در بخش‌هایی از این بیانیه، اعتراض هنرمندان به رعایت نشدن مفاد اساسنامه در ساختار کانون تئاتر خیابانی، نبود ساماندهی جشنواره‌های تئاتر خیابانی کشور، نابرابری منزلت تئاتر خیابانی و صحنه‌ای و عدم چرخش نخبگان و هنرمندان تئاتر خیابانی در امر داوری و انتخاب آثار، نبود سیاست‌گذاری صحیح و ترسیم چشم‌انداز تئاتر خیابانی و تبعیض در برخورداری برخی جشنواره‌ها از حمایت‌های مالی اداره کل هنرهای نمایشی، نبود شورای مشورتی در تصمیم‌گیری‌های تئاتر خیابانی و همچنین پاسخگو نبودن مدیران تئاتر خیابانی و ایجاد مافیا و ترویج بی‌اخلاقی در فضای جشنواره‌ها اشاره شده است.
در میان نام‌های هنرمندان تئاتر خیابانی معترض، برخی چهره‌های شناخته شده و برگزیده‌های جشنواره‌های ملی و بین‌المللی و دبیران همایش‌ها و جشنواره‌ها و همچنین برخی از پیشکسوتان تئاتر خیابانی به چشم می‌خورد که به شرایط موجود و وضعیت نابسامان تئاتر خیابانی اعتراض خود را مطرح کردند.
