روز گذشته برای فوتبال و فوتسال زنان ایران روز خاصی بود؛ همراه با دو خبر که یکی خوشحال‌کننده شد و دیگری حسابی بحث‌برانگیز. خبر اول مربوط به بازگشت تیم ملی فوتبال زنان ایران به رنکینگ فیفا بود. این اقدام در شرایطی رخ داد که کلا قریب به دو سالی می‌شود فعالیت فوتبال زنان ایران در عرصه ملی به حالت تعلیق درآمده و چندان رسیدگی‌ای به آن نشده بود. فیفا هم بعد از کم‌کاری فدراسیون فوتبال ایران در امور زنان تصمیم گرفت فوتبال ایران در بخش زنان را از رنکینگ جهانی‌اش خارج کند؛ اما روز گذشته با انتشار رنکینگ جدید، این خبر خوش مخابره شد که تیم ملی فوتبال زنان ایران به رنکینگ برگشته است.
مورد دوم هم مربوط به پرداخت پاداش قهرمانی تیم ملی فوتسال زنان ایران بود. این دومی هم می‌توانست خبری خوشحال‌کننده باشد؛ ولی بیش از خوشحالی، تبدیل به خبری جنجالی و بحث‌برانگیز شد که اتفاقا باعث ناراحتی بیشتر دختران تیم ملی فوتسال ایران هم شد. اینکه چرا پرداخت پاداش تیم ملی فوتسال زنان موجبات ناراحتی آن‌ها را فراهم کرده، مربوط به داستانی طولانی است که باید بیشتر و از ابتدا به آن پرداخت. تیم ملی فوتسال زنان ایران به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیلی رقابت‌های مهم آسیایی در چند وقت اخیر رقابتی بین‌المللی نداشته است. همین خبر کوتاه کافی است تا مشخص شود بحث پرداخت پاداش قهرمانی مربوط به امروز و دیروز نیست.
به عبارت دقیق‌تر، پاداشی که روز گذشته به حساب دختران فوتسالیست ایران واریز شده، مربوط به اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۷ است! آن زمان، دختران ایرانی برای دومین بار قهرمان رقابت‌های آسیایی شدند و موجی از شادی را برای مخاطبان ایرانی به ارمغان آوردند. البته بخش بیشتر این خوشحالی شامل حال رؤسای وقت فدراسیون فوتبال شد که با گرفتن عکس یادگاری، این قهرمانی را به کارنامه خودشان اضافه کردند. آن زمان وعده داده شد که تیم بلافاصله بعد از رسیدن به تهران پاداش قهرمانی‌اش را خواهد گرفت. آن روز‌ها مقرر شد که به هر‌یک از اعضای تیم ملی که در آن قهرمانی نقش داشتند، رقم ۲۲ میلیون تومان پاداش تعلق بگیرد.
در بازگشت به تهران، اما همه تب‌وتاب‌ها از بین رفت و دیگر خبری از پرداخت پاداش این دختران بی‌ادعا نبود. مسئولان وقت فدراسیون فوتبال به بهانه اینکه درگیر آماده‌کردن تیم ملی فوتبال ایران برای حضور در جام جهانی هستند، قول دادند که «به‌زودی» به وعده‌شان درباره تیم ملی فوتسال زنان ایران رسیدگی می‌کنند. البته وعده «به‌زودی» آن‌ها هرگز محقق نشد و از طرفی شایعات جدید دیگری هم بر سر زبان افتاد. شایعاتی که خبر می‌داد فدراسیون فوتبال ایران این پاداش را از وزارت ورزش گرفته؛ ولی به جای واریز آن به حساب دختران خرج امور دیگری کرده است. خرج چه اموری هم از آن پرسش‌هایی بود که هرگز پاسخی برایش یافت نشد.
در همین مورد ژاله فرامرزیان، معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت ورزش و جوانان، هشتم خرداد ۹۷، درست ۱۷ روز پس از قهرمانی تیم فوتسال بانوان در گزارشی که تسنیم به آن پرداخت، گفته بود: «با وجود اینکه این قهرمانی در سال ۹۷ اتفاق افتاد؛ ولی با تأکید رئیس‌جمهور و وزیر ورزش و جوانان، پاداش این قهرمانان هم به همراه دیگران برای تجلیل از کار بزرگی که صورت گرفت، پرداخت شد و در اختیار فدراسیون فوتبال قرار گرفته است».
حتی با وجود صحبت‌های مطرح‌شده درباره پرداخت این پاداش از سوی وزارت ورزش باز هم فدراسیون فوتبال ایران وعده پرداخت را به امروز و فردا انداخت و حاضر به شفاف‌سازی درباره آن نشد. نه ۱۷ روز بعد از قهرمانی و نه حتی دو سال بعد از آن هم دختران فوتسال ایران دستشان به پاداشی که قرار بود به آن‌ها برسد، نرسید! فدراسیون مهدی تاج هر روز به این بهانه که فعلا بودجه لازم را ندارد، از پرداخت این پاداش سر باز زد. اظهارنظر‌ها درباره این رقم ۲۲ میلیون تومانی برای هر دختر ایرانی تا جایی عجیب و غریب شد که یکی از اعضای فدراسیون گفته بود باید پول‌های بلوکه‌شده ایران در فیفا آزاد شود تا آن وقت این رقم پاداش پرداخت شود!
