در پیام عباس صالحی آمده است:
«نکوداشت مفاخر و سرمایه‌های ارزشمند فرهنگی سرزمین ایران اسلامی، یادآوری توجه به داشته‌ها و ذخایر معرفتی و هویتی این مرز و بوم است. شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری از جمله این مفاخر بلند آوازه در وادی شعر و ادب و عرفان است که نام و یادش ورد زبان و رشحات قریحه و قلمش جلای جان و صفای روح و روان صاحبدلان و اهالی عرفان، معرفت و معنویت در سراسر گیتی است. او که با آثار گران سنگ و ماندگار، از غزلیات پر شورش گرفته تا تذکره‌الاولیاء منثورش و از مختارنامه نغزش گرفته تا مثنوی‌های بدیع و پرمغزش همچون منطق‌الطیر و الهی‌نامه و اسرارنامه و مصیبت‌نامه، نام خود را به شایستگی و نیکویی بر جریده عالم معنا و معرفت انسانی به جاودانی و مانایی رقم زده و در این وادی عارف و عامی را وامدار و منت‌پذیر خویش ساخته است.
آنچه در این مجال اندک پیرامون شخصیت و آثار عطار گفتنی است، توجه به جامعیت نگاه، ژرفای اندیشه و گستردگی مفاهیم و آموزه‌هایی است که او را در مرز آسمان و زمین، میان شور و وجد عارفانه و هنرمندانه و درک و دریافت و تعهد انسانی و اجتماعی، در تعادلی شگفت انگیز نگاه داشته است. نکته‌ای که می‌تواند سرمشق اصحاب فکر و فرهنگ و هنر در زمانۀ حاضر قرار گیرد.
اینک ماییم و گنجینه گرانقدری که از عطّار بزرگ بر جای مانده تا در وانفسای روزگاری که در آنیم، جان و دلمان را به عطر و بویش خوش سازیم و جهان درمانده و پر تلاطم را به دارو و درمانش التیام بخشیم.
با قدردانی از کوشش‌های علمی و ادبی دانشمندان و پژوهشگرانی که شناخت احوال و آثار این شخصیت بی‌بدیل را وجهۀ همت و تلاش عالمانه و عاشقانۀ خویش ساخته‌اند، تلاش‌های عرفان‌پژوه و عطارشناس بزرگ، استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی که عمر گرانمایه خود را بر سر تصحیح و تتقیح و انتشار آثار آن عارف بزرگ گذاشته و راه را بر جویندگان مشتاق ظرایف و دقایق ادبی و طالبان تشنه اسرار و حقایق ناب انسانی و آسمانی مندرج در شاهکارهای ادبیات عرفانی هموار ساخته است، ارج نهاده و بر همت والای ایشان درود می‌فرستم.
همچنین لازم می‌دانم از مساعی برگزارکنندگان آیین‌های بزرگداشت عطار در جای جای میهن اسلامی و خارج از کشور، سپاسگزاری و قدردانی نماییم. روز بزرگداشت عطار نیشابوری را به همه دوست‌داران آثار و مفاخر فرهنگی ایران بزرگ به ویژه اصحاب و اهالی شعر و ادب و معرفت ایرانی و اسلامی در سراسر جهان تبریک می‌گویم».
