مهدی بستانچی در گفت و گو با ایسنا، با انتقاد از اقدامات ناکافی اتاق بازرگانی در حمایت از صنایع کوچک و متوسط بیان کرد: آن مفهوم اتاق شیشهای که مسئولان اتاق بازرگانی همواره در زمان انتخابات در تبلیغات خود وعده میدهند، عملا اتفاق نیفتاده است. با وجود اینکه هر چهار سال در آستانه انتخابات اتاق بازرگانی، کاندیداها وعده ها و شعارهای خوبی برای حمایت از صنایع میدهند اما بعد از انتخاب شدن، آن شعارها را کنار میگذارند و مجددا چهار سال بعد در آستانه انتخابات دیگر، آن وعدهها را مطرح میکنند؛ در حالی که عملا اقدام خاصی برای صنایع کوچک و متوسط انجام نمیدهند.
صنایع کوچک تریبون ندارند
وی با ابراز تاسف از اینکه صنایع کوچک و متوسط تقریبا در هیچ نهادی زبان گویا و تریبون مناسبی ندارند، افزود: هرچند در دوره فعلی مجلس، یکی دو نماینده با نام فعالیتهای صنعتی وارد مجلس شدهاند اما متاسفانه صنایع کوچک و متوسط در ادوار گذشته مجلس و نیز ادوار گذشته اتاق بازرگانی نماینده مناسبی نداشته اند.
به گفته این فعال صنعتی، صنایع بزرگ همواره لابیهای قویتری داشتهاند و در نهادهای مختلف به خصوص در اتاق بازرگانی نمایندگانی داشتهاند؛ در حالی که اتاق بازرگانی باید حامی صنایع کوچک و متوسط باشد و اصولا شاکله و فلسفه تشکیل اتاق بازرگانی حمایت از صنایع، مخصوصا صنایع کوچک و متوسط بوده است.
عضو اتاق اتاق اصناف ایران با بیان اینکه صنایع بزرگ به هر حال گلیم خود را از آب بیرون میکشند و به واسطه لابیهایی که دارند میتوانند مشکلات خود را حل کنند، ادامه داد: به طور مثال کارخانه ایران خودرو هر زمان که با کمبود نقدینگی مواجه میشود، از دولت استقراض میکند و همچنین متکی به سازمان گسترش و نوسازی صنایع است اما صنایع کوچک محروم از این گونه حمایتها هستند و به نهاد و تشکلی نیاز دارند که بتواند از آنها حمایت کند که متاسفانه هیچ نهادی حامی این صنایع نبوده و در این میان هرچند بخشی از اقداماتی که اتاق بازرگانی انجام داده مفید بوده اما درمجموع اقدام خاص و اثربخشی برای صنایع انجام نداده است.
قوانین مصوب در تناقض با یکدیگرند
بستانچی همچنین با اشاره به اینکه در حوزه قانونگذاری در ادوار گذشته قوانین مختلفی در این رابطه در مجلس وضع شده است، اظهار کرد: یکی از مسائل ما مربوط به تعدد قوانین است و وقتی بررسی میکنیم، میبینیم بخش زیادی از قوانین مصوب در تناقض با همدیگر هستند و هیچ ارتباطی به هم ندارند و حتی وقتی دو قانون را در کنار هم قرار میدهیم، اجرایی نیستند.
وی با تاکید بر ضرورت بازنگری و پایش بخش عمدهای از این قوانین تصریح کرد: همواره درخواست ما از نمایندگان مجلس این بوده که از ظرفیت تشکلها و انجمنها به لحاظ اینکه اطلاعات آنها در حوزههای صنعتی و بخشهای تحت فعالیت خود کاملتر است به طور شایسته ای استفاده کنند و چه در مجلس و چه در نهادهای دیگری که برای بخش خصوصی تصمیم گیری می کنند، از آنها کمک بگیرند.
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان سیستم های تهویه ادامه داد: مسئله دیگر آن است که در حوزه قوانین جاری، بعضا میبینیم که یک سازمان یا وزارتخانهای با صدور یک بخشنامه و دستورالعمل، کل آن قانون را زیر سوال میبرد و این مسئله در مباحث مختلفی نظیر مالیات بر ارزش افزوده و مسائل گمرکی که صنعتگران درگیر آنها هستند، رخ میدهد.
مسوولان به وعده های خود عمل نمی کنند
وی همچنین با انتقاد از کم لطفی شدید قوه مجربه نسبت به صنایع تصریح کرد: با وجود اینکه همه مسئولان و متولیان امر قول کمک و مساعدت و همکاری برای رفع چالش های صنایع میدهند اما در عمل اتفاق خاصی رخ نمی دهد و اصولا در طول این سال ها به نحو شایسته ای به این موضوع دقت نشده است که بخش اعظمی از اشتغال در داخل کشور توسط صنایع کوچک و متوسط تامین میشود.
برنامه ای برای جبران خسارات وارده به واحدهای صنعتی وجود ندارد
بستانچی ادامه داد: تحت هیچ شرایطی هیچ برنامهای برای جبران خساراتی که به واحدهای صنعتی وارد میشود وجود ندارد و طی سال گذشته به دلیل کم کاری و کم لطفیهای انجام شده در حق صنایع مستقر در شهرک های صنعتی به طور خاص شهرک صنعتی عباس آباد، خسارات سنگینی به این واحدهای صنعتی وارد شده که آمار آن موجود است. متاسفانه به اسم کمک به صنایع، در استانها به خصوص در استان تهران مناطق خاصی را برای صنایع تدارک دیده و واحدهای دارای فعالیت صنفی را در شهرک های صنعتی گرد هم آوردهاند؛ با این وعده که زیرساخت ها را برای آنها تامین میکنند تا در کنار هم به فعالیت بپردازند.
هر اتفاقی میافتد، ابتدا برق و گاز شهرکهای صنعتی را قطع میکنند!
به گفته وی هرچند این رویکرد ظاهرا بسیار خوب است اما با وجود دریافت هزینههای تامین زیرساخت ها از صنعتگران، هنوز زیرساختها را آماده نکردهاند و ما تقریبا در اکثر شهرکهای صنعتی مشکل تامین زیرساخت اعم از آب، برق، تصفیه فاضلاب وجود دارد. مسئله دیگر آن است که دولت در هرزمانی که با کمبود منابع برق و گاز مواجه میشود، نسبت به قطع برق و گاز شهرکهای صنعتی اقدام میکند؛ با این نگاه که تمامی واحدهای مستقر در این شهرکها صنعتی هستند و مسکونی نیستند. در حالی که اگر این واحدها در بافت شهری وجود داشتند، به یقین امکان انجام چنین کاری را به لحاظ قطع شدن برق و گاز سایر واحدهای مسکونی نداشتند اما اکنون در شهرکهای صنعتی به راحتی صنایع را کنار گذاشتهاند.
انتهای پیام