما به بازار و سایر مغازه‌ها برای فروش ارسال می‌شود.
در زمینه فروش اینترنتی هم فعال هستیم و به تازگی قرار شده کارهایمان را به شهرستان‌ها هم ارسال کنیم. این موارد بخشی از تلاش‌هایی است که ما برای موفقیت انجام می‌دهیم. اما مسئولان باید بیشتر هوای کارآفرینان را داشته باشند و با قرار دادن منابع مالی از جمله وام از کارآفرینان حمایت کنند.» او در خصوص انتظارات خود از مسئولان هم می‌گوید: «از مسئولان انتظار دارم تولیدات ما را به بازارهای مختلف معرفی کنند یا حداقل جایی را در اختیار ما کارآفرینان بگذارند که کمتر دغدغه اجاره و ودیعه داشته باشیم.»
- سهم بانوان از اشتغال افزایش یابد
«سمیه صادقی» یکی از بانوان شاغل در کارگاه تولید سبدهای حصیری است. او در خصوص اشتغال خود در این کارگاه می‌گوید: «وجود کارگاه‌های کارآفرینی فرصتی برای بانوان بدسرپرست و سرپرست خانوار است. شخصاً در زندگی مشکلات بسیاری دارم. همسرم بیمار است و توان کار کردن ندارد، اشتغال در این کارگاه باعث شده که حداقل بتوانم بخشی از مخارج خانواده‌ام را تأمین کنم.»
او به سرمایه‌گذاری در خصوص اشتغال بانوان هم اشاره می‌کند و می‌افزاید: «مسئولان نباید فقط دغدغه اشتغال مردان را داشته باشند. کافی است برای اشتغال بانوان هم سرمایه‌گذاری کنند. زمان اینکه بانوان در خانه فقط آشپزی می‌کردند گذشته است و امروز مرد و زن باید با هم کار کنند تا بتوانند چرخ زندگی را بچرخانند. کارخانه و کارگاه تولیدی زیادی در شهر تهران وجود دارد که بانوان از اشتغال در آنها سهم چندانی ندارند این درحالی است که بانوان بسیار توانمند هستند و می‌توانند در عرصه‌های مهم فعالیت کنند.»
