به گزارش ایسنا، همچنان که پیش بینی می شد آغاز سال ۱۴۰۰ مثل سال گذشته با بحران کرونا همراه بود و ماه رمضان امسال هم در سایه کرونا و به دور از دورهمی های سفره های افطار میهمان خانه ها شد.
اگرچه به دلیل آمار بالای مبتلایان، ستاد مقابله با کرونا به فاصله چندی از پایان تعطیلات عید، مصوبه تعطیلی پایتخت و شهرهای قرمز و مشاغل غیر ضرور را ابلاغ کرد و بر این اساس، دستگاههای دولتی و بعضی از سازمانها و کارگاههای مشمول قانون کار با دورکاری نیروهای کار خود یا اعمال حضور یک سوم افراد در محل کار در جهت اجرای مصوبه مذکور گام برداشتند که از این حیث یک مزیت بزرگ برای نیروهای کار در طول ماه مبارک رمضان به شمار می رود اما یکسری از صنوف خدماتی و کارخانه ها و کارگاههای عمدتا تولیدی که با نیاز روز مردم در ارتباط بوده یا ملزم به تحویل سفارش های از قبل گرفته شده هستند کار را تعطیل نکردند و نیروهای کار آنها می بایست سرکار حاضر شوند.
بررسی فرایند کار کارکنان در ماه رمضان طی سالهای گذشته نشان می دهد که در برخی از سالها در قالب بخشنامه دولت، دستگاهها و زیرمجموعه های دولتی، نسبت به کاهش یا تغییر ساعات کار کارمندان اقدام کرده اند ولی در برخی از مجموعه های مشمول قانون کار، کارفرمایان با وجود تاکید قانون تمایلی به تغییر یا کاهش ساعات کار کارگران یا دادن مرخصی ساعتی و استحقاقی به آنها در این ماه نشان نمی دهند به همین دلیل کارگران نمی توانند از مزایای پیش بینی شده در ایام ماه مبارک رمضان بهره مند شوند.
در ماده ۱۵۰ قانون کار به صراحت عنوان شده "کارفرمایان مکلفند تا با همکاری نهادهای کارگری برای ماه رمضان ساعت و شرایط کار را با توجه به محدویت‌های کارگران تغییر دهند. "
به موجب این ماده، کارفرمایان باید در کارگاه یا محیط کار، محل مناسب برای ادای فریضه نماز ایجاد کنند و در ایام ماه مبارک رمضان برای تعظیم شعائر مذهبی و رعایت حال روزه‌داران، شرایط و ساعات کار را با همکاری انجمن اسلامی، شورای اسلامی کار و یا سایر نمایندگان قانونی کارگری به گونه ای تنظیم کنند که اوقات کار مانع فریضه روزه نباشد؛ همچنین مدتی از اوقات کار را برای ادای فریضه نماز و صرف افطار یا سحری اختصاص بدهند.
در ماه مبارک رمضان به دلیل طولانی بودن روزها، کاهش ساعت کار و فرصت بیشتر برای فراغت از کار احترام به حقوق نیروهای کار و رعایت حال آنها تلقی می شود و می تواند تاثیر بسزایی در بهره وری نیروهای کار بگذارد. در ماه رمضان به دلیل طولانی بودن روزها، کاهش ساعت کار و فرصت بیشتر برای فراغت از کار می تواند تاثیر بسزایی در بهره وری نیروهای کار و همچنین احترام به حقوق و رعایت حال آنها باشد.
هادی ابوی دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران در این باره به ایسنا می گوید: علیرغم آنکه در قانون کار صراحتا به بحث ساعت کار در ماه مبارک رمضان اشاره شده است ولی می توان همچنان که هیات وزیران در مورد کاهش ساعت کار کارمندان در ایام رمضان پیشنهاد می دهد این امتیاز را در خصوص کارگران هم قائل شد و در شورای عالی کار به طور جداگانه در این خصوص تصمیم گیری کرد.
