خبرگزاری فارس - شهرستان کنگان، صلاح خنافره: روستای شیرینو از توابع شهرستان کنگان یکی از بزرگترین روستا‌های جنوب استان بوشهر با جمعیتی بالغ بر۱۰ هزار نفر در همسایگی صنعت قرار دارد. با توجه به قرار گرفتن این روستا در کنار صنعت و انرژی، بیشتر کارکنان و پرسنل شاغل در شرکت‌ها ساکن این روستا می‌باشند و باعث شده است که آمار جمعیت این روستا افزایش یابد.
کام تلخ مردم شیرینو از کمبود امکانات
این روستا در بین روستای برکه چوپان و پرک قرار دارد و مردم این روستاها با مشکلات زیادی مواجه هستند. نبود بانک،کم‌آبی، بیکاری، نیمه‌کاره بودن ساختمان درمانگاه شیرینو، نبود ایستگاه آتش‌نشانی از جمله مشکلاتی است که مردم شیرینو با آن‌ها مواجه هستند.
استقرار مراکز درمانی و امدادرسانی از جمله آتش‌نشانی در اینگونه روستاها که علاوه بر جمعیت آن در مکانی حساس قرار گرفته‌اند، ضروری است.
متأسفانه از سال 98 عملیات کلنگ زنی درمانگاه شیرین آغاز شد ولی تا به حال این درمانگاه کمتر از ۳۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و عملیات تکمیل آن متوقف شده است.
بخشدار سیراف در تیرماه سال گذشته به خبرنگار فارس در خصوص درمانگاه شیرینو گفته بود که به دلیل شیوع بیماری کرونا بیشتر اعتبارات به سمت‌وسوی مقابله با این بیماری هدایت می‌شود به همین دلیل ساخت این درمانگاه با مشکل اعتبار مواجه شده است.
پیگیری‌های بخشدار سیراف بی‌نتیجه است
فخرایی همچنین گفته بود که با همکاری یکی از شرکت‌های مستقر در منطقه و با نظارت دانشگاه علوم پزشکی بوشهر سعی می‌شود این درمانگاه به بهترین شکل آماده و تحویل مردم شریف روستای شیرینو داده شود.متأسفانه باگذشت قریب به ۹ ماه از این مصاحبه تا اکنون هیچ تغییری در این پروژه صورت نگرفته است.
یکی دیگر از خواسته‌های مهم و حیاتی مردم این روستا ایجاد ایستگاه آتش‌نشانی بود که در تیرماه سال گذشته بخشدار سیراف به خبرنگار فارس گفت: پیگیر خرید ماشین آتش‌نشانی برای این روستا هستیم.
به گزارش فارس، با گذشت ۹ ماه خودرو آتش‌نشانی خریداری نشده و این خواسته مردم براورده نشده است.
عادل بلوچی در این خصوص به خبرنگار فارس گفت: متأسفانه در این شرایط سخت پاندمی کرونا مردم می‌بایست بیشتر در خانه بمانند اما متأسفانه به دلیل نبود درمانگاه در این روستا، مردم برای ساده‌ترین موارد درمانی باید به شهرهای عسلویه و کنگان مراجعه کنند.
این فعال اجتماعی اهل شیرینو افزود: این مورد علاوه برافزایش دادن هزینه‌های درمان، خطرات زیادی نیز برای مردم در بردارد چراکه مسیر عسلویه به کنگان یک مسیر ترانزیتی و پرتردد در جنوب کشور است و احتمال خطرات جاده در آن بسیار زیاد است.
بلوچی بیان کرد:در حالی که بیش از ۲سال از کلنگ زنی ساختمان درمانگاه می‌گذرد اما جز ستون‌های بتنی از این مکان چیز دیگری مشاهده نمی‌شود.
روستایی در دل صنعت اما محروم
این فعال اجتماعی گفت: انتظار می‌رود مسؤولین شهرستان با استفاده از ظرفیت غنی صنعت،که ۲۰ سال است در حومه شیرینو بدون پیوست‌های فرهنگی و اجتماعی مستقر شده‌اند، مشکل درمانگاه این روستا را حل کنند تا مردم بیشتر از این برای درمان آواره جادهها نباشند.
وی ادامه داد: عدم داشتن ایستگاه و ماشین آتش‌نشانی، کم‌آبی، بیکاری جوانان در جوار صنعت و حریم ۶۰ متری دریا که استارت خوبی برای آزادسازی آن زده شد اما چند ماه است که با رسیدن طرح به هتل پازارگاد و هتل‌های پتروشیمی کار متوقف و راکد مانده است، از دیگر مشکلات مردم این روستا می‌باشد.
به گزارش فارس، انتظار می‌رود مسولین شهرستان کنگان به ویژه بخش سیراف با استفاده از ظرفیت صنعت بتوانند مشکلاتی از این قبیل را رفع کنند چرا که وجود اینگونه مشکلات در بزرگترین روستای جنوب کشور زیبنده نیست.
انتهای پیام/س
