خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: ماه رمضان که فرا می‌رسد، زمزمه آوای ملکوتی قرآن بیش از هر زمان دیگری در خانه‌ها، مساجد و بقاع متبرکه به گوش می‌رسد و در روزهایی که از شیوع کرونا آسوده خاطر بودیم جلسات و محافل قرآنی نیز برپا می‌شد.
اینکه این ماه عزیز را بهار قرآن می‌نامیم اغراق نیست و برهمین اساس تلاش می‌کنیم بیش از هر زمان دیگری در این ایام با کلام خدا مأنوس شویم.
اما در این بین افرادی هستند که نه تنها رمضان‌های مکرر زندگی، بلکه در سالیان عمر و جوانی با قرآن مأنوس بوده و در این زمینه کار آموزشی و مدیریتی کرده‌اند. کسانی که بیش از کارهای شعاری و نمایشی، تدریس یک آیه از آیات نور به یک نوجوان و جوان برایشان حائز اهمیت است.
محمدرضا اشرفی یکی از فعالان حوزه قرآنی خراسان‌جنوبی است که سال‌های متمادی را در زمینه قرآن در استان سیستان و بلوچستان و خراسان‌جنوبی فعالیت کرده و در هر دو استان مسئولیت دارالقرآن تبلیغات اسلامی را بر عهده داشته است و اکنون نیز که بازنشسته شده است همچنان کار آموزش در حوزه قرآن را ادامه می‌دهد.
وی در گفت و گو با خبرنگار مهر بیان‌کرد: من قبل از ورود به سازمان تبلیغات نیز با فعالیت‌های قرآنی مأنوس بودم و بعد از ورود به سازمان در دهه ۷۰ نیز این فعالیت‌ها ادامه داشت و حدود ۲۵ سال در استان‌های سیستان و بلوچستان و خراسان‌جنوبی کار قرآنی کرده و مسئولیت دارالقرآن تبلیغات اسلامی که الان به اداره امور قرآن تغییر نام یافته، را داشتم.
تمایل برخی مدیران به کارهای نمایشی و شعاری مرا رنج می‌داد
اشرفی ادامه‌داد: در طول سال‌های فعالیت قرآنی یکی از مسائلی که بسیار من را اذیت می‌کرد، این بود که برخی از مدیران و مسئولان به جای کارهای ریشه‌ای در حوزه قرآنی به دنبال کارهای نمایشی و در چشم چون برگزاری همایش‌ها و سمینارها بودند.
وی با بیان اینکه به نظر من کار ریشه‌ای در حوزه قرآن برنامه‌های آموزشی و برگزاری کلاس‌های آموزشی است، ادامه‌داد: البته برگزاری یک کلاس آموزشی به واسطه ضرورت تأمین مکان، ابزار و امکانات و مربی سخت‌تر از یک همایش است ولی به نظرم این کارهای نمایشی ثمری ندارد.
پیشکسوت حوزه قرآنی در خراسان‌جنوبی گفت: سمینارها و همایش‌ها هم متأسفانه تنها با سخنرانی و … به اتمام می‌رسد و جایی برای نوآموزان و نوجوانانی که قرآن در روح و اندیشه آنان تأثیر گذاشته است، باقی نمی‌ماند.
اشرفی با بیان اینکه تأکید مدیران و مسئولان بر برگزاری همایش‌ها در طول سال‌های خدمت به قرآن من را بسیار رنج داد، اظهارکرد: آرزو داشتم مدیری به جای برگزاری چنین برنامه‌هایی از من بخواهد او را به کلاس قرآنی که در منطقه مرزی درح برپا کرده‌ایم، ببرم.
وی با بیان اینکه سال‌ها طول می‌کشد که یک کار آموزشی نتیجه و ثمره خود را نشان‌دهد، یادآور شد: یکی از مواردی که موجب می‌شود برخی مدیران به جای کارهای اساسی و زیربنایی به برپایی همایش و سمینار روی بیاورند، همین مسئله است.
