محققان با بررسی داروی قدیمی دیابت به نام «فنفورمین» به نتایج امیدبخشی در درمان ایمونوتراپی سرطان دست یافتند. در حال حاضر دانشمندان در حال انجام آزمایش‌های بالینی هستند تا بتوانند اثربخشی داروی دیابت را برای سرطان پوست بررسی کنند.
فنفورمین یکی از داروهایی است که پیشتر برای دیابت مصرف می‌شد ولی در اواسط دهه ۱۹۷۰ به دلیل گزارش‌های مربوط به اسیدوز لاکتیکف این دارو دیگر به عنوان داروی درمان دیابت مورد استفاده قرار نگرفت. متفورمین هم یک بیگوآنید دیگر است که از متفورمین ضعیف‌تر بوده و هم اکنون مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فرضیه مطرح شده این است که قدرت زیاد فنفورمین در مقایسه با متفورمین می‌تواند اشکالات به وجود آمده در آزمایش‌های پیش بالینی را به حداقل برساند.
متفورتین یک داروی رایج است که برای کنترل دیابت تجویز می‌شود و در حال حاضر برای برخی استفاده‌های متناوب و بالقوه درمان کاهش شناختی مربوط به سن و حتی افزایش طول عمر مورد تحقیقات دانشمندان قرار گرفته است.
مطالعات اپیدمیولوژیکی گذشته تا به امروز نشان می‌دهد که متفورمین هم می‌تواند دارای خواص ضد توموری باشد. مطالعات پیش بالینی مربوط به این دارو امیدوار کننده بوده اما تاکنون نتایج متفاوتی از این دارو به دست آمده است.
مطالعه جدید، مجموعه‌ای از شواهد بالینی را بررسی می‌کند که در آن‌ها توانایی فنفورمین برای تاثیرگذاری قابل توجه بر فعالیت‌های ضد تومور در درمان‌های ایمونوتراپی را مشخص می‌شود. به گفته «بن ژنگ» محقق ارشد این مطالعه برای توجیه اینکه فنفورمین چگونه می‌تواند اثربخشی ایمونوتراپی سرطان را تقویت کند چندین مکانیسم قابل قبول وجود دارد. به عنوان مثال وی عنوان می‌کند که فنفورمین ژن BRAF که جهش در آن، موجب سرطان می‌شود را کنترل می‌کند.
آزمایش بالینی فاز یک فنفورمین هم اکنون به همراه دو داروی dabrafenib و trametinib در حال انجام است تا یک درمان ایمونوتراپی ترکیبی برای سرطان پوست ملانوم متاستاتیک مشخص شود.
