سایت Insidethegames انگلیس که به صورت تخصصی به پوشش خبرهای ورزشی و المپیکی می‌پردازد، در گزارشی به بررسی تصمیم جنجال‌آفرین کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) برای انتخاب بحرین به عنوان میزبان بازی‌های باقیمانده از گروه C دور دوم مرحله انتخابی جام جهانی 2022 پرداخته است. این گزارش را که به قلم مایکل هیوستون کارشناس حوزه خاورمیانه سایت Insidethegames نوشته شده را در ادامه می‌خوانید:
«تیم ملی فوتبال مردان ایران در جام جهانی 2018 به افق‌های جدیدی رسید زمانی که با اختلافی ناچیز شانس صعود به مرحله حذفی رقابت‌ها را از دست داد. نه چندان هیجان زده از قرار گرفتن در گروهی با حضور ابرقدرت‌های فوتبال اروپا مانند اسپانیا و پرتغال و نیز تیم ملی مراکش، ایران دومین پیروزی‌اش در تاریخ جام جهانی و اولین برد خود از جام جهانی 1998 فرانسه را کسب کرد. یک پیروزی برابر مراکش و پس از آن یک باخت خفیف برابر اسپانیا با یک تساوی برابر پرتغال همراه شد تا ایران تنها به خاطر یک امتیاز کمتر شانس صعود به مرحله حذفی را از دست بدهد هرچند عملکرد دفاعی مستحکم این تیم در یاد و خاطره‌ها ماند. اما اکنون بازگشت ستاره‌های پارس برای سومین حضور متوالی در جام جهانی به خطر افتاده است چون که این تیم شروعی نه چندان قدرتمندانه در مرحله انتخابی جام جهانی 2022 در قاره آسیا داشته است. آنها از 4 بازی اول خود دو بازی را برده‌اند و مابقی را باخته‌اند، که این برای تیمی که به عنوان رده‌بالاترین تیم آسیایی در قرعه‌کشی قرار گرفت، رکوردی بیش از حدانتظار ضعیف است. عراق در ماه نوامبر سال 2019 پیروزی معروفش را برابر رقیب همسایه کسب کرد و این یک ماه بعد از باخت یک بر صفر ایران در خانه بحرین بود.
در این مرحله از رقابت‌های انتخابی جام جهانی در قاره آسیا، تنها تیمهای اول به صورت مستقیم به دور سوم راه پیدا می‌کنند ضمن اینکه 4 تیم دوم برتر هم صعود خواهند کرد. با شرایط فعلی ایران که در گروه خود سوم است، باید بازی‌های بعدی‌اش برابر بحرین و عراق که در هر دوی آنها در خانه است را ببرد تا امیدش برای صعود به جام جهانی 2022 قطر حفظ شود. اما منظور من از خانه بحرین است چون به دلیل شیوع کرونا که باعث شده تورنمنت‌های AFC که به اندازه کافی بدون چارچوب و غیرقابل پیش‌بینی بودن ، بی‌ساختارتر و غیرپیش‌بینی‌تر شوند. به دلیل محدودیت‌های ادامه‌دار ناشی از شیوع کرونا، سفر میان کشورهای آسیایی در آینده‌ای نزدیک غیرممکن بود و AFC مجبور شد که تعدادی از بازی‌های را لغو کند و آنها را به صورت متمرکز در هشت کشور برگزار کند.
از این منظر که این تصمیم باعث برگزاری مسابقات میشود، آن را میتوان اقدامی کارآمد از جانبAFC دانست چرا که همه تیم‌ها در تمامی گروه‌ها طبق ساختاری مشخص بازی می‌کنند و امید است که ادامه بازی‌ها با کمترین هرج و مرج برگزار شوند. در این میان بحرین به عنوان میزبان بازی‌های گروه C انتخاب شده و این یعنی که تمام بازی‌های باقیمانده از این گروه باید در این کشور عربی برگزار شود از جمله دو بازی حیاتی تیم ملی ایران. پس اکنون، بحرین این فرصت را خواهد داشت که دو بار در خانه برابر ایران بازی کند، تصمیمی که خشم مقامات فدراسیون فوتبال ایران را برانگیخته است. به همین دلیل آنها از این تصمیم AFC - نهادی که رئیس‌اش شیخ سلمان بن ابراهیم آل خلیفه هم بحرینی است - به دادگاه حکمیت در ورزش شکایت کرده‌اند. با وجود اینکه سوابق قبلی فدراسیون فوتبال ایران در چنین نزاع‌‌هایی کاملاً به نفع این سازمان نبوده است، این بار به نظر می‌رسد که دغدغه‌های آن بجاست. در حالی که بحرین عملاً در حضور هوادارانش بازی می‌کند، این تصمیم AFC برای اعطای میزبانی به بحرینی‌ها یک امتیاز بزرگ برای آنها خواهد بود و می‌تواند از جانب ایران ناعادلانه تلقی شود. برخی افراد – به خصوص هواداران عراقی و بحرینی – ممکن است در واکنش به این به قول معروف بی‌عدالتی شانه بالا بیاندازند و بی‌تفاوت باشند.
