هر اقدامی که مانع از ورود سرمایه به تولید شود برخلاف منافع اقتصاد ماست. به عبارت دیگر تمام مجوزهای کسب و کار را می توان یک عامل خودتحریمی در نظر گرفت. البته این موضوع منافی رعایت استانداردها و ضوابط و قوانین نیست اما برای شروع کسب و کار دلیلی وجود ندارد که زنجیره‌ای از مجوزها جلوی پای تولید کننده قرار بگیرد و در این خصوص باید دولت و قوه قضاییه کمک لازم را بکنند تا مشکلات تولید حل شود.
جالب است بدانید از نظر بانک جهانی شاخص های شروع کسب و کار شامل ثبت شرکت با مسئولیت محدود که نیاز به مجوز نداشته باشد، ثبت نام در نظام مالیاتی شامل اخذ کد اقتصادی و کد ارزش افزوده،اخذ کد کارگاهی تامین اجتماعی، انتشار آگهی روزنامه رسمی و کثیر انتشار، دریافت دفاتر حسابرسی شده از طریق پست است.
گفتنی است اخذ تمام این پنج مورد برای شروع کسب و کار در کشور ما به طور میانگین حدود ۱۷۳ روز به طول می‌انجامد. طبق آمار و ارقام به دست آمده شروع کسب و کار در کشور گرجستان حدود دو روز، در کشور ارمنستان ۸ روز، در کشور ازبکستان ۱۲ روز، کشور امارات ۲۵ روز، کشور قرقیزستان ۳۶ روز، کشور قزاقستان ۳۶ روز، کشور عمان ۳۷ روز، کشور افغانستان ۴۹ روز، کشور تاجیکستان ۶۰ روز، کشور بحرین ۶۶ روز، کشور ترکیه ۷۸ روز، کشور قطر ۸۶ روز، کشور اردن ۱۰۶ روز، کشور مصر ۱۰۹ روز، کشور پاکستان ۱۳۰ روز، کشور کویت ۱۳۳ روز، کشور سوریه ۱۳۶ روز، کشور عربستان ۱۴۱ روز، کشور لبنان ۱۴۶ روز، کشور عراق ۱۵۵ روز،کشور ایران ۱۷۳ روز به طول می انجامد.
جالب است بدانید در سال ۱۳۹۹ حدود یک میلیون و ۶۴ هزار و ۸۵۶ درخواست مجوزهای صنفی واصل شده است که است تنها به ۷۳ درصد آن‌ها پاسخ و با حدود ۶۰ درصد آن موافقت شده است.
