به گزارش "ورزش سه"، بوسه دروازه بان به تیر دروازه به همین بهانه است اما در بازی آنتورپ – تاتنهام تیر دروازه با علی بیرو مرد شماره یک تیم ملی دوست نبود. او که هفته ها بود نیمکت نشینی در آنتورپ را تحمل کرده بود و تنها تمرین می کرد بدون آنکه شانس بازی داشته باشد در بازی با تاتنهام یعنی تیم مورینیو به آنچه که می خواست رسید و البته با وجود دریافت دو گل یکی از بهترین بازی های بین المللی خودرا تجربه کرد. به این خاطر که توپ هایی خوبی را در زمان حمله تاتنهام از آن خود کرد و اگر مهار این ضربه ها نبود تیم بلژیکی شکست سنگین تری را تجربه می کرد. البته از علیرضا انتظاری غیر از این نمی رفت.
روی ضربه ایستگاهی شاید علیرضا فکر می کرد که توپ را در برگشت هم مهار خواهد کرد اما وینیسیوس در کمین ایستاده بود. این از خصوصیت مهاجم حرفه ای است که همیشه روی ریباند توپ خوش بین است. شاید هم علیرضا فکر می کرده بعد از مهار توپ مدافعان هم تیمی از راه می رسند و توپ را به کرنر می فرستند یا در نهایت دفع می کنند. او ضربه را به خوبی مهار کرد. یک ضربه سخت که در چارچوب دروازه بود اما در برگشت به راحتی توپ تبدیل به گل شد؛ به هر صورت فوتبال چنین روزهایی را هم برای علیرضا دارد. روزی ضربه پنالتی کریس را مهار کرد که نزدیک تر به دروازه زده شد و روزی از فاصله دورتر مغلوب شد. اینبار تیر دروازه با علیرضا دوست نبوداما او می تواند از نمایش خوبی که در بازی با تاتنهام داشت خرسند باشد. این بازی می تواند به ادامه حضور او در ترکیب آنتورپ رای دهد. به خصوص که همه از نمایش او در این بازی راضی بودند.
