آن سپاهان قطعا قهرمان آسیا می‌شد / عقیلی: خطا نکنید در آسیا با ما شوخی ندارند

به گزارش "ورزش سه"، هادی عقیلی که خودش بارها با سپاهان حضور در بازی های آسیایی را تجربه کرده است از تجاربش می گوید و صحبت های جالبی در مورد اشتباهاتی که فینال و یا قهرمانی  را از تیم های ایرانی گرفته انجام می دهد.

استقلال می توانست با ناصر خان قهرمان شود

 اینکه نماینده های ما در آسیا تا فینال پیش می روند و قهرمان نمی شوند تجربه ای طولانی مدت برای ما محسوب می شود. استقلال بار آخری که قهرمانی در فینال آسیا را تجربه کرد فکر می کنم با مرحوم ناصر حجازی بود. آن روز بسیار بدشانس بود و من خیلی خوب بازی را به خاطر دارم و چندین توپ به تیرک دروازه زدند و توپ ها گل نمی شد. اگر توپ ها آن روز گل می شد ناصر خان  با یک قهرمانی بازی ها را تمام می کرد و الان خاطره خیلی خوشی باقی مانده بود.

سپاهان و پرسپولیس به یک دلیل مشترک فینال را از دست دادند

تیم سپاهان در چندسال اخیر یکبار، تیم ذوب آهن هم یکبار و پرسپولیس هم دوبار  به فینال آسیا رفتند. من تمام این فینال ها را به خوبی یادم است. اگر به لیست بازیکنان سپاهان در آن زمان نگاه کنید ما خیلی خیلی فراتر از انتظار ظاهر شدیم و به فینال رفتیم ولی در فینال اسمش را هرچه می خواهید بگذارید ما کاملا برای این کار آماده نبودیم و مثالش را خدمتتان عرض کنم؛ بازی رفت در اصفهان یک_ یک شد و بازی هم کاملا پایاپای بود و بازی برگشت را ما دو بر صفر باختیم. چه در اصفهان چه در بازی برگشت ما یکسری اشتباهات فردی داشتیم  که بازی را واگذار کردیم ولی جدا از اشتباه فردی اشتباه ما نحوه سفر بود. تیم ما و یا حتی تیم پرسپولیس در فینال قبلی که تجربه کردند چون من با آقای باقری هم صحبت کردم و ایشان هم با بنده هم عقیده بود. چرا ما باید چهار، پنج روز زودتر به محل مسابقه می رفتیم؟ تیم ما و پرسپولیس هر دو به ژاپن رفتیم و از دید من هم ما و هم پرسپولیس به این دلیل بازی را واگذار کردیم. زودتر رفتن به محل مسابقه و تفاوت زمانی باعث شد که بازیکن ها بهم بریزند. ما مجبور بودیم تا پاسی از بامداد به دلیل اختلاف ساعتی بیدار بمانیم و این اختلاف باعث شده بود بحث خواب و غذا بهم بریزد و خیلی از بازیکنان در وعده صبحانه حاضر نمی شدند و خود به خود یک وعده غذایی کم می شد و خواب هم کم می شد و چه انتظاری از چنین تیمی می رفت که چند روز بعدش فینال را برگزار کند؟ این یک مسئله بزرگ برای تیم ما در آن زمان و همچنین تیم پرسپولیس  و این یک دلیل بسیار بزرگ برای از دست دادن فینال بود.

پرسپولیس در آسیا آبروداری کرد

پرسپولیس در همین فینالی که گذشت واقعا در بازی های آسیایی آبرو داری کرد. هرچند نماینده های دیگر ما هم فوتبال خوبی ارائه دادند ولی حذف شدند ولی در فینال باز هم اشتباه فردی باعث شد که پرسپولیس جام را از دست دهد و می توانست آن اشتباه صورت نگیرد و سرنوشت بازی به کل عوض شود.

بازیکنان خشن راهی جام جهانی می شدند چون...

این مباحثی که  مطرح کردم شاید در تیم ملی ما هم صورت بگیرد. یعنی روز مهم یک اشتباه فردی صورت بگیرد. شما برگردید به بازی تیم ملی و ژاپن. شما به 4 سال پیش برگردید و بازی ایران و عراق را ببینید باز هم یک اشتباه فردی صورت گرفت و این اتفاقات برای ما رخ داده است. من یک فلش بک به عقب می زنم  و به  جام جهانی آرژانتین  که ایران شرکت کرده بود  برمی‌گردم. ایران سه پنالتی داد و وقتی از بازیکنان در مورد علتش پرسیدند گفتند چون این برخورد ها در ایران انجام می شد و داور  ها با یکسری تیم های خاص با ملایمت برخورد می کردند و آن خطا ها  در ایران گرفته نمی شد  بازیکنان خیلی خشن راهی جام جهانی می شدند و به قول خودشان بازیکنان حریف باید از پشت پایشان قلم بند بزنند چون  تکل های خشن می زدند و در ایران پنالتی نمی گرفتند و با همین سبک راهی جام جهانی شدند  و تیم ایران پنالتی داد. اگر به حال برگردیم باز هم یکسری رفتار ها در ایران با ملایمت برخورد می شود و یا اینکه برخورد نمی شود. البته من از طرف داوران نمی گویم بلکه ممکن است از  طرف باشگاه ها باشد. چون بازیکن ها از طرف باشگاه ها جریمه نمی شوند و این برخورد ادامه دار می شود و بازیکن چندین بازی کارت می گیرد و رفتارهایی از خود نشان می دهد که برخی به اشتباه می گویند چقدر با تعصب است. در صورتی که بازیکن دارد اشتباه می کند و وقتی به سطح بین المللی می رسد آنجا دیگر شوخی ندارند.

