در تمامی تالارهای بازار سرمایه در جهان، هیجانات منجر به شکل‌گیری رشته‌ای از نوسان‌های تقاضا یا صف خرید و عرضه یا صف فروش شکل می‌گیرد که ورود و خروج سرمایه به بورس را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل در بسیاری از کشورهای جهان، رژیمی از مکانیسم‌های کنترل نوسان پیش‌بینی شده است که در ایران به هیچ وجه مورد توجه قرار نمی‌گیرند و سیاستگذاران با بدون التفات به این مکانیسم‌های مهم، فقط به قیمت‌گذاری‌های دستوری و به عبارت دقیق‌تر، مشغول دستکاری قیمتی شاخص بورس هستند که در رشد سال پیش و ایجاد ابرحباب و سقوط پس از آن، نقش اساسی داشتند.
به همین دلیل بکارگیری مکانیسم‌های مهمی از این دست در بورس، بسیار حائز اهمیت است: به طور مثال در معاملات جاری از مکانیسم توقف معامله یا همان stop trading در بازه‌های زمانی بسیار کوتاهی استفاده می‌شود که بسیار در کنترل هیجانات موثر واقع می‌شود. همچنان مکانیسم‌های آپشنالی نظیر ابزارهای فوروارد و فیوچر که به خریدار و فروشنده امکان پیش‌بینی روند قیمتی می‌دهد و بر اساس آن، افراد حتی می‌توانند در صورت سقوط ارزش یک سهم هم، به شرط پیش‌بینی دامنه نزول یا صعود سهام، سود کنند.
در دامنه‌هایی که برای پیش‌بینی قیمت تعیین می‌شود، ثبت سفارش خرید و فروش فقط در حدود قیمتی تعیین شده امکان‌پذیر است و امکان ارزان‌فروشی یا گران‌فروشی بیش از کران‌های بالا یا پایین تعیین شده وجود ندارد. ایجاد وقفه در معاملات نیز به شکل اتوماتیک و در بازه‌های سقوط مشخص ۵ تا ۷ درصد، ۱۳ تا ۱۵ درصد و همچنین در حوالی ۲۰ درصد معاملات متوقف می‌شود که نمونه آن را حین سقوط سهام نت فلیکس، توئیتر و فیس بوک در وال استریت مشاهده کردیم. در واقع بکارگیری معاملات مدارشکنی باعث طولانی‌تر شدن مجامع عمومی و به تاخیر انداختن فرآیند حراج می‌شود و باعث حفظ دارایی‌های سهامداران با ارزش دارایی پایین یا متوسط می‌شود و از هدر رفت سرمایه کمپانی‌های بزرگ نیز جلوگیری می‌کند. در نتیجه باعث می‌شود که سرمایه‌های موجود در بورس صرف تامین مالی اجرای پروژه‌های شرکت‌های بزرگتر شوند و در میان مدت سود بیشتری نصیب سهامداران کنند.
