این معلم عشایری در گفتوگو با ایسنا درخصوص انگیزهاش برای مدرسهسازی، بیان میکند: من معلم عشایری شش پایه دبستان در مدارس لالی هستم. با توجه به پیشینهام، همیشه دوست داشتم علاوه بر آموزش و خدمت به دانش آموزان، کاری فراتر از معلمی برای دانش آموزانم انجام دهم، بنابراین تصمیم به ساخت مدارسی ایمن برای بچههای عشایری گرفتم.
تلاش برای ساخت فضای آموزشی استاندارد
وی با بیان اینکه خود، فرزند و زاده عشایر است، ادامه میدهد: از سال ۹۵ تاکنون سعی کردم علاوه بر تدریس، فضای آموزشی استانداردی برای دانشآموزانم فراهم کنم و مدارس چادری، کانکسی و کپری را به یک فضای ایمن تبدیل کنم تا دیگر شاهد حوادثی مانند برخورد صاعقه و.. نباشیم.
این معلم عشایری در ادامه میگوید: از سال ۹۵ به دنبال افراد و خیرینی رفتم که میتوانند من را در ساخت مدرسه یاری کنند. البته حدود ۵۰ درصد احداث مدارس اعم از تهیه زمین برای مدرسه، تهیه مصالح ساختمانی و... را شخصا انجام میدهم، اما برای جذب سرمایه از خیرین کمک میگیرم. در واقع ساخت ۵۰ درصد ساختمان را برعهده میگیرم.
تا عمر داشته باشم مدرسه میسازم
حسینی در ادامه تصریح کرد: خوشبختانه در سال ۹۵، یک مدرسه را در مناطق عشایری لالی احداث کردیم. همچنین در سال ۹۸ مدرسه دوم و امسال نیز مدرسه سوم را احداث کردیم. همچنان کار را با کمک خیرین ادامه خواهم داد و تا زمانی که عمر داشته باشم، مدرسه خواهم ساخت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا وضعیت اقتصادی و کرونا خللی در کارتان وارد کرده است؟ میگوید: اوضاع اقتصادی کشور ممکن است بر مشارکت خیرین تاثیر داشته باشد ولی ما برای ساخت مدرسه از هیچ انجمنی کمک نمیگیریم و حمایت نمیشویم، بلکه از خیرین محلی کمک میگیریم. البته مشارکت کمتر شده است اما امیدواریم که از بین نرود.
این معلم عشایری با اشاره به اهمیت آموزش و پرورش عشایری بیان میکند: همان طور که هر جبهه یک خط مقدم دارد، آموزش و پرورش عشایری هم خط مقدم جبهه تعلیم و تربیت است. همه پرسنل اداری، ستادی و معلمان عشایری از روی عشق و ایثار کار میکنند. البته خوشبختانه وضعیت آموزش و پرورش عشایر نسبت به سالهای گذشته به دلیل مشارکت خیرین، از نظر خدماتی و آموزشی بهتر شده است.
یک تقاضا از خیرین
حسینی در پایان ضمن تقدیر از خیرین مدرسهساز، گفت: از همه خیرین و نیکوکاران تقاضا دارم که در این راه کمک کنند، زیرا هنوز هم مدارس چادری، کپری و کانکسی وجود دارد که ایمن نیستند. بنابراین انتظار داریم که برای بهبود وضعیت آموزشی فرزندان عشایر کمک کنند.
انتهای پیام