برخی اجازه ندادند آل کثیر زودتر بخشیده شود

ببینید عیسی آل کثیر ندانسته یک شادی بعد از گل انجام داد و واقعا آگاهی نداشت و ای اف سی نپذیرفت و آن موضوع را اشتباه قلمداد کرد و شاید ما وکلای خوبی در آنجا نداریم.

من فکر می کنم چشم های عیسی آل کثیر که اصلا  قصد توهین ندارم بادامی است و خیلی از هموطنان و مردم جهان این شکلی هستند و عیسی قصد قبلی نداشت که توهین نژادی کند و متاسفانه فینال آسیا را از دست داد و مهره خیلی مهمی برای پرسپولیس بود. عیسی آل کثیر آن کار را انجام داه بود و من در برنامه تلویزیونی که در روز فینال برگزار شد دیدم که عیسی را به عنوان مهمان  آورده اند و در بک گراند آن عکسی که باعث شده بود آل کثیر محروم شود را گذاشته بودند آیا شما فکر می کنید وقتی پرسپولیس برای فرجام خواهی می رود و دوست دارند که آل کثیر را ببخشند و کلی التماس می کنند  این صحنه ها از نظر ای اف سی رصد نمی شود؟ کافی است یک نفر از داخل برای آن ها عکس بفرستد و بگوید نگاه کنید همچنان دارند این کار را تکرار می کنند. شک نکنید ای اف سی این موضوع را رصد کرده و اجازه نداده آل کثیر بخشیده شود وگرنه این بازیکن بخشیده می شد و امیدوارم مسئولین تلویزیون ناراحت نشوند. وقتی برنامه تلویزیونی دوباره این اشتباه را نشان می‌دهد و آن بازیکن هم ناخواسته این اشتباه را کرده آیا شما باید کماکان به خاطر لجبازی با ای اف سی آن  عکس را بزنید و باعث شوید ای اف سی او را نبخشد؟ شاید آل کثیر زودتربه لیگ ایران بر می گشت. من می گویم اشتباهاتی که در ایران انجام می شود باعث میشود وقتی بازیکن به سطح بین المللی می رود به ما ایرانی ها لقب بی تجربه را  دهند و در مجموع همه این اشتباهات باعث شد دست یحیی گل محمدی در فینال خالی بماند. چرا این اشتباهات را علی دایی نمی کرد؟ بازیکن خوشحال می شود و پیراهنش را در می آورد ولی اگر همین موضوع از سمت بازیکن انجام می شود و کارت می گیرد تنبیه می شود و این یک جریمه تیمی است و جریمه شخصی نیست چون بازیکن بازی بعدی را از دست می دهد و یک جایی باید جلوی این موضوع گرفته شود.

علی کریمی در جهان شناخته شده است اما محروم شد

سالیان پیش یک بازیکن عراقی در گوش داور می زند و تنها شش بازی محروم می شود. در صورتی که علی کریمی زمانی که در تیم ملی امید بازی می کرد هیمن کار را انجام داد و دوسال محروم شد. علی کریمی کجا آن بازیکن کجا؟ ما داریم در مورد علی کریمی صحبت می کنیم که در ایران، آسیا و جهان شناخته شده است و این نشان می دهد در بازی بین المللی شوخی ندارند. بازیکن هرکس که می خواهد باشد باید توجیه شود تا در صحنه بین الملی شاهد آبرو ریزی نباشیم تا مثل سال گذشته یک فینال را از دست ندهیم.

دو علت اصلی ناکامی نماینده ها

پس اگر بخواهم خلاصه بگویم برخوردی که در ایران می شود ملایمت آمیز است به هر دلیلی که می خواهد باشد. چه پر طرفدار بودن تیم، چه کدخدا منشی چه هر چیزی که هست چه از سمت باشگاه ها چه داوران و چه فدراسیون ها و دومین چیزی که خدمت شما عرض کردم بحث سفر ها بود. سپاهان  و پرسپولیس سر این موضوع ضرر کردند.

یک اشتباه اجازه قهرمانی را به سپاهان نداد

بی تعارف بگویم در بحث سرپرستی و مدیر تیم فقط این نیست که بیایند بگویند سر میز باید سلام بدهید و یا اینکه ظرف هایتان را درست بگذارید. سرپرست کارش همین است که من به شما میگویم او باید کارت ها و لباس ها را بررسی کند تا اشتباهی نشود و لیست را به موقع بدهند که در ایران به وظایف فرعی می پردارند و ما شاهد اشتباهات زیادی بودیم و این اشتباه یکبار برای تیم بزرگ سپاهان افتاد و  فینال آسیا را از دست داد. یکسال به خاطر یک اشتباه با وجود تیم رویایی که داشتیم فینال را از دست دادیم. در برگشت بازی را بردیم ولی یک بازیکن دو کارته داخل زمین بود و سرپرست اصلا حواسش به این قضیه نبود که این موضوع در تیم ملی امید هم اتفاق افتاد و حذف شدیم و به راحتی این اتفاقات می افتد و هیچ کس آن نفرات را بازخواست نمی کند. در صورتی که بسیار اشتباه نابخشودنی و بزرگی است ولی متاسفانه چون آموزشی نیست و ملایمت آمیز و کدخدا منشانه با این موضوعات برخورد می شود همه چیز از بین می رود. آن تیم سپاهان آن سال بدون شک قهرمان می شد. این مجموعه اشتباهات و غیر حرفه ای بودن ها در داخل ما را بد عادت می کند و باعث می شود در صحنه بین المللی هم همین باشیم.