به گزارش همشهری‌آنلاین این نشست ساعت ۲۲ با حضور دکتر مریم رسولیان عضو هیات مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران؛ دکتر موسوی چلک رئیس انجمن مددکاری اجتماعی و دکتر امیر حسین جلالی ندوشن روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در کلوب روزنامه همشهری برگزار شد. بخش‌هایی از اظهارات میهمانان این نشست را بخوانید.
حسین جلالی: اطلاعات خودکشی دقطره چکانی داده می شود، نگاه به امار خودکشی نگاه محدود و توام با پنهان کاری بوده است، همچنان نیازمند یک گشودگی در این حوزه هستیم. پنهان کردن خودکشی در رسانه‌ها مورد تایید نیست اما اجازه دهیم صحت خبر خودکشی تایید بشود و بعد خبر خودکشی منتشر شود. در عین حال اگر خودکشی موضوع مبتلا به و جدی جامعه است رسانه می تواند آن را به عنوان سرنخ بگیرد و از زوایای مختلف به آن بپردازد.
مریم رسولیان: یافته‌ها نشان می‌دهد که شیوه صحبت کردن و انعکاس خبر خودکشی می‌تواند برای کسی که در معرض این اقدام است خطرناک باشد، شیوه گزارش خودکشی و نشان دادن فرد خودکشی‌کننده به عنوان قهرمان می‌تواند خطرناک باشد؛ خودکشی یک پدیده چندعاملی است و یک عامل نمی‌تواند در آن موثر باشد. یافته نشان داده است در بین ۳ گروه بروز خودکشی معمول است. اول کسانی که از استرس روانی یا اجتماعی رنج می برند، دوم کسانی که دردهای مزمن دارند و سوم کسانی که اختلالات روانپزشکی دارند.
مریم عباسی‌نژاد روانپزشک دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت در نقد اظهارات یکی از حاضران که گفت نظام دقیق و سیستماتیک برای ثبت آمار خودکشی وجود ندارد، گفت: نظام دقیقی در این باره وجود دارد، از سال ۹۴ به این طرف امار تقریبا رشد ۸ تا ۱۰ درصدی داشته است اما در فاصله سال ۹۷ به ۹۸ این افزایش دیگر ۷ یا ۸ درصد نبوده است بلکه ۲ درصد بوده است. علت کاهش این درصد؛ کاهش ناگهانی آمار خودکشی در اسفند ۹۸ بود و در فروردین و اردیبهشت ۹۹ هم کاهش امار خودکشی را داشتیم. شاید دلیل در این بود که کشور هنوز در شوک کرونا بود و همبستگی اجتماعی زیاد شده بود.