او می گوید: عمده فعالیت کارگران یدی است و بعضا تا ساعتهای طولانی و ۱۰ ساعت هم در طول روز مشغول کار هستند که با در نظر گرفتن مشقات و سختی هایی که با وجود روزه داری متحمل می شوند، کاهش ساعات کار آنها در ماه رمضان ضروری است.
دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران می گوید: بیشتر بنگاهها در ماه رمضان طبق قوانین و عرف معمول قانون را رعایت می کنند و دیده شده که کاهش ساعت کار را تا دو ساعت و بعضا چهار ساعت برای نیروهای کار خود لحاظ کرده اند ولی در کارگاهها کوچک ممکن است قانون رعایت نشود و کارگران حتی بیشتر از زمان قانونی به کار گرفته شوند که در چنین شرایطی می توانند به ادارات کار گزارش دهند.
با توجه به تاکید قانون کار بر لزوم کاهش ساعات کار در ایام رمضان، به نظر می رسد که اجرای صحیح قانون در برخی بنگاهها و مجموعه ها نیازمند نظارت از سوی متولیان این امر باشد تا برخی کم کاری ها باعث نشود که کارفرمایان یک عده از بنگاهها و مجموعه ها، کاهش ساعت کار را چندان جدی نگیرند.
به گفته ابوی، برخی از کارگران مشاغل خدماتی استراحت یا اصطلاحا پشت میزنشینی ندارند و به دلیل نوع فعالیت شبانه روزی مشغول خدمت رسانی هستند که از این جهت با تغییر ساعت کار یا درنظر گرفتن تسهیلاتی در ماه مبارک رمضان می توان آنها را مورد حمایت قرار داد.
با توجه به تاکید قانون کار بر لزوم کاهش ساعات کار در ایام رمضان، به نظر می رسد که اجرای صحیح قانون در برخی بنگاهها و مجموعه ها نیازمند نظارت از سوی متولیان این امر باشد تا برخی کم کاری ها باعث نشود که کارفرمایان کاهش ساعت کار را چندان جدی نگیرند.
برابر ماده ۲۰۱ قانون کار، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است کلیه حقوق و تکالیف مذکور در این قانون را با روشهای مناسب به اطلاع کارگران و کار فرمایان برساند؛ در ماده ۲۰۳ قانون کار نیز وزارت کار مامور اجرای این قانون شده است.
بسیاری از کارشناسان با استناد به ماده ۲۰۳ قانون کار از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان اصلی‌ترین مجری قانون کار نام برده و معتقدند که وزارت کار بر مبنای این ماده قانونی می تواند در قالب بخشنامه به تمام بنگاههای مشمول قانون کار، تغییر شرایط و ساعات کار کارگران در ماه مبارک رمضان را ابلاغ کند.
به گزارش ایسنا، طی چند سال گذشته در برخی از ادارات و کارگاههای مشمول قانون کار، ساعات کار کارگران و نیروهای کار در ماه مبارک رمضان به ۶ تا ۷ ساعت تقلیل یافته یا روزهای پنجشنبه تعطیل اعلام شده تا ضمن افزایش بهره وری در محیط کار، کارگران بتوانند از مزایای پیش بینی شده در قانون طی این ایام برخوردار شوند.
در حال حاضر کارگران بسیاری از مشاغل سخت، کارگران کوره پز خانه ها، کارگران ساختمانی، کارگران کارخانه های سیمان، نانوایی ها، پرسنل داروخانه ها، پاکبان ها، نگهبانان مراکز تجاری و اداری و بیمارستانها، کارگران خدماتی ادارات و دستگاهها، کارگران صنوف خدماتی نظیر اغذیه فروشی ها و رستورانها به دلیل شرایط سخت کار در روزهای طولانی ماه رمضان نیازمند کاهش ساعت کار، دادن مرخصی های ساعتی و استحقاقی یا فراهم کردن شرایط فراغت از کار هستند.
انتهای پیام