گاهی اوقات چنین اتفاقی را میتوان بدشانسی نسبت داد اما مشکل اینجاست که این بدشانسی در دیگر گروه‌های شیوه متمرکز بازی‌های مرحله انتخابی قاره آسیا رخ نداده است. به عنوان مثال AFC در مورد کویت که در گروه B با اردن هم‌امتیاز است و تنها به خاطر تفاضل گل یک پله بالاتر از این تیم در رده دوم قرار دارد، به این نتیجه رسیده است که بنا به اصل جوانمردی ورزشی، امتیاز میزبانی از بازی‌های گروه را به این کشور بدهد تا در خانه از اردن میزبانی کند. پس اگر چنین چیزی ملاک تعیین میزبان بازی‌های متمرکز است، چه فرقی میان این گروه و نزاع بحرین و ایران وجود دارد؟
برای شفاف‌تر شدن موضوع، لازم است بدانید که بحرین قرار بود دو بازی‌اش برابر تیمهای هنگ‌کنگ و کامبوج را در خانه و بازی‌اش برابر ایران را خارج از خانه برگزار کند. دو بازی اول روی کاغذ بازی‌های بودند که صرفنظر از مکان برگزاری آنها بحرین باید و می‌توانست آنها را ببرد. بحرینی‌ها دو بازی خود مقابل دیگر مدعی گروه یعنی عراق را هم انجام داده‌اند. به این ترتیب با توجه به اهمیت و ارزشی که بازی‌اش برابر بحرین دارد، اینجا کاملاً حق با ایران است و من مطمئنم که در آینده به این تورنمنت مقدماتی که احتمالاً یک تورنمنت عجیب و غریب از آب درخواهد آمد، پرداخته خواهد شد. دانستن اینکه کدام کشورها از این شیوه برگزاری مسابقات سود خواهند برد یا اینکه آیا این شیوه به نفع همه تیم‌ها خواهد بود هم جالب خواهد بود.
در همین حال یک مسئله دیگر که شاید کمتر قابل سنجش و ارزیابی باشد هم وجود دارد و آن حذف بازیکنان به دلیل مثبت شدن تست‌های کرونای‌شان است. اگرچه تا الان مواردش زیاد نبوده است اما شاهد بوده‌ایم که تعدادی از تیمهای اروپایی بازیکنان کلیدی‌شان را به خاطر مثبت شدن تست کرونای‌شان در چند هفته اول مسابقات مقدماتی جام جهانی 2022 در ماه مارس از دست داده‌اند. اگرچه ممکن است که این مسئله به مسابقات انتخابی جام جهانی ربط نداشته باشد، اما جنجالی که اخیراً درباره یک بازی در مرحله انتخابی جام ملت‌های آفریقا میان تیمهای بنین و سیرالئون رخ داد موضوع را پیچیده می‌کند. طبق مقامات محلی حداقل 5 تن از بازیکنان تیم بنین تست کرونای‌شان قبل از این بازی مثبت شده بود. در ابتدا بازیکنان تیم بنین پس از آنکه به آنها اعلام شد چند هم‌تیمی‌شان که دارای تست مثبت بوده‌اند مجاز به حضور در بازی گروه در فری‌تاون نیستند، از اتوبوس خارج نمی‌شدند. بنین حاضر نبود بدون آن بازیکنان در مسابقه‌ای که برای رسیدنش به مرحله نهایی مسابقات سرنوشت ساز بود بازی کند. به همین دلیل بازی به ماه ژوئن موکول شد. اگرچه هنوز چنین اتهامی مطرح نشده اما نتیجه تست‌ها را هم میتوان دستکاری یا آلوده کرد و چنین اقدامی هم می‌تواند شانس موفقیت یک تیم برای صعود را به کلی تغییر و تحت تأثیر قرار دهد. آیا پروتکل‌های بهداشتی مربوط به ویروس کرونا ممکن است از سوی تیمهای میزبان مورد سوء استفاده قرار بگیرد؟ شرایط فعلی می‌تواند اجازه این کار را بدهد.
در حالی که ایران همچنان با AFC بر سر میزبانی از مسابقات کشمکش دارد، بازی‌های انتخابی جام جهانی از انتهای ماه می از سر گرفته میشود و تا ماه ژوئن ادامه خواهد داشت. نتیجه فرجام‌خواهی ایران از CAS هرچه باشد، مسابقات مرحله انتخابی جام جهانی در آسیا همچنان غیرقابل پیش‌بینی، جنجال‌آفرین و دراماتیک خواهند بود.»