ناراحتی دختران ایرانی زمانی بیشتر شد که در همین مدت چندساله، فدراسیون فوتبال ایران هزینه‌های بسیار زیاد و هنگفتی برای بخش مردان کرد و حتی جریمه‌های عجیب و غریب‌تری هم از جمله پرداخت رقمی هنگفت به مارک ویلموتس بلژیکی داشت؛ ولی برای دادن ۲۲ میلیون تومان به اعضای تیم ملی فوتسال ایران از بودجه‌نداشتن ناله می‌کرد!
سرانجام بعد از تغییراتی که در فدراسیون فوتبال اعمال و رئیس جدید انتخاب شد، پرداخت پاداش دختران فوتسال ایران در اولویت قرار گرفت. شهره موسوی، نایب‌رئیس جدید زنان فدراسیون فوتبال، وعده داد قبل از پایان سال ۱۳۹۹ پاداش اعضای تیم ملی فوتسال را پرداخت کند. البته در همین بازه زمانی یکی، دو خبر هم از همین فدراسیون جدید به بیرون مخابره شد که تا حدودی عجیب و غریب به نظر می‌رسید. اعضای فدراسیون جدید با اشاره به آنکه سه سال از زمان وعده پاداش گذشته، این بار خبر دادند که به جای ۲۲ میلیون رقم ۴۴ میلیون تومان به اعضای تیم ملی فوتسال زنان ایران می‌پردازند تا جبران مافات شود. ادعایی که البته به تأیید شهره موسوی نرسید و او گفته بود اگر بتواند همان رقم را هم جور کند، باز کار مهمی انجام داده است.
سال ۱۳۹۹ به پایان رسید و فدراسیون جدید هم نتوانست پاداش اعضای تیم ملی فوتسال زنان را بپردازد تا اینکه بالاخره روز گذشته خبر رسید این اتفاق رخ داده و پاداش دختران ایرانی سرانجام بعد از سه سال به حساب آن‌ها واریز شده است. این خبری بود که شهره موسوی روز گذشته رسانه‌ای‌اش کرد و گفت: «۱۰ اسفند انتخابات فدراسیون برگزار شد و تا وقتی مستقر شدیم، به تعطیلات عید خوردیم؛ اما پیگیری در کار‌های اداری کند و زمان‌بر است. بعد از عید نوروز هم تعطیلات آغاز شد؛ اما خدا را شکر توانستیم به قول و وعده خود وفا کرده و پاداش بانوان پرتلاش و افتخارآفرین تیم ملی فوتسال را پرداخت کنیم. البته کسانی که با من کار کرده‌اند، خوب می‌دانند اهل وعده‌دادن نبوده و نیستم و اگر حرفی بزنم یا قولی بدهم، پای آن خواهم ایستاد».
کسر عجیب و غریب مالیات
هنوز از خبر واریزشدن پاداش فوتسال زنان به حساب آن‌ها زمان زیادی نگذشته بود که اعتراض گسترده بازیکنان تیم ملی فوتسال زنان از راه رسید. بیشتر آن‌ها با انتشار استوری در فضای مجازی از این خبر دادند که پاداش آن‌ها نه تنها اضافه و دو برابر نشده بلکه به جای ۲۲ میلیون تومان پاداش، ۱۹میلیون‌و ۸۰۰ هزار تومان به حسابشان واریز شده است. پیگیری‌ها نشان می‌داد که مبلغ دو‌میلیون‌و ۲۰۰ هزار تومان هم از پاداش مصوب به‌عنوان مالیات کسر شده و بقیه مبلغ به حساب آن‌ها واریز شده است. این اقدام جدید باعث نارضایتی گسترده دختران فوتسال ایران شده و دوباره آن را حمل بر بی‌احترامی و تبعیض دانسته‌اند.
این اتفاق در شرایطی رخ داده که دختران تیم ملی فوتسال ایران در سه سال اخیر در گفتگو با رسانه‌های مختلف از کم‌اهمیت‌شدن پول این پاداش گلایه کرده بودند. گلایه‌ای بحق که حالا با اقدام تازه، جا برای عصبانیت بیشترشان هم فراهم شده است. ۲۲ میلیون تومانی که اوایل سال ۱۳۹۷ به‌عنوان پاداش برای بازیکنان در نظر گرفته شده بود، تقریبا معادل رقم یک پراید بود؛ ولی حالا با ۱۹ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان، جا برای حرف زیادی باقی نمی‌ماند!
بی‌دلیل نبود که فرزانه توسلی، دروزاه‌بان تیم ملی فوتسال ایران، پیش‌تر گفته بود این قهرمانی‌ها فقط برای عده‌ای خوب است که می‌آیند و با آن‌ها عکس یادگاری می‌گیرند. «اگر مسئله کرونا پیش نمی‌آمد تا الان سومین جام ملت‌ها را هم پشت سر گذاشته بودیم. ۲۵ میلیون تومان شاید سه سال پیش به درد می‌خورد؛ اما الان پولی نیست. ما در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ در شرایطی قهرمان آسیا شدیم که کشور‌هایی مثل ژاپن امکانات ویژه‌تری داشتند. همیشه وقتی از مسابقات برمی‌گردیم، دو، سه روز اول مورد استقبال قرار می‌گیریم و همه برای عکس‌گرفتن می‌آیند؛ اما بعد از آن فراموش می‌کنند».