خراسان‌جنوبی از نبود مربی و مدرس قرآن در مناطق محروم رنج می‌برد
وی بیان کرد: به نظر من مشکل مهم در حوزه ترویج فرهنگ قرآن نبود مربی و مدرس به ویژه در مناطق دوردست است که این موضوع با جدی‌گرفتن بحث آموزش رفع می‌شود.
پیشکسوت حوزه قرآنی خراسان‌جنوبی با بیان اینکه از دست دادن اساتید قرآنی از جمله خاطرات تلخ من در دوران فعالیت قرآنی است، گفت: میزبانی مسابقاتی کشوری با استانداردی مطلوب در استان‌هایی چون سیستان و بلوچستان نیز از خاطرات شیرین دوران کاری من است.
اشرفی که از رزمندگان و جانبازان سال‌های دفاع مقدس است، بیان‌کرد: من یک نوبت در سال ۶۵ در سن ۱۷ سالگی و دو نوبت هم در سال ۶۵ در سن ۱۹ سالگی به جبهه‌های دفاع مقدس رفتم که در نوبت آخر به واسطه مجروحیت شدید و جانبازی دیگر امکان حضور در جبهه را پیدا نکردم.
مظاهر ارادت رزمندگان دفاع مقدس به قرآن
وی ادامه داد: یکی از مظاهر ارادت رزمندگان دفاع مقدس به قرآن این بود که بدون استثنا در جیب هر کدام از آنها می‌توانستیم یک قرآن پیدا کنیم.
جانباز دوران دفاع مقدس گفت: رزمندگان در هر فرصتی و حتی زیر آتش دشمن قرآن قرائت می‌کردند و آیاتی را که حفظ بودند مکرر زمزمه می‌کردند که همین مسئله موجب افزایش قدرت روحی آنان می‌شد.
اشرفی اظهارکرد: به مراتب دیدم که در سال‌های دفاع مقدس آرپجی زن‌ها موقع پرتاپ آرپیجی آیه «وَما رَمَیتَ إِذ رَمَیتَ وَلکِنَّ اللَّهَ رَمی آیه ۱۷ سوره انفال» را قرائت می‌کردند و بارها می‌دیدم که رزمندگان سوره یاسین را برای در امان ماندن از دشمن زمزمه می‌کردند.
وی افزود: در هر حال آنچه مسلم است رزمندگان قوت روحی خود را از قرآن و آیات قرآن می‌گرفتند.
فعال حوزه قرآنی در خراسان‌جنوبی در زمینه میزان انس جوان دیروز و رزمندگان دفاع مقدس و جوان امروز با قرآن کریم گفت: باید به این نکته و واقعیت اشاره کنم که متأسفانه به دلایلی برخی از جوانان از انس با قرآن فاصله گرفته‌اند.
مشغولیت کاذب جوانان در فضای مجازی
اشرفی یادآور شد: به عنوان مثال مشغولیت‌های کاذبی که امروزه جوانان در فضای مجازی برای خود ایجاد کرده‌اند فرصت انس گرفتن با قرآن کریم و بسیاری از فعالیت‌های فرهنگی مفید را از آنان گرفته است.
وی گفت: اگر در دوره‌ای جوانان را با رحل قرآنی در پیش رویشان مشاهده می‌کردیم امروزه بیشتر جوانان را در حالی می‌بینیم که ساعت‌های متمادی و مدیدی به صفحه گوشی موبایل خیره شده‌اند و در شبکه‌های مختلف اجتماعی هستند.
فعال حوزه قرآنی در خراسان‌جنوبی با بیان اینکه یکی از افتخارات خودم را در دوران کاری برپایی هزار کلاس ثبت شده قرآنی می‌دانم، اظهارکرد: بعد از بازنشستگی هم در حد توان و مقدورات در کلاس‌های تربیت مربی و مدرس کار آموزش را انجام می‌دهم.
