به گزارش ایسنا، به نقل از اسکای نیوز، در این رزمایش ناتو که به شکل "زمان واقعی" برگزار می شود، نیروهای مدافع به تمرین حفاظت از زیرساختهای نظامی و غیرنظامی حیاتی از جمله تاسیسات تصفیه آب و نیروگاه‌های انرژی می‌پردازند.
این رزمایش همچنین شامل یک سری تیمهای حقوقی است که به بررسی قابل قبول بودن یک اقدام خاص یا زمان اجرای این اقدام تحت قوانین بین المللی می پردازند. این رزمایش همچنین شامل یک سری کارشناسهای ارتباطات راهبردی برای مدیریت اطلاعات دروغ است.
این رزمایش تحت نام Locked Shields توسط یکی از مراکز ناتو تحت عنوان مرکز برتری در حوزه دفاع سایبری مشارکتی (CCDCOE) واقع در شهر تالین استونی سازماندهی شده و یک مانور سالانه مبتنی بر دفاع شبکه‌ای با استفاده از مهارتهای جهان واقعی است.
سناریوی این رزمایش مبتنی بر حمله به یک کشور تخیلی تحت نام بریلیا که به طور فرضی در حوزه آتلانتیک شمالی واقع بوده و همچنین وجود دشمنی تحت نام کریمسونیا است که به ساخت جزایری مصنوعی می پردازد.
اگرچه این کشور رقیب مرتبط با هیچ کشور رقیب مشخصی برای ناتو نبوده اما به لحاظ بلندپروازی ها و رفتار، ویژگی‌های روسیه و چین را دارد.
هدف آن آزمودن مهارتهای تیمهای متعدد به هنگام الزام برای کمک کردن از راه دور به بریلیا به عنوان همپیمان ناتو در زمان وقوع "حملات سایبری شدید و پیچیده" است.
شرکت کننده‌های این رزمایش شامل متخصصان مشغول به کار برای اعضای ناتو تا شرکای مرکز CCDCOE در بخش خصوص هستند که عامل توسعه تکنولوژی پشتیبان زیرساختهای حیاتی کشوری به شمار می روند.
نیروهای مدافع در این رزمایش بر طبق این که با چه تاثیری به تامین امنیت سیستمهای پیچیده فن آوری اطلاعات بپردازند بلکه همچنین در زمینه گزارش کردن حوادث، اتخاذ تصمیمات راهبردی و حل چالشهای حوزه حقوقی، پزشکی قانونی، رسانه و عملیاتهای اطلاع‌رسانی امتیاز دریافت می کنند.
دکتر آدریان ونبلز، یک استاد دانشگاه انگلیسی که در هفت سال گذشته در این رزمایش مشارکت داشته به اسکای نیوز توضیح داد که جوانب جنگ اطلاعاتی در سال ۲۰۲۱ با پیچیدگی مضاعف مواجه است.
ونبلز خاطر نشان کرد: امسال برای نخستین بار ما واقع گرایی مضاعف و یک سناریوی پیچیده را داریم که جوانب جنگ اطلاعات را به عنوان یکی از جنبه هایی که دشمنان ناتو در آن شدیدا ماهر هستند با خود دارد.
او گفت: جنگ اطلاعات از جوانب بسیاری به همان اندازه نبرد سایبری متعارف اهمیت دارد. او به این مساله اشاره کرد که چطور در زمان وقوع جنگ یک کشور دشمن می تواند جمعیت غیرنظامی را نسبت به مهاجم بودن ناتو متقاعد کرده و خودش را به عنوان نیروی آزادگر معرفی کند.
انتهای پیام
